________________
૩૧૬
શ્રી સંગરંગશાળ ગ્રન્થ ગુજરાતી અનુવાદ દ્વાર તેને ન હણે, માત્ર (સર્વને) પિતાની ઉપમાની (તુલ્ય) જુએ. (૫૫૫) કાંટાથી વિંધાએલા પણ જીવને તીવ્ર વેદના થાય છે, તે તીર, ભાલે વગેરે શાથી હણાતા જીવને કેટલી કેવી પીડા થાય? (૫૫૯૬) હાથમાં રહેલા શસ્ત્રવાળા હિંસકને આવતા જોઈને (પણ) વિષાદ અને ભયથી વ્યાકુળ બનેલો જીવ કંપે છે. નિચે લેકમાં મરણ તુલ્ય ભય નથી. (પપ૯૭) “મર’-એમ કહેતાં પણ જીવને જે આકરું દુઃખ થાય છે, તો તીણ શાના પ્રહાર વડે મારાતાને શું (ન થાય)? (૫૫૯૮) જે જીવ જ્યાં (જે શરીર વગેરેમાં જમે છે, ત્યાં જ રાગ કરે છે, તેથી સંત છવામાં નિત્ય દયાને જ કરે છે. (૫૫૯) અભયદાનતુલ્ય બીજું કોઈ મોટું દાન સમગ્ર જગતમાં પણ નથી. તેથી જે તેને દેનારો છે, તે જ સાચે દાનવ્રતી (અથવા દાનપતિ-દાતાર) છે. (પ૬૦૦) આ જગતમાં મરતા જીવને જે કોડ ધન અને (બીજી બાજુ) જીવિત આપવામાં આવે, તે જીવનને ઈચ્છતો જવ કોડ ધનને ન સ્વીકારે. (૫૬૦૧) જેમ સજા પણ મરણ આવે છતે પૃથ્વીને (સમગ્ર રાજ્યને) આપે છે, તેમ જે અમૂલ્ય એવા જીવિતને આપે છે તે આ જીવલેકમાં અભયદાનને દાતા છે. (૫૬૦૨) છે. ધાર્મિક છે,વિનીત છે,ઉત્તમ વિદ્વાન છે, ચતુર છે, પવિત્ર છે અને વિવેકી છે, કે જે અન્ય જેમાં સુખ-દુઃખને પિતાની ઉપમાથી માપે છે. (પિતાનાં માને છે. (૫૬૦૩) પિતાનું મરણ આવેલું જઈને (જે) મહા દુઃખ થાય છે, તેના અનુમાનથી સર્વ પણ જીવને જોવા જોઈએ. (૫૬૦૪) જે પોતાને અનિષ્ટ હોય, તે બીજાઓને પણ સર્વથા ન કરવું. (કારણ કે-) આ ભવમાં જેવું કરાય, તેવું જ ફળ મર્યા પછી પણ (મળે છે.) (૫૬૦૫) સમગ્ર જગતમાં પણ જેને પ્રાણથી પણ ( અધિક) પ્રિય કાંઈ નથી, તેથી પોતાના દષ્ટાતથી તેઓ પ્રત્યે દયા જ કરવી જોઈએ. (૫૬૦૬) જે મનુષ્ય જે રીતે જે નિમિત્તોથી જે પ્રકારે પાપ કરે છે, તે તેનું ફળ પણ તે જ ક્રમે (તેવું) ઘણુ વાર પામે છે. (૫૬૦૭) જેમ આ ભવમાં દાતાર અથવા લૂંટારો તે પ્રકારના જ ફળને પામે છે, તેમ સુખ-દુઃખને આપનારે પણ પુણ્યને અને પાપને પ્રાપ્ત કરે છે. (પ૬૦૮) જેઓ દુષ્ટ મન, વચન અને કાયારૂપી શાથી જીની હિંસા કરે છે, તેઓ (બીજાઓનાં) તે જ શોથી દશગુણાથી માંડીને અનંતગુણ પણ હણાય છે. (૫૬૦૯) જે હિંસકે ભયંકર એવા સંસારને ફાય કરવામાં દક્ષ (સમર્થ) એવી યાને સમજતા નથી, તેઓની ઉપર ગર્જના કરતે ભયંકર પાપરૂપી વાગ્નિ પડે છે. (૫૧) તેથી હે ભાઈ! સાચું કહું છું કે-હિંસા સર્વથા વજવાયેગ્યા છે. જે હિંસાને તા. તે દુર્ગતિને પણ તજી જ (સમજવી.) (૫૬૧૧) જેમ લોખંડને ગેળે પાણીમાં પડે ( છેક તળિયે જાય), તેમ હિંસાથી પ્રગટાવેલા પાપના ભારથી ભારે થએલા છે છેક નીચે) નરકમાં પડે છે. (૫૬૧૨) અને જેઓ આ લેકમાં જે પ્રત્યે વિશુદ્ધ જીવદયાને સમ્યફ કરે છે, તેઓ સ્વર્ગમાં મંગળ ગીત અને વાજિંત્રોના શબ્દશ્રવણનાં સુખ દેનાર, અપ્સરાઓના સમૂહથી ભરેલાં અને રત્નના પ્રકાશવાળાં, એવા શ્રેષ્ઠ વિમા
