________________
પરિણામકારમાં ચોથા પુત્રપ્રતિબોધદ્વારનું સ્વરૂપ જાઓ! (૨૯૪૫) ત્યારે પિતા તેને કહે છે કે-હે પુત્ર! અત્યંત વિનયને વશવતી તું : ધોળા વાળવાળા મારા મસ્તકને કેમ જેતે નથી? (૨૯૪૬) ખળભળેલાં હાડકાંના સમૂહવાળી મારી આ કાયારૂપી લાકડીને અને અલ્પ માત્ર પ્રયાસમાં જ ચલાયમાન થતી મારી દાંતની પંક્તિને પણ કેમ નથી જેતે? (૨૯૪૭) હે પુત્ર! શું જોવામાં તેનેબલિય=) નિર્બળ (તેજહીન) થએલાં બે નેત્રોને અને લાવણ્યશૂન્ય વળિયાં (કરચલિયે) વાળી શરીરની ચામડીને પણ તું શું નથી જેતે? (૨૯૪૮) અને હે પુત્ર! પશ્ચિમ દિશાને આશ્રિત (આથમતા) સૂર્યના બિંબની જેમ (તેજરહિત), પરમ પરાક્રમી સાધ્ય એવાં કાર્યો માટે પ્રગટ સંદેહવાળા (અશક્ત), ભ્રષ્ટ થયેલી શ્રેષ્ઠ શોભાવાળા આ મારા શરીરને પણ શું તું નથી
તે?, કે જેથી પ્રસ્તુત પ્રયજનના પ્રસંગને માટે અકાળ કહે છે? (૯૪૯-૫૦) જિનધર્મયુક્ત મનુષ્યપણું પામીને ગૃહસ્થને નિચે આ ઉચિત છે, કે જે (શમ્યુથર=) અપ્રમત્ત જીવન જીવવું અને અંતે અભ્યઘત મરણે મરવું. (૨૯૫૧) અહા હા! મનને વશ કરીને જેણે ઈન્દ્રિયેનું દમન ન કર્યું, તેનું મળેલું મનુષ્યપણું પણ નિષ્ફળ ગયું. (૫૨) તેથી હે પુત્ર! પ્રસન્ન થઈને અનુમતિ આપ! (કે જેથી) હું હવે પુરુષના આચારને અનુરૂપ માર્ગને અનુસરું ! તે સાંભળીને પુત્ર કહે છે કે-હે તાત ! તમારું ત્રણ લોકને આશ્ચર્ય ઉપજાવે તેવું શરીરનું આ સુંદર રૂપ કયાં? અને તેને નાશ કરવામાં કારણભૂત આ તમારી (ચિંતિચં= ) ભાવના કયાં? (૨૫૩-૫૪) આ તમારી અતિ કમળ કાયા ચારિત્રની કણક્રિયાને કેમ સહન કરશે? તીવ્ર તાપને તે વૃક્ષ સહન કરે, કમળની માળા નહિ. (૨૯૫૫) જે પંડિતપુરુષ છે, તે નિચે જે વસ્તુ જ્યાં ઘટિત હોય, તેને ત્યાં કરે. શું કોઈ બાળક પણ કાષ્ટના કુંડામાં અગ્નિ સળગાવે? (ર૯૫૬) એમ નિચે તમારું આ આચરણ, મનહર લાવણ્ય અને કાન્તિથી શોભિત તમારા શરીરને નાશ કરનારું થશે. (૨૫૭) તેથી હે તાત! પિતાના બળ-વીર્યપુરુષાર્થ અને પરાક્રમને ક્રમશઃ (તે તે કાર્યો કરવા દ્વારા) સફળ કરીને (પછી તેને નાશ કરનારી આ) કષ્ટકારી પ્રવૃત્તિને સ્વીકારે. (૨૯૫૮) ત્યારે ધીમું હસવાથી સુંદર છે. ડેડ કંઇક ખુલતા હોય અને તેથી દાંતની શ્રેણી દેખાતી હોય, તેમ પુનઃ (પિતા) પુત્રને કહે છે કે-(૨૯૫૯) હે પુત્ર ! મારા ઉપર અતિ સ્નેહથી તું મુંઝાએલે છે, તેથી આવું બેલે છે, નહિ તે વિવેક છતાં આવું વચન કેમ હોય (નીકળે)? (૨૯૬૦) (હે પુત્ર !) ઉત્તમ લેકના હૃદયને સંતોષકારી એવું મનુષ્યજન્મમાં જે ઉચિત એવું કાર્ય મેં ( 7 ) સદા (આજ સુધી) શું નથી કર્યું ? તે તું સાંભળ! (૧૯૬૧) અનુરૂ૫ (ગ્ય) સ્થાને વ્યય કરવાથી લકમીને પ્રશંસાપાત્ર કરી (પ્રશસ્ત કાર્યોમાં વાપરી), સેપેલા ભારને ઉપાડવામાં સમર્થ ખાધવાળે એ તું પુત્ર પેદા કર્યો, તને ઉછેરીને સમર્થ બનાવ્યું.)(ર૯૯૨) વળી નિજવંશમાં થયેલા પૂર્વજોના માર્ગને અનુસર્યો (પા ), એમ (કૃતાર્થ ) કરવા
ગ્ય કરીને હવે પર કહિતને કરવા ઈચ્છું છું. (ર૯૬૩) વળી તે જે પૂર્વે મને અળવિર્ય-પરાક્રમનું સફળપણું કરે વગેરે જણાવ્યું, તે પણ યોગ્ય નથી, કારણ કે હે વત્સ!