________________
જિનકલ્પની તુલના કરતા આર્ય મહાગરિનો પ્રબંધ
૨૧૭ મધુર અને પરિણામે અહિનકર જાણીને તથા વિષયની આસક્તિને તેડીને, તે સ્થૂલભદ્ર સંયમરૂપી ઉત્તમ વેગને ઉદ્યોગને સ્વીકાર્યો,(૩૧) તેમજ સંભૂતિવિજ્યસૂરિવર પાસે સકળસૂત્રઅર્થને ભણીને તે કાળના મુનિગણમાં શ્રેષ્ઠ, એ ચારેય એનુંયેગને ધારક) અનુગાચાર્ય
. (૩૯૮) કામની શક્તિને ચૂર કરનાર જે મહાત્મા પૂર્વપરિચિત ઉપકેશા વેશ્યાના ઘરમાં ચાતુર્માસ રહ્યો (૩૨૯) (એવું) અતિ આશ્ચર્યકારી તેનું ચરિત્ર સાંભળીને આજે પણ કેણ કેણ આનંદથી વિકસેલી રોમરાજીથી વ્યાપ્ત શરીરવાળા (પુલકિત)નથી થતા? (૩૯૨૦)તે ઉપકે શાના ઘરમાં રહીને જેણે એમ જાહેર કર્યું કે-તેઓ જ ધીર છે, કે વિકારના નિમિત્ત હોવા છતાં જેઓનું મન વિકારને પામતું નથી. (૩૯૨૧) સિંહગુફાના બારણે કાઉસ્સગ કરનાર વગેરે ઉત્તમ ચાર મુનિઓમાં ગુરુએ જેની “અતિ દુષ્કર દુષ્કરકારી”—એમ કહીને પ્રશંસા કરી. (૩૨૨) જેના નિર્મળ શીલગુણથી આનંદિત મનવાળી ઉપકોશાએ પણ રાજાએ પેલા પતિની (રથકારની) સમક્ષ પોતાની ભક્તિપૂર્વક જેની ઉપબૃહણા (પ્રશંસા) કરી કે“ આંબાની લુંબ તડવી દુષ્કર નથી અને શીખીને (પાઠાંતર-સરસવ ઉપર) નાચવું પણ દુષ્કર નથી, પણ તે દુષ્કર છે અને તે મહા પ્રભાવવાળું છે, કે જે મુનિ સ્ત્રીઓના વનમાં (નિવિકારો રહ્યો. (૩૯૨૩-૨૪) એમ શરદપૂર્ણિમાના ચંદ્રતુલ્ય નિર્મળ યશરૂપી ભૂમીથી (ભાથી) જગતને શોભાવનારા તે સ્થૂલભદ્ર મહાત્માને, શ્રી આર્ય મહાગિરિ તથા શ્રી આર્ય સુહસ્તિ-એ બે શિષ્ય થયા. (૩૨૫) તેઓ પણ તેવા નિર્મળ ગુણરૂપી મણિઓના નિધાન, કામના વિજેતા ભવ્ય પ્રાણીઓ રૂપી કુમુદને વિકસાવવામાં તેજસ્વી ચંદ્રના બિંબ જેવા, ચરણ-કરણ વગેરે સર્વ અનુગેના સમર્થ અભ્યાસી, વધી રહેલા મિથ્યાત્વરૂપ અંધકારના ગાઢ વિસ્તારને (ઉચ્છાદન) નાશ કરનારા, શુદ્ધ ગુણરત્નોની ખાણરૂપ, સૂરિપદની પ્રાપ્તિથી વિસ્તૃત પ્રગટ પ્રભાવવાળા અને ત્રણ ભુવનના લેકેથી વંદાએલા ચરણવાળા (બને) ચિરકાળ પૃથ્વીતળ ઉપર વિચર્યા. (૩૨૬ થી ૨૮) પછી શિષ્ય-પ્રશિષ્યાદિને પણ વિધિપૂર્વક સકલ સૂત્ર-અર્થને ભણાવીને શ્રી આર્યમહાગિરિજી પિતાના ગણને શ્રી સુહસ્તિસૂરિને સેંપીને, “જિનકલ્પને વિચછેદ થયે છે”—એમ જાણવા છતાં, તેને અનુરૂપ (પરિકમ્મ= ) અભ્યાસ કરતા તેઓ ગચ્છની નિશ્રામાં વિચારવા લાગ્યા. (૩૨૯-૩૦) (એક પ્રસંગે) વિહાર કરતા તે મહાત્મા પાટલીપુત્ર નામના શ્રેષ્ઠ નગરમાં ગયા અને યોગ્ય સમયે ઉપયેગપૂર્વક ભિક્ષા માટે (નગરમાં) પેઠા. (૩૩૧) આ બાજુ તે જ નગરમાં વસતા વસુભૂતિ શેઠ સ્વજનેને બંધ કરાવવા શ્રી આર્ય સુહસ્તિસૂરિને પિતાના ઘેર લઈ ગયે (૩૯૩૨) શ્રી આર્યસુહસ્તિસૂરિએ પણ તેઓને પ્રતિબંધિવા ધર્મકથાને પ્રારંભ કર્યો અને તે પ્રસંગે શ્રી આર્યમહાગિરિજી ભિક્ષા માટે ત્યાં પધાર્યા. (૩૯૩) તેઓને જોઈને મહાત્મા શ્રી આર્ય સુહસ્તિસૂરિ ભાવપૂર્વક ઊભા થયા, તેથી વિસ્મિત મનવાળા વસુભૂતિ શેઠે આ પ્રમાણે કહ્યું કે હે ભગવંત! શું તમારાથી પણ મેટા બીજા આચાર્યો છે કે જેથી આ રીતે આપે એમને “ઉભા થવું” વગેરે વિનય કર્યો? ત્યારે
૨૮
