________________
૧૬૮
શ્રી સંવેગરંગશાળા ગ્રન્થનો ગુજરાતી અનુવાદ: દ્વાર પહેલું પ્રશમરસને પીવાની તૃષાવાળા અને (શાસ્ત્રવિધિ) જ્ઞાન-ક્રિયાથી ઉત્તમ મરણકાળને પરમ ઓચ્છવના રથાને સ્થાપનારા (મરણને મહત્સવરૂપ માનતા), એવા તારે આ પ્રસંગે (હવે, એમ કરવું (દીક્ષા લેવી) તે અત્યંત ગ્ય છે. (૩૦૦૨ થી ૪) હે મહાયશ! ઉત્સાહી તું માત્ર પૂર્વે સ્વીકારેલા ગુણના (વ્રતાદિના) અતિચારોની આલેચના કરીને પછી મનથી ઈચછેલી નિર્દોષ પ્રવજ્યાને કર ! (૩૦૦૫) ચિરકાલ સેવેલા ઉત્તમ ગૃહસ્થ ધર્મનું કળા ગૃહસ્થ આ રીતે (પ્રવજ્યા કરીને અથવા મરણપ્રસંગે સંથારારૂપી દીક્ષાને સ્વીકારીને મેળવે છે (૩૦૦૬) અને તે દીક્ષાની કે સંથારાની પ્રાપ્તિ ન થાય, તે પણ ઉત્તમ મુનિની જેમ સર્વસંગેને (સંબંધને) તજીને સામાયિક(સમ)ભાવમાં પરિણત થએલા તે ભક્તપરિણા (અનશનને) સ્વીકારે છે. (૩૦૦૭) (તે સાંભળીને) “( હિંગ) (આપની) હિતશિક્ષાને હું ઈચ્છું છું”—એમ કહેવાદ્વારા ગુરૂની હિતશિક્ષાનું બહુમાન કરીને, ઘણા કાળે વાંછા પૂર્ણ થવાથી તે કંઈક ખેદપૂર્વક કહે કે-(૨૦૦૮) હે ભગવંત! (અહ હ) ખેદજનક છે કે તમારું દર્શન તે દૂર રહ્યું, પણ આટલે બધે કાળ નિપુણ્યક મેં ક્યાંય (આપને) જાણ્યા પણ નહિ, (૩૦૯) અથવા કલ્પવૃક્ષનું દર્શન, છાયા, સેવા વગેરેને સંભવ તે દૂર રહે, તેની પીછાણ પણ નિપુણ્યકને કેમ થાય? (૨૦૧૦) પૃથ્વીની સકળ પ્રજાને પ્રગટપ્રતાપી (પ્રકાશ) એ પણ સૂર્ય જેમ સ્વભાવે તામસી પક્ષીઓના સમહને (ઘુવડને) નિત્ય અવિજ્ઞાત ( અષ્ટ) જ હોય છે, તેમ મેહથી એકાન્ત મહા તામસી પ્રકૃતિવાળાં અને અત્યંત નિર્ગુણ એવા મને પણ છે સ્વામિન! તમે ક્યી રીતે દેખવામાં આવે ? (૨૦૧૧-૧૨) હે પ્રભુ! મેહથી મલિન એવા મારે જ આ દેશ છે, તમારે નથી. ઘુવડને ન દેખાય છતાં સૂર્ય તે પ્રગટ છે જ. (૨૦૧૩) હે ભગવંત! પદે પદે અખલિત-વિસ્તારથી ફેલાતી અતિ મને હર કીતિના ભંડાર એવા આપને આ વિશ્વમાં
ક્યાં ક્યાં, કણે કણે જાણ્યા નથી ? (૩૦૧૪) જે કે (વાસાવવિહારી= ) વર્ષાઋતુ સિવાય શેષકાળમાં વિચરનારે (મુનિ) પોતાના ગુણોને કહેતા નથી. છતાં નહિ બોલતે જ તે ઓળખાય છે, કારણ કે-ગુણસમૂહની તે પ્રકૃતિ જ છે (ગુપ્ત રહેતા જ નથી). (૩૦૧૫) વર્ષાકાળના કદંબ પુછપને તેની વિશિષ્ટ ગંધથી જેમ ભમરા અને ભમરીઓ સેવે છે, તેમ તમે પણ હે નાથ ! (તમારા ગુણેથી) લેક વડે (સેવાઓ છે) (૨૦૧૬) અથવા અગ્નિ કયાં પ્રકાશ કરતો ન હોય? અથવા ચંદ્ર કયાં પ્રગટ ન હોય? તેમ તમારા જેવા સદ્ગુણી પુરુ કયાં પ્રગટ ન હોય? (૩૦૧૭) અગ્નિ તે પાણીમાં ( હોય છતાં) પ્રગટ ન થાય અને ચંદ્ર પણ વાદળથી ઢંકાએલે ન દેખાય, કિન્તુ હે પ્રભુ ! તમારા સરખા તે સદા સર્વત્ર પ્રકાશને કરે છે. (૩૦૧૮) વળી અત્યંત મહર પણ પુનમને ચંદ્ર (સૂર્યવિકાસી) કમળનાં વનેને આનંદ આપતા નથી અને રમ્ય પણ શરદતનો સૂર્ય (રાત્રિવિકાસી) કુમુદને આનંદ આપતા નથી. આપ તે હે ભગવંત ! મહા પ્રશમ વગેરે શ્રેષ્ઠ ગુણેના વેગથી સર્વ જીવરાશિને પણ પરમ સંતોષકારી છે. (૩૦૧૯-૨૦) વધારે
