________________
પરિણામહારમાં પાંચમું સુસ્થિતવાર પામે), પૂર્વે બાંધેલા કમરૂપી કુલ પર્વતને શૂરવામાં વાતુલ્ય એવા ( અw= ), મોટા (સર્વવિરતિ) ચારિત્રની આરાધના માટે ઉજમાળ એવા ચિત્તથી પ્રાર્થના (પ્રેરણ) કરાતે (ચારિત્ર માટે ઉત્સાહી ચિત્તવાળે), સંસારમાં ઉત્પન્ન થતી સમસ્ત વસ્તુઓની વિગુણતાને વિચારતે તથા કર્મની લઘુતા થવાથી શુભ સ્વપ્નને જેતે, જેવાં કે નિચે આજે મેં પવિત્ર ફળ, ફૂલ અને શીતળ છાયાવાળા શ્રેષ્ઠ વૃક્ષને પ્રાપ્ત કર્યો અને તેની છાયા વગેરેથી હું અતિ આશ્વાસન પાયે, તથા કેઈ મહાપુરુષે મને સ્વભાવે જ ભયંકર એવા અપાર સમુદ્રમાંથી હાથને ટેકે આપીને પાર ઉતાર્યો, વગેરે સ્વપ્ન જેવાથી હર્ષને વશ વિકસતી
મરાજવાળે તે અધિગત પુરુષ આશ્ચર્ય પૂર્વક જાગે થકો આ રીતે વિચારે કે-(૨૯૮૨ થી ૮૮) આવું વન મેં કદી જોયું નથી, સાંભળ્યું નથી અને અનુભવ્યું પણ નથી, તેથી હું માનું છું કે-(હ) મારુ કંઈ પણ કલ્યાણ થશે. તે પછી કાળક્રમે વિચરતા કઈ પણ તેને પુણ્યપ્રકર્ષથી ખેંચાઈને આવ્યા હોય તેમ, પૂર્વ જેને શોધતા હતા તેવા સુસ્થિત (સુવિહિત) આચાર્યને આવેલા સાંભળીને તે વિચારે છે કે તેઓના આવવાથી નિચે હવે મારું શું શું કલ્યાણ નહિ થાય ? અથવા સિદ્ધાન્તના કયાં રહસ્યને હું નહિ સાંભળું ? (૨૯૮૯ થી ૯૧) વળી પૂર્વે સાંભળેલાં તત્ત્વને (પણ હવે) હું સ્થિરપરિચિત કરીશ, એમ ચિંતવતે, હર્ષના ભારથી ભરેલાં સર્વ અંગેવાળે ગુરુની પાસે જાય (
૨૨) અને આનંદના આંસુથી ભરેલાં નેની (વિરાક) નજરવાળે, (તેવી નજરથી દર્શન કરતો) ત્રણ પ્રદક્ષિણા કરીને, પછી મસ્તકથી પૃથ્વીતળને સ્પર્શતે તેઓના પગમાં પડે (નમસ્કાર કરે). (
૨લ્ડ) તે પછી (તેઓના) શરીરની સેવા કરીને તેમની પાસેથી સિદ્ધાન્તના રહસ્યને સાંભળે અને આ ગુરુ, એ જ મેં સ્વપ્નમાં જેએલે ઉત્તમ ફળવાળો મોટો વૃક્ષ છે, સ્વપ્નમાં જેએલા મને સમુદ્રમાં હાથને ટેકે આપનારા પણ તે આ (ગુરુ) જ છે, એમ ચિંતવને પ્રસંગ પામીને ગુરુને કહે કે-(૨૯૪-૯૫) હે ભગવંત! અતિ ફેલાતા મિથ્યાત્વરૂપી જળપ્રવાહથી ભરપૂર પ્રત્યક્ષ દેખાતા મહા ભયંકર મોહનાં સેંકડો મેટાં આવર્તાથી (જમીએથી) ભરેલા, સતત મરણ–જન્મરૂપી મેટાં મજાથી ક્ષુબ્ધ કિનારાવાળા, પ્રતિસમય ભમતા ઘણા રેગ-શોકાદિ મગરે અને સાઁથી વ્યાપ્ત, સ્વભાવે જ ગંભીર (ઉંડા), સ્વભાવે જ અપાર છેડા વિનાન), સ્વભાવે જ ભયંકર અને (અપત્તમુત્ર) કિનારારહિત, એવા આ સંસારસમુદ્રને પાર પામવા આપના દ્વારા પ્રવજ્યારૂપી વહાણમાં બેસીને હે મુનિનાથ ! હું (નિર્ધામક) પાર ઉતારનારા એવા (આપના ) હાથના ટેકાને ઈચ્છું છું. (૨૯૬ થી ૯૯) પછી વિકસતી અત્યંત કરુણાથી ભરેલાં પિચવાળી અને અંતરમાં ઉછળતા અનુગ્રહથી વિકાસવાળી, એવી દષ્ટિથી અનુગ્રહ કરતા હોય તેમ, સમસ્ત તીર્થોનાં જળસ્થાનની જેમ (તેનાં) (દૂતાવં'= ) પાપને ઘેતા ધર્મગુરુ મધુર વાણીથી તેને આ પ્રમાણે ઉત્તર આપે. (૩૦૦૦-૩૦૦૧) હે ભે ! દેવાનુપ્રિય ! સમસ્ત સંસારસ્વરૂપના જાણ, શત્રુના પક્ષપાતી એવા સર્વ વિષયેની અભિલાષાના ત્યાગી, આશંસા (આશા)રૂપી કાદવથી રહિત (નિર્મળ) ચિત્તવૃત્તિવાળા, પ્રમાદને જીતનારા, પ્રતિક્ષણ વધી રહેલી
