________________
દર્શનકાર્ય દ્વાર ૩-ગણ, ૪-પ-૬-૭-સંઘ, ૮–આચાર્યો ૯-પ્રવચન અને ૧૦-શ્રત, એ સર્વનું પણ (કરણીય) કયું', (૨૯૦૮) કારણ કે સાધારણદ્રવ્યને ખર્ચ જિનભવનાદિ આ દેશમાં જ કરવાને કહ્યો છે. તેથી ધન્ય આત્માઓને જ નિચે આ વિષયમાં બુદ્ધિ પ્રગટે છે. (ર૯૦૯) અહીં કેઈને એવી કલ્પના થાય કે–આ દશ સ્થાને જિનકથિત સૂત્રમાં કયાંય કહ્યાં નથી અને (જિન સિવાય) બીજાનું કહેવું પ્રમાણભૂત નથી. (૨૦૧૦) તે તેને આ પ્રમાણે સમજાવે કે નિચે આ દશને સમુદિત (એકત્ર) કયાંય કહ્યાં નથી, પણ ભિન્ન ભિન્ન રીતે સૂત્રમાં ઘણા સ્થાને કહ્યાં જ છે. (૨૦૧૧) વળી સૂત્રમાં ચૈત્યદ્રવ્ય, સાધારણુદ્રવ્ય ઈત્યાદિ વચનેથી સાધારણદ્રવ્યને સ્પષ્ટ (જ૮) જણાવેલું જ છે. (૧૨) તે અર્થપત્તિએ તેને ખર્ચવાનું સ્થાન પણ નિચે કહ્યું જ છે. (એમ) કુશળ અનુબંધનું એક કારણ હેવાથી, ભવ્ય જીના હિત માટે, આગમના વિરોધ વિના (આગમના અનુસાર) અમે અહીં તે સ્થાનને જ જિનમંદિરાદિ રૂપે દશ પ્રકારે વિષયના વિભાગ દ્વારા સ્પષ્ટ જણાવ્યું છે. (ર૯૧૩-૧૪) આ જિનમંદિરાદિ સ્થાનેમાં એક એક સ્થાનની પણ કરેલી સેવા પુણ્યનું નિમિત્ત થાય છે, તે તે સમગ્રની સેવાનું તે કહેવું જ શું? (૨૦૧૫) આ સાધારણ દ્રવ્ય (મેળવવા) માટે પ્રારંભ કરતાં આત્માને તે જ દિવસથી જિનમંદિરાદિ સર્વની સેવા (ચાલુ) થાય છે. (૨૯૧૬) કારણ કે તેને અનુબંધપૂર્વકને ચિત્તને રાગ, પ્રારંભથી જ એકીસાથે તેના વિષયભૂત સર્વ દ્રવ્ય, ક્ષેત્રે વગેરેમાં (પ્રજાતિ) પહોંચી જાય છે. (૨૯૧) માટે સર્વ રીતે વિચારીને સ્વવૈભવને અનુસાર કંઈક (પણ) પિતાના ધનથી જેઓ સાધારણુદ્રવ્યને એકઠું કરવા પ્રારંભ કરે છે, (૨૯૧૮) જેઓ અન્યાયાદિ કર્યા વિના વિધિપૂર્વક પ્રતિદિન એની વૃદ્ધિ કરે છે, અચલિત ચિત્તવાળા જે મહા સત્વશાળીએ (તેમાં મેહ કર્યા વિના) તેનું રક્ષણ કરે છે, (૧૯) અને જેઓ પૂર્વે કહેલા ક્રમથી નિચે તેને તે તે સ્થાને જરૂર પ્રમાણે ખર્ચે છે, તે ધીરપુરુષે તીર્થકરગત્રિકર્મને (પુણ્યને) બાંધે છે (૨૨૦) અને પ્રતિદિન તે વિષયમાં વધતા (માનસત્ર) અધ્યવસાયથી અધિકાધિક પ્રસન્નતાવાળા તે પુરુષે નિચે નારકી અને તિર્યચ-એ બે ગતિઓને રેકી દે છે. (ત્યાં ઉપજતા નથી.) (૨૯૨૧) વળી તેઓ કદાપિ અપયશનામકર્મ અને નીચ શેત્રને બંધ કરનારા થતા નથી, કિન્તુ સવિશેષ નિર્મળ એવા સમ્યક્ત્વરત્નના ધારક બને છે. (૨૯૨૨) સ્ત્રી અથવા પુરુષ જે પ્રારંભ થયા પછી પણ પિતાના (રિચૅ=) ધનને (સાધારણમાં) આપે છે, તે () નિયમા (ઉત્તરોત્તર) પરમ કલ્યાણની પરંપરાને પામે છે. (ર૯૨૩) આ ભવમાં પણ પિતાના યશસમૂહથી ત્રણેય ભુવનને ભરી દેતે પુણ્યાનુબંધી સંપત્તિને સ્વામી, પવિત્ર ભેગસામગ્રીવાળો (ભેગી) અને ઉત્તમ પરિવારવાળો બને છે (૨૯૨૪) અને પરભવમાં ઉત્તમ દેવ, પછી મનુષ્યભવમાં ઉત્તમ કુલિન પુત્ર થઈને ચારિત્રરૂપી સંપત્તિને અધિકારી તે અંતે સિદ્ધ પણ થાય છે. (૨૯૨૫) વધારે કહેવાથી શું ? જે તે ભવમાં તેને મેક્ષ ન થાય, તે ત્રીજાથી સાતમા ભવ સુધીમાં નિક થાય, પણ આઠમા ભવને ઓળંગે નહિ. (ર૯૨૬) વળી જેએ કેઈથી બુદ્ધગ્રાહિત થએલા,
