________________
૫૬
શ્રી સવેગર‘ગશાળા ગ્રંથના ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલ‘
અથવા ત્યાં શ્રાવક ( ધનથી) અતિ દુખ`ળ હોય પણ ( વઘુ= ) વસનારા અન્ય મનુષ્ય ( ઉદયી= ) પુણ્યેાદથી ચઢતી કળાવાળા હોય, તેવાં ગ્રામ, નગર, આકર વગેરે સ્થાનામાં જે જિનમંદિર જીણુ –શીણુ–સડેલાં–પડેલાં હોય, અથવા ભી'ત વગેરેના સાંધા છૂટી ગયા હોય કે દરવાજાના ઢાંકણુ, બારણાં, કમાડ ( વગેરે ) અતિ ક્ષીણુ ( જીણુ) થયાં હોય, તેને ઉપદેશક મુનિના કે અન્ય લેાકેાના મુખથી સાંભળીને, અથવા (તેવું) કંઈ પણુ, કયાંય પણ જોઈ ને, શ્રી જૈનશાસનના ભક્તિરાગથી ( દુમિંગ= ) સાતે ધાતુએ અનુરાગી શ્રાવક સ્વસ્થય વિચારે કે (૨૭૮૭ થી ૯૦) અહા! હું માનું છું કે-કોઈ પુણ્યના બાર એવા ગૃહસ્થે આવું સુંદર જિનમંદિર કરાવવાદ્વારા પોતાના યશવિસ્તારને એકઠો કરીને ( અહી. આ મદિરરૂપે ) સ્થાપ્યા છે, (૨૯૧) કિન્તુ આ રીતે મજબૂત કરાવવાં છતાં ખેદજનક કે—કાળે તેમાં ( ખૂણું) હાની ( જીણુ તા-તાડ–ફોડ ) કરી અથવા તે સંસારમાં ઉત્પન્ન થતા સર્વ પદાર્થાં નાશવંત છે જ. (ર૭૯ર) તેથી હવે હું આ તે– ફોઢને ભાંગું ( અર્થાત્ સમરાવું), તેમ કરવાથી આ મદિર ) સ’સારૂપી ખાઇમાં પડેલા મનુષ્યાના ( ઉદ્ધાર માટે ) હસ્તાવલંબન ( ટેકારૂપ') બનશે. (૨૭૯૩) એમ વિચારીને જે તે સ્વયમેવ સમરાવવા સશક્ત હાય, તે પોતે જ ઉદ્ધાર કરે અને પોતે ને સશક્ત ન હોય, તે ઉપદેશમાં કુશળ તે ખીજા પણ શ્રાવકાને તે હકીકત સમજાવીને તેને તે સુધારવાના સ્વીકાર કરાવે. (૨૭૯૪-૯૫) છતાં જેમ પેતે, તેમ તે પણ સમરાવવા જો અસમર્થ હાય અને જે ખીન્ને પણ કોઇ પ્રસ્તુત તે કાય કરવામાં સમણું ન હોય, તે તેવા પ્રસંગે તે મંદિર સાધારણદ્રવ્યને ખર્ચવાના વિષય અને. (અર્થાત્ એવી પરિસ્થિતિમાં સાધારણુદ્રવ્યથી તેને સુધરાવી શકાય. ) કારણ કે બુદ્ધિમાન શ્રાવક નિશ્ચે સાધારણુદ્રવ્યને પણ જેમ-તેમ ન ખચે' (૨૭૯૬-૯૭) અને સીદાતાં (જીણું ) મદિરા વગેરે રહે ( ટકે) પશુ નહિ, માટે બીજા પાસેથી પણ દ્રવ્ય મળવાના જો સંભવ ન હેાય, તેા વિવેકથી સાધારણદ્રવ્યને પણ ખસે. તે આ પ્રમાણે-(૨૯૮) જીણુ ને નવુ' કરે, (શીણુ =) ચલિતને પુનઃ સ્થિર કરે, ખસી ગયેલાને પુનઃ ત્યાં ગોઠવે અને સડેલાને પણ પુનઃ સધાવે, (૨૭૯૯) પડેલાને ઉભુ કરે, લેપ વગેરે ન હોય તેને લેપ કરાવે, ચૂના ઉતરી ગયા ઢાય તેને ફરી ધોળાવે અને ઢાંકણુ ન હોય તેને ઢંકાવે. (૨૮૦૦) ઉપરાન્ત કળશ, આમલસારા, પાટડો, થાંભા વગેરે તેનાં સડેલાં– પડેલાં તે તે અગાને તથા પડેલા, તૂટેલા કે છિદ્ર ( છ'ડી ) પડેલા કિલ્લાને ( જગતીને ) તથા તેના અંગભૂત બીજી પશુ જે કાંઈ અતિ અવ્યવસ્થિત જુએ, તે સઘળું સ` પ્રયત્નથી સમ્યક્ સમાવે, (૨૮૦૧–૨) કારણ કે-સાધારણુદ્રવ્યથી પશુ ઉદ્ભરેલુ. તે જિનમ ંદિર દર્શન કરનારા ગુણુરાગીઓને નિશ્ચે બાધિલાભ માટે થાય છે. (૨૮૦૩) જો કે જિનમદિર કરવામાં નિચે પૃથ્વી ( કાય) વગેરે જીવાના વિનાશ થાય, તેા પણ સમકિત દૃષ્ટિને નિયમા તે વિષયમાં હિંસાનો નહિ પણ અનુકપાનેા (ભક્તિના) પરિણામ હોય છે. (૨૮૦૪) જેમ કે–મંદિરને કરાવવાથી અથવા સમરાવવાથી તેનું દન કરનારા ભવ્યો ( ધિને= )