________________
શ્રી સંગરંગશાળા ગ્રંથને ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલું પૂર્વક) ખમાવે, એમ સમજીને કે-) મારે કઈ રીતે મરણ પછીથી પણ વૈરનો અનુબંધ ન થાઓ ! તેમાં જે વિહાર કરનારે (સામાન્ય) મુનિ હોય, તે આચાર્યને, ઉપાધ્યાયને અને પિતે પર્યાયમાં ના હોય તે શેષસાધુઓને પણ અભિવંદન કરીને કહે છે કેહું તે તે નગરાદિમાં વિચરતે જ્યાં જઈશ ત્યાં) ચૈત્યને, સાધુઓને અને સંઘને તમારુ (તમારી વતી) પણ વંદન કરીશ ! (૨૦૫૪ થી ૫૭) અથવા જે જનાર પિતે મેટા હેય, તે (સ્થિત= ) અહીં રહેનારા સાધુઓ વિહાર કરનાર મુનિને વંદન કરીને કહે કે–અમારા વતી ચૈત્યને, સાધુઓને (અને સંઘને) વંદના કરજે. (૨૦૫૮) (તે પછી ) તે ક્ષેત્રનાં ચૈત્યભવનમાં (મંદિરમાં) જઈને ભક્તિપૂર્વક ચૈત્યેની આગળ તેઓને વંદાવવા નિમિત્તે સમ્યગ્ર પ્રણિધાન (ઉપગ) કરે. (૨૦૫૯)
એ જ રીતે શ્રાવક પણ નિચે (વથ =) અહીં રહેનારા સમસ્તને સમ્યગૂ ખમાવીને, પ્રતિમા, આચાર્ય અને સાધુ (વગેરેના) વંદનને (પણ) રામ્યગૂ વિધિ કરીને, તેઓએ આપેલા નિરવદ્ય વિષયક (નિષ્પા૫) સંદેશાને ગ્રહણ કરીને, ઉપગ(એકાગ્રતા) પૂર્વક તે તે ગામ, નગર, આકર વગેરેમાં (જ્યાં જાય ત્યાં) મોટાં યાન, વાહન વગેરે વૈભવથી અને ન્યાયપાર્જિત ધનથી, માર્ગમાં આવતાં (તે તે ક્ષેત્રનાં) ઘણાં ધર્મસ્થાનોમાં નિત્યમેવ શ્રી જૈનશાસનની પરમ ઉન્નતિને કરતે અને દીન, અનાથને અનુકંપાદાનથી પરમ આનંદ ઉપજાવતે, એ બુદ્ધિમાન (શ્રાવક) સમસ્ત તીર્થોમાં ફરે. (૨૦૬૦ થી ૬૩) તે પછી ગૃહસ્થ અને સાધુ પણ તે તે ચૈત્યને જોઈને “નિચે સંઘ આ વંદન કરે છે.”—એવા પ્રણિધાનપૂર્વક પ્રથમ ઉપગપૂર્વક સંઘ સંબંધી સમ્યગ વંદન કરીને, પછી તે જ અવસ્થામાં (ભાવમાં) વર્તતે પિતાને ઉદ્દેશીને (પિતાનું) પણ સમ્યગ વંદન કરે. (૨૦૬૪-૬૫) એમ છતાં કઈ કારણે જે દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાળ વગેરેની સંકડાશ (ઓછાશ) હોય, તે સંક્ષેપથી પણ પ્રણિધાન વગેરે તે કરે જ. (૨૦૬૬) તે પછી જ્ઞાનાદિ ગુણેની ખાણ સમા સાધુઓને અને શ્રાવક લેકેને જોઈને કહે કે-અમને તમે અમુક સ્થાને શ્રી જિનેશ્વરેને વંદન કરા! (૨૦૬૭) પછી આદરના અતિશયથી પ્રગટેલા રોમાંચ દ્વારા કંચુક સરખી બનેલી કાયાવાળા, ભક્તિના અતિશયથી ભરેલા ઉત્તમ મનવાળા, તેઓ પણ (સ્થાનિક શ્રાવકે વગેરે પણ તેમની સાથે) પૃથ્વીતલ ઉપર શિરને
સ્થાપીને (નમીને) હે કૈલેકના મહાપ્રભુ! હે પ્રભૂત (અનંત) ગુણરત્નના સમુદ્ર! હે જિનેન્દ્ર ! તમે જયવંતા વર્તા, વગેરે શ્રી અરિહંતના ગુણદ્વારા અથવા “નમોડસ્થણ” ઈત્યાદિ શક્રસ્તવના પાઠથી સ્તુતિ ત્યાં સુધી કરે, કે આગન્તુક (યાત્રાધે આવેલા) તેઓના આચાર્ય વગેરેએ મોકલેલા (જણાવેલા) ધર્મલાભ વગેરેને કહે. તે પછી (સ્થાનિક) લેકે અભિવંદન, (વંદના) અનુવંદનારૂપે ઉચિત મર્યાદાને કરે. અને તે પછી પરસ્પર (કુશળાદિ)વિશેષ પૃચ્છા કરવામાં વિકલ્પ જાણ. (અર્થાત્ પહેલા કેણ કરે, પછી કોણ કરે એ સંબંધી અનિયમ જાણ.) (૨૦૬૮ થી ૭૧) એમ પરસ્પર કરવાગ્યે પ્રેરણારૂપ શુભ વેગથી ઉભય પક્ષને
