________________
૧૫૦
શ્રી સંવેગ રંગશાળા ગ્રંથને ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલું રીતે (પૂર્ણ) પાળે. (૨૬૮૨) એમ અહીં સમ્યગ્દર્શનની પ્રાપ્તિ મુખ્ય હેવાથી શ્રાવકને પહેલી દર્શનપ્રતિમા જાણવી. (૨૬૮૩) પ્રશ્ન-નિસર્ગથી કે અધિગમથી પણ પ્રગટેલા શુભ બેધવાળે જે (આત્મા), “મિથ્યાત્વ એ દેવ, ગુરુ અને તત્વના વિષયમાં મેટા વિપર્યાસ(ભ્રમ)ને પેદા કરનારું છે”—એમ સમજીને તેને ત્યાગ કરે અને સમત્વને સ્વીકારે, તેને તેને સ્વીકારવાને ક્રમ ( વિધિ) શું હોય ? (૨૬૮૪-૮૫) ઉત્તર–તે આ મહાત્મા દર્શન, જ્ઞાન વગેરે ગુણરત્નના ઉદ્દગમથી) રેહણાચલતુલ્ય એવા સદ્દગુરુને ભક્તિપૂર્વક પ્રણામ કરીને કહે કે- (૨૬૮૬) હે ભગવંત ! તમારી પાસે જાવાજીવ સુધી મિથ્યાત્વને મન-વચન-કાયાથી કરવા, કરાવવા અને અનુદવાનું પચ્ચકખાણ ( ત્યાગ) કરીને જાવજજીવ સુધી (સંસારથી) સંપૂર્ણ મુક્તિ પ્રાપ્ત કરાવવામાં એક કલ્પવૃક્ષ એવા સસ્કૃત્વને સમ્યક રીતે સ્વીકારું છું. (૨૬૮–૮૮) આજથી જીવું ત્યાં સુધી પણ સમ્યકત્વમાં રહેલા મને પરમ ભક્તિપૂર્વક આવી ભાવપ્રાપ્તિ થાઓ ! (૨૬૮૯) આજથી અંતરના અરિઓને જીતવાથી જેઓ અરિહંત છે, તેઓ જ દેવબુદ્ધિથી મારા દેવ, મક્ષસાધક ગુણેની સાધનાથી જે સાધુઓ છે, તેઓ જ મારા ગુરુ અને નિવૃત્તિનગરીના પ્રયાણમાં નિર્દોષ કેડીતુલ્ય એવા જે શ્રી જિનેશ્વર પ્રભુએ કહેલાં જીવ-અછવાદિ તત્ત્વમય આગમગ્રંથે (શાસ્ત્રો), તેમાં જ મને (ઉપાદેય તરીકે) શ્રદ્ધા થાઓ ! (૨૬૯૦-૯૧) વળી ઉત્તમ સમાધિ( ઉપશમ)વાળી મન-વચન-કાયાની વૃત્તિવાળા મારે પ્રતિદિન ત્રણેય સંધ્યાએ ઉચિત પૂજાપૂર્વક શ્રી જિનેશ્વરને વંદન થાઓ (૨૬૨) અને ધર્મબુદ્ધિથી મારે લૌકિક તીર્થોમાં સ્નાનદાન કે પિડપ્રદાન વગેરે કંઈ પણ કરવું ન કલ્પ. (૨૬લ્સ) તથા અગ્નિહવન (યજ્ઞ) ક્રિયા, રેટ (કુવા) વગેરે સહિત હળનું દાન, સંક્રાન્તિદાન, ગ્રહણદાન અને કન્યાફળ સંબંધી (કન્યા) દાન, (સંડ= ) નાના વાછરડાને પરણાવવા તથા તલની, ગોળની, કે સુવર્ણની બનાવેલી ગાયનું દાન, અથવા કપસનું દાન, (પવા= ) પરનું દાન, (ા= ) પૃથ્વીદાન, ( 5) કેઈ પણ ધાતુનું દાન (5) વગેરે દાને, તથા ધર્મ બુદ્ધિથી બીજું પણ દાન હું આપીશ નહિ, કારણ કે-અધર્મમાં પણ ધર્મ બુદ્ધિને કરવાથી પ્રાપ્ત થએલા પણ સમ્યકત્વને નાશ થાય છે. (૨૬૯૪ થી ૯૬) સૂત્રમાં જે બુદ્ધિના અવિપર્યાસને (શુદ્ધિને) સમકિત કહેલું છે, તે પણ પૂર્વે કહ્યા તે કાર્યોમાં પ્રવૃત્તિ કરનારને કેવી રીતે ઘટે ? (૨૬૭) આજથી મારે મિથ્યાદર્શનમાં પ્રતિબદ્ધ (રાગી) એવા દેને દેવ અને સાધુઓને ગુરુ માનીને ધર્મબુદ્ધિથી તેઓની (વિપરિત્ર) આદર, વિનય, સેવા, ભક્તિ વગેરે કરવું ન કલ્પ. (૨૬૯૮) તેઓ પ્રત્યે મારે લેશ પ્રષ પણ નથી અને લેશ માત્ર ભક્તિ પણ નથી, કિન્તુ તેઓમાં દેવના અને ગુરૂના ગુણેને અભાવ હોવાથી ઉદાસીનતા જ છે. (૨૬૯) તે કેણ બુદ્ધિમાન હોય, કે જે સુવર્ણને ગાઢ અથ હોવા છતાં સુવર્ણના ગુણ વિનાની પણ વસ્તુને “આ સુવર્ણ છે – એમ માને! (૨૭૦૦) અસુવર્ણ છતાં માણસે સુવર્ણ માનીને સ્વીકારેલી પર (અન્ય વસ્તુ સુવર્ણનું
