________________
૧૩૮
શ્રી સવેગર ગશાળા ગ્રંથના ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલ
પણ
સોમતના ત્યાગી અને શ્રેષ્ઠ એવા વિશેષ વિશેષ ગુણામાં ચિત્તવૃત્તિને સ્થિર કરતા (વિશેષ ગુણાં મેળવવાની ભાવનાવાળા ), (૨૪૬૩) રાજ્ય અને રાષ્ટ્રનાં (દેશનાં ) કાને બાહ્ય વૃત્તિથી ( ઉદાસીનતાથી ) જ ચિતવતા અને સચ્ચારિત્રમાં પ્રવૃત્તિ કરતા ધાર્મિક લોકોની અનુમોદના કરતા, (૨૪૬૪) (વિશેષ ) આરાધનાનો અભિલાષી અને (તેથી) નિળ પરિણામવાળા, તે ( રાજા ) મરીને (ગૃહસ્થધમની છેલ્લી ઊંચી ગતિ ) ખારમા દેવલેાકમાં દિવ્ય એવી દેવની ઋદ્ધિને પામ્યા. (૨૪૬૫) કુરુચંદ્ર પણ તેવા ઉત્તમ ધર્મની કરણીથી રહિત, (અજ્ઞાનાદિ ) પ્રમાદવાળા, આત્ત ધ્યાનમાં વત તા, મરીને ઘણા ભવા તિય ચામાં ઉપજ્યા. (૨૪૬૬) ત્યાંથી નીકળીને મહાઅટવીમાં ભિટ્ટ થયા. ત્યાં સાથેની સાથે વિહાર કરતા સાધુઓને જોઇને, (૨૪૬૭) એકાન્તમાં લીન બનેલા તેણે ‘કોઇ પણ આવા( સાધુએ )ને મે પૂર્વે જોયા છે. '–એમ ચિ'તવતાં ( ઉહાપોહ કરતાં) પોતાના પૂર્વભવને જોયા. ( જાતિસ્મરણને પામ્યા.) (૨૪૬૮) અને (ત્યારે) મોટા ગુણરૂપી રત્નાના ભંડાર, એવા પોતાને ઘેર રાખેલા ( તે ) મુનિ યાદ આવ્યા અને તેઓએ વારવાર આપેલા ધના ઉપદેશા પણ સાંભર્યાં. (૨૪૬૯) તેથી તે ચિંતા કરવા લાગ્યા કે–તે મહા મહિમાવંત ( ઉપકારી ) ગુરુઓએ તે કાળે મને તેવી શિક્ષા ( ઉપદેશ ) આપવા છતાં પણ મે' ધર્માંના ઉદ્યમ ન કર્યાં. (૨૪૭૦) જો કે મહાનુભાવ રાજાએ પણ ઉપકાર માટે મારા ઘરમાં ગુરૂઓને રખાવ્યા, તેા પણ (મને) ઉપકાર ન થયા. (૨૪૭૧) એવા ભારેકમી મને હવે (તેવી) સદ્ધમ'ની સામગ્રી કેવી રીતે મળશે ? અથવા આવું ચિતવવાથી શું? આવી સ્થિતિમાં રહેલા પણ (હુ)શીઘ્ર અનશન કરીને અને મનમાં જગદ્ગુરુ શ્રી અરિહ'તદેવના શાસનને ધારણ ( નિયાણું) કરીને તે જ સૂરિજીનુ ધ્યાન કરતા મારું કાર્યં સાધુ. (૨૪૭૨-૭૩) એમ નિષ્કલંક સમ્યક્ત્વને પામેલા કુરુચંદ્ર (. ભિટ્ટ ) ચારેય આહારને તજીને, મરીને સૌધ કલ્પમાં દેવપણાને પામ્યા. (૨૪૭૪) એ પ્રમાણે જણાવેલા કુરુચંદ્રના ચરિત્રથી બીજાના દબાણથી પણ સાધુઆને કરેલુ‘ વસતિનુ... દાન પ્રાયઃ પરભવમાં પણ કલ્યાણુને કરે છે. (૨૪૭૫) તેથી પંડિત પુરુષ સ સંગથી ( પરિગ્રહથી) મુક્ત, દેવાથી પણ પૂજાએલા અને જગતના જીવાનુ હિત કરનારા એવા સાધુઓને વસતિ આપવામાં વિશેષ કેમ કરે? (૨૪૭૬) સાધુઓને વસતિ આપવાથી તેનુ' બહુમાન થાય, તેથી આત્માની(બુદ્ધિની) વિશુદ્ધિ થાય, તેનાથી નિષ્કંલક ( નિરતિચાર ) ચારિત્રની આરાધના થાય, તેનાથી કાંના ક્ષય થાય, અને (તે) નિર્માણ પણ થાય; (૨૪૭૭) તથા કેટલાક જીવા સૌમ્ય પ્રકૃતિવાળા એવા મુનિના દશ નથી, બીજા કોઈ તેઓની ધ દેશનાથી અને કોઈ તેની દુષ્કર ક્રિયાને જોઇને ( પણું ) મેષ પામે. (૨૪૭૮) વળી બોધને પામેલા તે બીજાઓને પ્રતિબોધ કરે, જિનમદિશ કરાવે, સાધર્મિક વાત્સલ્ય કરે અને સાધુઓને વિધિપૂર્વક (શુદ્ધ) દાન કરે. (૨૪૭૯) એ પ્રમાણે તીથ (શાસન)ની વૃદ્ધિ (ઉન્નતિ) થાય, (સૈક્ષ=) નવા સાધુઓની (ધમાં) સ્થિરતા થાય, શાસનનો યશ વધે અને જીવાને અભયદાન મળે, માટે એમાં (વસતિ