________________
૧૦૦
શ્રી સ’વેગર ગશાળા ગ્રથના ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલુ‘
પીડાએ છે. (૧૭૭૧) મુનિએ કહ્યું, હું મુગ્ધ ! શલ્ય સારું, ઝેર સારુ, આશિવિષ સપ સારા, ક્રાધી કેસરીસિંહ સારે અને અગ્નિ સારા, પણ ભાગ સારા નહિ, કારણ કે-ઈચ્છા કરવા માત્રથી તે ભોગો મનુષ્યને નરકમાં લઈ જાય છે અને દુસ્તર ભવસમુદ્રમાં ભમાવે છે. (૧૭૭૨-૭૩) શલ્ય વગેરેનો યાગ થાય તેા પણ તેથી એક જ ભવનું મૃત્યુ થાય, ભાગેાની તા ઈચ્છા માત્રથી પણ જીવ લાખ લાખ વાર હણાય (મરે) છે. (૧૯૭૪) તેથી ભગવાંછાનો ત્યાગી હું, પરમ અધોગતિકારક ક્રોધનો, અધમગતિનો માર્ગ આપનારા માનનો, સદ્ગતિની ઘાતક માયાનો અને આ ભવ-પરભવ ઊભય ભવમાં ભયકારક લાભનો પણ નાશ કરીને એકલેા સાધુતાનો ઉદ્યમ કરીશ. (૧૯૭૫-૭૬) એમ પરમ સમાધિવાળા, અત્યન્ત શાન્ત (ઉપશમવાળા ), તે નમિરાજર્ષિંની વિવિધ અનેક યુક્તિથી પરીક્ષા કરીને અને સુવર્ણની જેમ એક શુદ્ધ સ્વરૂપવાળા જાણીને પ્રગટેલા હર્ષોં વડે ઈન્દ્ર તેની સ્તુતિ કરવા લાગ્યા કે (૧૭૭૭) હું ધને જીતનારા ! સધળા માનનો ધ્વંસ કરનારા ! અને વિસ્તાર પામતી પ્રખળ માયાના પ્રપ`ચનો નાશ કરનારા હે મુનિવર ! તમે જયવતા છે; લેાભરૂપી ચૈદ્ધાને હણનારા, સ`ગના ( રાગ-મમત્વના ) ત્યાગી, આ જગતમાં તમે જ એક પરમ પૂજ્ય છે. (૧૭૭૮) આ ભવમાં તે તમે એક ઉત્તમ છે જ, પરભવે પણ ઉત્તમોત્તમ થશેા, આઠ કર્મીની ગાંઠને ચૂરનારા તમે નિશ્ચે ત્રણ જગતના તિલકતુલ્ય ઉત્તમ એવા સિદ્ધક્ષેત્રને પામશે. (૧૭૭૯) તમારા સંકીત નથી ( ભક્તની ) શુદ્ધિ કેમ ન થાય? અથવા તમારા દશ નથી પાપ ઉપશમને કેમ ન પામે ?, કે જેનામાં પ્રયાસથી સાધ્ય અને શિવસુખની પ્રાપ્તિ કરાવવામાં સફળ, એવી મનનો નિરોધ કરવારૂપ આ સમાધિ સ્ફૂરે છે. (૧૭૮૦) એમ મુનિને સ્તવીને અને કમળ, વજ, ચક્ર( વગેરે સુલક્ષણા )થી અલંકૃત મુનિના પાને ભક્તિપૂર્ણાંક વાંઢીને, તુ ભમરા તથા જંગલી પાડા જેવા કાળા આકાશને ઓળંગીને ઈન્દ્ર દેવનગરમાં પહેાંચ્યા. (૧૭૮૧) એમ આ લાકમાં પાપના સ`ગથી વિરાગી મનવાળા ધીર પુરુષા, અત્યંત સમાધિ માટે નમિની જેમ સર્વં ઉદ્યમને કરે છે, કારણ કે–ધમ ગુણારૂપી ( નારા= ) પૌરજનોને નિવાસનું શ્રેષ્ઠ નગર સમાધિ છે ( અર્થાત્ સમાધિમાં ધમ ગુણા રહી શકે છે) અને સમાધિ આરાધનારૂપી વેલડીનો વિશાળ કદ છે. (૧૭૮૨-૮૩) સમ્યક્ત્વ, જ્ઞાન, ચારિત્ર, ક્ષમા વગેરે મોટા ગુણ્ણા પણ સમાધિગર્ભિત હોય તે જ સ્વાસાધ્ય યથાક્ત ફળને સમ્યક્ પ્રકારે આપે છે. (૧૭૮૪) એકાન્તમાં એસા, પ્રયત્નથી પદ્માસનને બાંધા ( કરો ), શ્વાસને શકો, તથા શરીરની બાહ્ય ચેષ્ટાને પણ રુધ ( શકે ), એ હાર્ટને ખીડા, કે મંદ કીકીવાળી ષ્ટિને નાકના છેડે સ્થાપે, પણ જો સમાધિ ન લાગે (ન પ્રગટે), તે ચેાગી તે(ધ્યાન)ના ફળનો ભાગી (મનતા) નથી. (૧૭૮૪–૮૬) અતિ ઉત્તમ ચેાગવાળા (ચેાગીએ ) જે સચરાચર જગતને પણ હાથમાં રહેલા નિમળ સ્ફટિકની જેમ દેખે છે, તે પણ નિશ્ચે સમાધિનું ફળ છે. (૧૭૮૭) વળી જેનુ
