________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श.३ उ.१ ईशानेन्द्रस्यदेवद्धर्यादिमाप्तिकारणनिरूपणम् १८७ पतेयं-शुद्धद्रव्यजातम् , एतेन विपुलधनकनकादिना 'अईव-भईव ' अतीवा. तीव अत्यधिकम् 'अभिवड्ढामि' अभिवः 'तं किणंअहं' तत् तस्मात् कारणात् किं कथमहम् 'पुरापुराणाणं' प्राक्तनानाम् सूचिण्णाणं'मुचीर्णानाम्' सुष्टु समाचरितानां जाव-कडाणं' यावत् कृतानाम् , यावत्करणात् सुपरिक्रान्त शुभकल्याणादि सूच्यते. 'एगंतसो' एकान्तशः आत्यन्तिकम् 'खयं' क्षयं-नाशम्, 'उवेहमाणे' उपेक्षमाणः-उपेक्षां कुर्वाणः उदासीनः 'विठरामि' तिष्ठामि, मम एतावत्सु. खादिकं विद्यते एवातः तावन्मात्रमेव पर्याप्तमिति धिया भाविसुखसाधनादौ बौदासीन्यमवलम्ब्य निष्क्रियरूपेण कालक्षेपणं नोचितमिति भावः, 'तंजाव-ताव'
यहां जानना चाहिये । प्रयाल तो मृगा को कहते ही हैं। पद्मरागादिकजो मणि होने है वे रक्तरत्न से गृहीत हुए हैं। सत्सार शन्द का अर्थ है- सुन्दर सारवाला स्वापतेय शब्द का अर्थ है शुद्ध द्रव्य समुदाय । इस तरद जब मेरे यहां पर ये समस्त सांसारिक पुण्य लभ्यपदार्थ वृद्धिंगत हो रहे हैं तो क्या में इतने मात्र से अपने आ. पको कृतार्थ मानकर चुपचाप पैठा रह क्योंकि इस तरह से पैठे रहने में तो मेरा पुण्य कर्म क्षय ही होता रहेगा और एक दिन ऐसा भी आसकता है कि जिससे मैं इन सब से रहित भी हो सकता है अतः इस तरह से होजाने में घुद्धिमानी नहीं है- घुद्धिमानी तो इसी में है कि इस पुण्य कर्म लभ्य विभृति के सद्भाष में ही मैं अपने भाषीलाभ की ओर निगाह रखू-उस तरफ से
આદિ મણિને રકતરન કહેલ છે. “સત્કાર એટલે સુંદર સારયુક્ત “સ્થાપતેય' એટલે દ્રવ્ય સમુદાય.
આ રીતે મારે ત્યાં, મારા પૂર્વકૃત કમેને પરિણામે સમસ્ત સાંસારિક સમૃદ્ધિમાં વધારે થઈ રહયે છે ત્યારે એટલાથી જ સંતોષ માનીને બેસી રહેવું તે શું મારે માટે છે? આ પ્રમાણે બેસી રહેવાથી તે મારાં પુણ્યકર્મોનો ક્ષય થઈ જશે અને એક એવો દિવસ પણ આવશે કે જયારે આ બધાં સુખ અને વૈભવે મારી પાસેથી ચાલ્યાં જશે. તો આ રીતે બેસી રહેવામાં ડહાપણ નથી. અત્યારે જ્યારે મારે ત્યાં પુણ્યકર્મને પ્રતાપે સુખ સમૃદ્ધિની પળે ઊડી રહી છે, ત્યારે જ મારે મારા લાવિ સુખને વિચાર કરે
તે પ્રત્યે ઉદાસીન ન બનવું જોઈએ. એ જ વાત સૂત્રકારે નીચેના સૂત્રપાઠ દ્વારા પ્રકટ કરી છે
