________________
-
-
९०८
भगवतीचे 'कण्हलेस्सेणं भंते ! जीवे फइम (फयरेस) नाणेमु दोजा ! गोषमा : दोवा, तिमु चा, चउसु वा नाणेम होना, दोस होजमाणे आभिणियोरिषमुअनाणेमु होज्जा' इत्यादि । कृष्णटेश्यो भदन्त ! जीवः कतिषु ज्ञानेषु भवेत् ? गौतम ! द्वयोर्चा, त्रिपु चा, चतुर्पु वा ज्ञानेषु भवेत्, योभवन आमि निवोधिक-श्रुत-ज्ञानयोर्भवेत्' इत्यादि । सू० १ ॥
इतिश्री-जैनाचार्य-जैनधर्मदिवाकर-पूज्य श्री घासीलालप्रतिविरचितायां श्री भगवतीसूत्रस्य ममेयचन्द्रिकाख्यायां व्याख्यायां .
चतुर्थशतकस्य नवमोद्देशकः समाप्तः ॥ ४-९॥
है कि इस विपयमें यह उद्देशक ज्ञानाधिकारतक ही ग्रहण करना चाहिये । वह इस प्रकारसे है भदन्त ! कृष्णलेश्यावाला जीव कितने ज्ञानोंमें रहता हैं ? हे गौतम ! वह जीव दो ज्ञानोंमें, तीन ज्ञानों में अथवा चारज्ञानों में रहता है । दो ज्ञानोंमें यदि रहता है तो मतिज्ञान और श्रुतज्ञान में रहता है, और यदि तीनज्ञान में रहता है तो मतिज्ञान, श्रुतज्ञान और अवधिज्ञानमें रहता है। इत्यादि रूपसे जानना चाहिये ॥ सू० १ ॥ जैनाचार्य श्री घासीलालजी महाराजकृत 'भगवतीसत्र' की प्रमेयचन्द्रिका व्याख्याफे चौथे शतकके नववा
उद्देशक समाप्त ॥४-९॥
આ વિષયમાં જ્ઞાનાધિકાર પંતને જ આ ઉદેશક ગ્રહણ કરવો જોઈએ. તે આ પ્રમાણે છે- “હે ભદન્તા કૃષ્ણલેશ્યાવાળા જીવ કેટલાં જ્ઞામાં રહે છે? “ હે ગૌતમ! તે જીવ બે જ્ઞાનમાં, ત્રણ જ્ઞાનમાં અથવા ચાર જ્ઞાનમાં રહે છે. જે બે જ્ઞાનમાં રહેતું હોય તે મતિજ્ઞાન અને શ્રુતજ્ઞાનમાં રહે છે, ત્રણ જ્ઞાનમાં રહેતા હોય તે મતિજ્ઞાન, શ્રુતજ્ઞાન અને અવધિજ્ઞાનમાં રહે છે. જ્ઞાનાધિકાર આ પ્રકાર છે, એમ સમજવું. સવા જનાચાર્ય શ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજકૃત “ભગવતી સૂત્રની પ્રિયદર્શિની.
ત્યાખ્યાના ચેથા શતકના નવા ઉદેશ સમાપ્ત ૪-લા . • -
