________________
६६६
भगवती
,
अङ्गीकुर्वure - सेवं भंते 1 सेव भंते । ति तदेवं हे मदन्त 1 स्वदुकं सत्यमेव, त्वदुक्तं सत्यमेव इति वारं वारं भगवन्तं सम्बोध्यानुमोदन आदरा तिशयो पोत्यते । इति तृतीयशतकस्य चतुर्योदेशकः समाप्तः || सू० ५ ॥ इतिथी - जैनाचार्य - जैनधर्म दिवाकर पूज्य श्री घासीलाल बतिविरचितायां श्री भगवतीसुत्रस्य ममेयचन्द्रिकाख्यायां व्याख्यायां तृतीय शतकस्य चतुशिकः समाप्तः
कहा गया है | प्रभु के द्वारा कृत समाधानरूप उपदेश में गौतमने जय इस प्रकार से उनके वचनों को सुना तथ वे उनके वचनों को प्रामाणिक रूप से अङ्गीकार करते हुए बोले- सेवं भंते ! सेव भंते । त्ति' हे भदन्त ! जो आप देवानुमियने यह प्रतिपादन किया है वह सर्वथा सत्य ही है- सर्वथा सत्य ही है- सर्वथा सत्य ही है इस प्रकार चार बार कह करके उन्होंने प्रभु के वचनों की अनुमोदना की इस 'सेव भते सेव' भते !" कथन से गौतमने प्रभु के प्रति अपना आदरातिशय व्यक्त किया है | ||सू० ५ ॥
जैनाचार्य श्री घासीलालजी महाराजकृत 'भगवतीसूत्र' प्रमेयचन्द्रिका व्याख्या के तीसरे शतकके चौधा
उद्दशा समाप्त ॥
स्वाभी ते वथनाभां चातानी संपूर्ण श्रद्धा प्रहरतां भंते! त्ति' हे लत! आये? वातनुं प्रतिपादन યથાર્થ છે તેમાં શંકાને સ્થાન જ નથી. આ રીતે વારવાર કહીને તેમણે મહાવીર असुनां वयनानी अनुमोहना उरी. 'सेत्रं भंते !ना अथनथी गौतम स्वाभीओ મહાવીર પ્રભુ પ્રત્યેના પેાતાના અતિશય ખાદરભાવ વ્યકત કર્યાં છે. ત્યાર બાદ મહાવીર પ્રભુને વંદણા નમસ્કાર કરીને તેએ સયંમને તપથી આત્માને ભાવિત કરતા પેાતાને સ્થાને બેસી ગયા. હ સૂયા
'सेवं भंते ! सेवं ते सर्वथा सत्य भने
જૈનાચાય શ્રી ઘાસીલાલજી મહારાજકૃત ‘ભગવતી’ સૂત્રની પ્રિયદર્શિની શતકના ચાચા ઉદ્દેશક સમાપ્ત.
ત્રીજા
વ્યાખ્યાના
*
