________________
ममेयचन्द्रिका टीका श. ३३. ६.१ मिथ्यादृप्टेरनगारस्य विकुर्वणानिरूपणम् ७२१ भदन्त ! भावितात्मा मायी मिथ्यादृष्टिः, वीर्यलध्या, वैकियलक्ष्या, विभङ्गज्ञानलब्ध्या, वाराणसीं नगरीं, राजगृहं च नगरम्, अन्तरा एकं महान्तं जन पदवर्ग समवहतः, समवइत्य वाराणसीं नगरीम्, राजगृहश्च नगरम् अन्तरा एक महान्तं जनपदवर्ग जानाति, पश्यति ! इन्त जानाति, पश्यति, स खलु में ऐसा विचार होता है कि मैं वाणारसी नगरी में समवहत हुआ है माने समुद्धातकी है नयरी और समवहत होकर राजगृह नगर में रहा हुआ वाणारसी नगरी के रूपोकों जानता हूं और देखता हूँ। इस तरह से उसका दर्शन देखना विपरीत होता है । इस कारण यावत् वह अन्यथाभाव से जानते है और देखता है | ( अणगारे णं भंते ! भावियप्पा माई, मिच्छादिट्टी वीरियलद्वीए, वेडब्बियलद्वीए, विभंगणाणलदीए वाणांरसीं नयरीं रायगिहं च नयरं अंतरा एवं महं जणवयवग्गं समोहए समोहणिता वाणारसीं नयरिं रायगिह च नयरं अंतरा एगं महं जणवयवग्गं जाणइ पासइ ? ) हे भदन्त मायी मिध्यादृष्टि भावितात्मा अनगार वीर्यलब्धि से वैक्रियलब्धिसे, अवं विभंगज्ञानलब्धिसे वाणारसी नगरी और राजगृह नगरीके बीच एक विशाल जनपद वर्गकी विकुर्वणा करता है और विकुर्गणा करके वाणारसी नगरी और राजगृह नगर के बीच उस एक बडे भारी जनपद वर्गको जानता है ओर देखता क्या ? (हंता, जाणइ पासइ) हाँ, गौतम ! वह
મેં વાણુારસી નગરીમાં રહીને રાજગૃહ નગરની વિકણા કરી છે, અને વિવા કરીને રાજગૃહ નગરમાં રહેલા હું વાણારસી નગરીનાં પેને જાણું છું અને દેખું છું. આ રીતે તેના દનમાં વિપર્યાસ ભાવ [વિપરીતતા] આવી જાય છે. તે કારણે [ચાવત] તે અણુગાર તે રૂપાને અન્યથાભાવે [અયથાર્થ ભાવે] જાણે છે અને દેખે છે, એવું મેં
छे. (अणगारे भंते ! भात्रियप्पा माई, मिच्छादिट्ठी वोरियलद्धीए, वेउव्विलदीए, विभंगणाणलदीए वाणारसी नयरीं रायगिहं च नयरं अंतरा एगं महं जणचयवरगं समोहए- समोहणित्ता वाणारसीं नयरिं रायगिद्दं च नयरं अंतरा एगं महं जणत्रयवग्गं जाणइ पासइ ?) हे महन्त ! भायी मिध्यादृष्टि भावितात्मा અણુગાર વિધિથી, વૈક્રિયલબ્ધિથી, અને વિભગજ્ઞાન લબ્ધિથી વાણુારી નગરી અને રાજગૃહ નગરની વચ્ચે આવેલા પ્રદેશમાં એક વિશાલ જનપદવની વધુČણા કરે છે. વિષુવા કરીને તે શું વાણુરસી અને રાજગૃહની વચ્ચે તે વિશાળ જનપદને જાણી ने हेभी राडे छे ? (हंता, जाणइ पासइ) डा, गौतम ! ते लागी भने हेजी राडे छे.
