________________
७०४
विशेपो हिंसकजन्तुस्तदूपं वा, पराशरः अष्टापदः शरमस्तापं वा 'अमिजुंमिपए' अभियोक्तुम पैक्रियसामा पानुपदेशेन व्यापारयितु 'प' मा समर्थः किम् ? भगवानाह-'णो इण सम?' नायमर्यः समर्थ: अर्थात् हे. गौतम ! नो बाबापुद्गलान् अपर्यादाय उक्ततत्तद्रूपममियोक्तुं स समर्थः, पुनः गौतमः पृच्छति-'अणगारे णं भंते !' इत्यादि । हे भदन्त ! अनगारः खलु भावितात्मा पाहयान् पुद्गलान् पर्यादाय एफ महत्-अश्वादिरूपं वा, अभियोक्तुं प्रभुः ? 'परासररूवं वा' अष्टापद-शरभरूपको 'अभिजुजित्तए पभू' अभियोजन (धनानेमें) करने के लिये समर्थ है क्या? विद्यावगैरह के पलसे घोडा आदिके रूपमें प्रवेश करके जो क्रिया की जाती है उसका नाम - अभियोग है । गौतम यहां पर प्रभु से यही प्रश्न कर रहे हैं कि हे
भदन्त ! भावितात्मा अनगार वैक्रियशरीरके पुद्गलों को ग्रहण किये विना क्या घोडे वगैरहके शरीर में प्रविष्ट होकर उस२ प्रकारकी क्रिया करने में समर्थ है क्या ? इसका उत्तर देते हुए प्रभु गौतम से कहते हैं कि-'णो इणढे समटे हे गौतम ! यह अर्थ समर्थ नहीं हैअर्थात् वैक्रियशरीर पाहर पुगलों को ग्रहण किये विना भावितात्मा अनगार इस२ प्रकारका अमियोग करनेके लिये किसी तरह समर्थ नहीं है। अय गौतम प्रभु से पुनः प्रश्न करते हैं 'अणगरे णं भंते!' इत्यादि । हे भदन्त ! 'भावियप्पे अणगारे ' भावितात्मा अनगार पायपुद्गलों को ग्रहण करके एक महान् अश्वादि रूपकी अभियोजना करने के लिये समर्थ है क्या? इस प्रकार से यहां समस्त प्रश्नालापक रुवं वा' श२सना ३५ने, 'अभिजितए पम' भनियोति श्वान समर्थ छ! વિદ્યા વગેરેના પ્રભાવથી, ઘેડા આદિનાં રૂપમાં પ્રવેશ કરવારૂપ જે ક્રિયા થાય છે, તે ક્રિયાને અભિગ કહે છે. ગૌતમસ્વામી અહીં મહાવીર પ્રભુને એજે પ્રન પૂછી રહ્યા છે કે હે ભદન્ત ! ભાવિતામાં અણગાર, વૈક્રિય શરીરના પુલેને ગ્રહણ કર્યા વિના અશ્વ વગેરેના શરીરમાં પ્રવેશ કરીને, તે તે પ્રકારની ક્રિયા કરવાને શું સમર્થ છે?
न त२ मापता महावी२ . छ, 'भो इण? सम?' गीतभ ! योj બની શકતું નથી વયિ શરીરના પુલેને ગ્રહણ કર્યા વિના, ભાવિતાભા અણગાર, ઉપરોકત રૂપને અલગ કરવાને કોઈ પણ રીતે સમર્થ કાતા નથી.” હવે ગૌતમ असुन पूछे छ-'अणगारेण भव! भावियापे' व्याहितावितात्मा શાર, બહુ મદ્રલેને (કિય શરીરનાં અંદાજે રહણ કરીને એક મહાન અશ્વાદિ ૫ની અભિલેજના કરવાને શું સમર્થ છે? આ પ્રકારના સમસ્ત મશાલાપક અહીં ગ્રહણ કરવાને છે.
