________________
શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથને ગુજરાતી ભાવાનુવાદ
૧૧૯ બ્રાહ્મણ ત્યાં આવી પહોંચ્યું. તેણે જોયું કે આ સર્વ ઉપડવાના છે. આથી તેણે દાતરડાથી પિતાના મસ્તકની ચોટલી કાપીને શ્રીવાસ્વામીને કહ્યું: હે ભગવંત! હું પણ આપને સાચો સાધર્મિક થયો. આ વખતે વાસ્વામીએ આ (=નીચેનું) સૂત્ર યાદ કર્યું: “સાધુએ સાધર્મિક વાત્સલ્યમાં, સ્વાધ્યાયમાં, ચરણ-કરણમાં અને શાસનની પ્રભાવનામાં ઉધમવાળા હોય, આ સૂત્રને યાદ કરીને તેમણે શસ્ત્રોતરને પણ પટમાં લઈ લીધું. ત્યારબાદ ભગવંત આકાશમાં ઉડીને પુરિકા નગરીમાં પધાર્યા. ત્યાં સુકાળ હતો. ત્યાં શ્રાવકે ઘણા હતા, પણ રાજા બૌદ્ધધર્મનો ઉપાસક હતો. ત્યાં જૈન શ્રાવકે અને બૌદ્ધ ઉપાસકો વચ્ચે પરસ્પર પોત પોતાના દેવ પુષ્પ ચડાવવા માટે સ્પર્ધા ચાલતી હતી. બૌદ્ધ ભક્તો સર્વત્ર પરાભવ પામતા હતા, અર્થાત્ જેને અધિકમૂલ્ય આપીને પણ પુપે વેચાતા લઈ લેતા હતા, એથી બૌદ્ધોને બહુજ અલ્પ પુપે મળતાં હતાં. તેથી તેમણે રાજા દ્વારા પર્યુષણમાં જેને પુપો આપવાની મનાઈ કરાવી. પુપો ન મળવાથી શ્રાવકે ખિન્ન બની ગયા. તેથી આબાલવૃદ્ધ બધા શ્રાવકે વાસ્વામી પાસે ગયા. વિનંતી કરી કે, હે ભગવંત! આપ વિદ્યાને જાણે છે. આપના જેવા શાસનનાયક હોવા છતાં શાસનની લઘુતા થાય, તે પછી બીજા કેને શાસનની ઉન્નતિ કરવામાં સમર્થ ગણવા? શ્રાવકોએ આ પ્રમાણે ઘણું કહ્યું એટલે વાસ્વામી આકાશમાં ઉડીને માહેશ્વરી પુરીમાં ગયા. ત્યાં હુતાશન નામનું ઉદ્યાન હતું. ત્યાં દરરોજ કુંભપ્રમાણ પુપો થતાં હતાં. ત્યાં તડિત નામને મળી હતે. તે ભગવંતના પિતાને મિત્ર હતું. તેણે (વાસ્વામીને આવેલા જોઈને) સંભ્રમથી પૂછ્યું: આપ અહીં શા કારણે પધાર્યા છે? તેથી ભગવંતે કહ્યું: પુપની જરૂર છે. તેણે કહ્યુંઃ આપે મારા ઉપર ઉપકાર કર્યો. ભગવંતે કહ્યું હું આવું ત્યાં સુધીમાં તમે પુષ્પોને ભેગા કરી રાખે. પછી ભગવંત લઘુહિમવંત ઉપર (પદ્મદ્રહમાં રહેલ) શ્રીદેવી પાસે ગયા. તે વખતે શ્રીદેવીએ દેવની પૂજા માટે (હજાર પત્રવાળું વેત) કમળ ચૂંધ્યું હતું. તેણે વાસ્વામીને વંદન કરીને આ મહાપદ્મ લેવાની વિનંતી કરી. વાસ્વામી તે કમળ લઈને હુતાશન ઉદ્યાનમાં પધાર્યા. ત્યાં ભગવંતે એક વિમાન વિકુવ્યું. તેમાં પુષ્પોને કુંભ મૂક્યો. પતે મેટા કમળની નીચે બેઠા, અર્થાત્ મસ્તક ઉપર મહાપદ્મ રહે તે રીતે બેઠા. પછી
ભક દેવોના સમૂહથી પરિવરેલા તે ભગવંત દિવ્ય ગીત-નૃત્યની વનિપૂર્વક આકાશ દ્વારા પુરિકા નગરીમાં પધાર્યા. (ગીત–વાજિંત્રયુક્ત વિમાનને આવતું જોઈને) બૌદ્ધો બાલવા લાગ્યા કે દેવો પણ અમારું ઉત્તમ સાન્નિધ્ય કરે છે. અર્થ (=પૂજાની સામગ્રી) લઈને નીકળ્યા. તે દે બૌદ્ધોના મંદિરને વટાવીને જિનમંદિરમાં ગયા. ત્યાં તેમણે મહોત્સવ કર્યો. આથી લોકેને જેનધર્મ ઉપર અત્યંત બહુમાન ભાવ થશે. રાજા પણ આકર્ષાઈને શ્રાવક થયે. શેષ કથાસંબંધ મૂલ આવશ્યક ટીકામાંથી જ જાણું લેવો. અહીં પ્રસ્તુત (=ઉપનય) આ છે – જેમ વજાસ્વામીએ દુષ્કાળમાં સંઘની રક્ષા કરીને સાધ
