________________
શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથના ગુજરાતી ભાવાનુવાદ
૧૯૭
ઉદ્યાનમાં ગયા. તે ઉદ્યાન પૂર્ણ લેાના ભારથી નમી ગયેલા, પક્ષીઓથી સેવાયેલા અને ઊંચા આમ્રવૃક્ષના સમૂહેાથી જાણે સત્પુરુષાનું અનુકરણ કરતા હતા. તે ઉદ્યાનમાં જાણે શરણે આવેલી ઠં ડીના રક્ષણ માટે હોય તેમ સારી છાયાએ હતી, અને વૃક્ષા સૂર્યકિરણાને જરા પણ પ્રવેશ કરવા દેતા ન હતા. તે ઉદ્યાન નૂતન આમ્રમંજરીએનું ભક્ષણ કરીને ટહુકતી કાયલાના અવાજથી જાણે મુસાફાના સમૂહને વિશ્રામ કરવા માટે આમંત્રણ આપતું હતું. નંદનવન સમાન તે ઉદ્યાનમાં મનેાહર વિવિધ પુષ્પા દેખાતાં હતાં. નાગદત્ત કમલ, ઉત્પલ ( ચંદ્રવિકાસી કમળ ) અને કુવલય ( =સફેદ કમલ ) થી વ્યાપ્ત સ્નાનવાવડી જોઇ. નાગદત્તે તે વાવડીમાં મિત્રમંડલની સાથે ઈચ્છા મુજબ સ્નાન કરીને ત્યાં રહેલા મજબૂત અને ઊંચા જિનમંદિરમાં પ્રવેશ કર્યા. તે મંદિરમાં જાણે જિનયાનરૂપ અગ્નિથી મળતી કામજવાળાએ હાય તેવી શ્રેષ્ઠ સુવર્ણ થી બનાવેલા કળશેાની શ્રેણિએ શેાભતી હતી, પવનથી મંદિરની ધજાએ ડાલતી હતી, ડાલતી ધજાઓ સાથે ઘુઘરીએ અથડાતી હતી, એથી ઘુઘરીઓ ઘર અવાજ કરતી હતી. ઘુઘરીઓના ઘર અવાજથી મંદિર જાણે મારા જેવું ખીજું કાઈ દેવમંદિર હોય તો કહેા એમ કહેતું હતું. વળી તે મંદિર રમ્ય, રૂપાળું અને સ્થિર હતું.
તે મંદિરમાં પૂર્વે પ્રવેશેલા વિશિષ્ટ આચરણવાળા, શ્રેષ્ઠગુણાના સ્થાન, લાવણ્યરૂપથી સુંદર અને કુશળ મનુષ્યા ગણગણાટ કરતા હતા. ત્યાં તેણે એક યુવતિને જોઈ, એ યુવતિએ યુવાનાના મનને આકર્ષે તેવી દેહશેાભાથી દેવાંગનાઓને પણ જીતી લીધી હતી. તેના દેહમાં મનોહર નવીન ચૌવન પ્રગટયુ હતુ. કમલદલ જેવી તેની આંખેા હતી. સાહેલીઓની સાથે હતી. જિનબિંબની પૂજા માટે વિવિધપ્રકારે ઉત્તમ પત્રછેદ્ય ક્રિયા કરી રહી હતી, અર્થાત્ વિશિષ્ટકળાથી જિનબિંબની આંગી તૈયાર કરી રહી હતી. તેને જોઈને અનુપમ વિજ્ઞાનની વિશેષતાથી વાસિત અંતઃકરણવાળા નાગદત્તે વિચાર્યું અહા ! જગપ્રસિદ્ધ આ ( હવે કહેવાશે તે ) લેાક સત્ય છે. “દાનમાં, તપમાં, પરાક્રમમાં, વિજ્ઞાનમાં, વિનયમાં અને નીતિમાં આશ્ચયન પામવું. કારણ
૧. સત્પુરુષા ગુણારૂપી લેાથી નમી જતા હાય છે = નમ્ર બને છે ખીજાએને આશ્રય આપે છે અને ગુણાથી ઊંચા = મેાટા બને છે. સત્પુરુષોના આ ત્રણ ગુણા અહીં વૃક્ષામાં હતા. તેથી ઉદ્યાન જાણે સત્પુરુષનું અનુકરણ કરતા હતા.
૨. અહીં અનુવાદમાં સંસ્કૃત-પ્રાકૃત ભાષાથી અજ્ઞાત વાચા અિર્થી અનુવાદ સમજી ન શકે આથી અહીં અનુવાદમાં ભાવા લખ્યા છે. શબ્દાર્થ આ પ્રમાણે છેઃ - તે મંદિર ખરાબ રીતે રહે હાવા છતાં રમ્ય હતું, (ખીમ્ન અર્થાંમાં પૃથ્વી ઉપર રહેલું,) રૂપની શેાભાથી રહિત હાવા છતાં સાર રૂપવાળું હતું, ( બીજા અર્થમાં રૂપની શાભા રહેલી છે, ) પગની જ ધા ક્ષીણુ ન થવા છતાં જવાર્ન શક્તિથી રહિત હતું, (બીન અમાં મદિરની પાયારૂપી જ ધા ક્ષીરૢ નથી થઈ. )
૩. પત્રચ્છેદ્ય વિશિષ્ટ કળા છે.
