________________
૨૫૬.
શ્રાવકનાં બાર વતે યાને ગાડી રાજકુલમાં જ પાછી આપી. ઘનશ્રીને લાવવાથી સંતુષ્ટ બનેલા તેણે મહાન ઉત્સવ
કરાવ્યું.
શ્રીપ્રભાને પિતાના ઘરમાંથી કાઢવા માંડી. ધનશ્રીએ તેને રોક્યો. ધનશ્રીએ કહ્યું આ મારી બહેન છે. એનો જરા પણ અપરાધ નથી. મારાં જ પૂર્વે કરેલાં કર્મોનો આ વિલાસ છે. કહ્યું છે કે- “બધા જી પૂર્વે કરેલાં કર્મોના ફળવિશેષને પામે છે, અપરાધોમાં અને લાભમાં બીજે જીવ નિમિત્ત માત્ર છે. ધનશ્રીએ. દીક્ષા માટે રજા માગી. વિમલે રજા ન આપી, અને કહ્યું: સાત વર્ષ સુધી રહે, અનુરાગી થયેલા મારી સાથે ઉત્તમ ભેગોને ભેગવ; પછી છેલ્લી વયમાં આપણે બંને દીક્ષા લઈશું. તેથી તે પતિના આગ્રહથી સંસારમાં જ રહી. કેટલાક દિવસો ગયા પછી પતિને કહીને ઘણું ધનને ખર્ચ કરીને એક મોટું જિનમંદિર કરાવ્યું. તેમાં સતત ઘણું વિસ્તારથી પૂજા અને સ્નાત્ર મહોત્સવ વગેરે સ્વયં કરવામાં અને બીજાઓ પાસે કરાવવામાં તત્પર તેને સાત વર્ષ પસાર થઈ ગયા. ફરી પણ દીક્ષા માટે પતિને વિનંતિ કરી. તેથી તેણે જિનમંદિરમાં અષ્ટાક્ષિક મહોત્સવ કરાવીને, પ્રતિમાને ગ્ય આભૂષણ અને અંગરચના વગેરેમાં ઘણું ધન આપીને, ધનશ્રી અને શ્રીપ્રભાની સાથે જીવાનંદ આચાર્યની પાસે સર્વવિરતિરૂપ દીક્ષા લીધી. કાલાંતરે ઘણાં ક્લિષ્ટ કર્મો ખપાવીને, અંત્યસમયે નમસ્કાર મંત્રનું સ્મરણ વગેરે વિધિપૂર્વક આરાધના કરીને, મૃત્યુ પામીને, વિમલ અને ઘનશ્રી બ્રહ્મલેક નામના પાંચમા દેવલેકમાં ગયા, અને શ્રીપ્રભા તે સૌધર્મ દેવલોકમાં લલિતાંગ વિમાનમાં જ ઉત્પન્ન થઈ. હે અશોકદત્ત શ્રેષ્ઠી ! બાકી રહેલાં તે કર્મોથી ત્યાંથી ચ્યવેલી. શ્રીપ્રભા તમારી જ અશકશ્રી નામની પુત્રી થઈ છે. તે આ અશકશ્રી તે કર્મોના વિપાકથી દૌર્ભાગ્યને અનુભવે છે. આ સાંભળીને તેને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન થયું. એનાથી પૂર્વ ભવને પિતાને વૃત્તાંત જા. અશ્રુપાત કરતી તે વિમલયશસૂરિના ચરણોમાં પડીને બેલીઃ હે ભગવન્! પોતાની દીક્ષા આપીને મારા ઉપર અનુગ્રહ કરો. આચાર્યે કહ્યું: હે ભદ્રે ! હમણું તારામાં વ્રતની યેગ્યતા નથી. કારણકે પાંચ વર્ષ પછી તારું દર્ભાગ્યનું કારણ આ કર્મ દૂર થશે, અને ગફલવાળા કર્મને પ્રબળ ઉદય થશે. તેથી ભોગો ભેગવીને કેટલાક કાળે વ્રતની યેગ્યતાને તું પામશે. અન્યથા હમણાં તારો વ્રતભંગ જ થાય. તેથી તે “ભગવાન જેમ આદેશ કરે છે તેમ કરું છું” એમ કહીને (સંસારમાં) રહી.
આ વખતે માધવબ્રાહ્મણે પણ વિમલયશસૂરિના બે ચરણમાં ભૂમિકલને મસ્તક અડે તે રીતે નમીને પૂછ્યું: હે ભગવન્! મારા બે પુત્રો રુદ્ર અને મહેશ્વર પોતાના ખેતરના પ્રદેશમાં જાય છે ત્યારે સદા બંને વચ્ચે વૈરભાવ થાય છે, અને બીજા સ્થળે. તે પ્રેમ રહે છે, આમાં શું કારણ છે? તેથી આચાર્ય ભગવંતે તે બેનું ચાર ભવ
