________________
૨૫૪
શ્રાવકનાં બાર વ્રત યાને અવસર વિના પણ આ પ્રમાણે આવો આદેશ આપ્યો. રહસ્ય પ્રગટ થાઓ એમ વિચારતા વિમલે તેને ઉઠાડીને કહ્યુંઃ ધીરી થા. મારા આ આદેશનું પણ પાલન થશે, માટે પિતાના ઘરે જા.
તેથી ધનશ્રીએ વિચાર્યુંઆ કરવું ગ્ય નથી, તે પણ પતિના વચનનું ઉલ્લંઘન નહિ કરવું જોઈએ, અને પૂર્વે મેં આને (=પતિવચનને માનવાનો) સ્વીકાર કર્યો છે, આથી જે થવાનું હોય તે થાઓ. આમ વિચારતી તેણે પતિનું વચન સ્વીકાર્યું. તેથી વિમલે જ્યારે હું તેડાવું ત્યારે આવવું એમ કહીને તેને મેકલી. (રસ્તામાં) સહાય કરનારા પોતાના વિશ્વાસુ પુરુષે તેને આપ્યા. પોતાના પુરુષોને તેણે કહ્યુંઃ ધનશ્રીને પિતાના ઘરે મૂકીને તમારે પગ ધોયા વિના જ જલદી ત્યાંથી પાછા ફરવું. તેના વચનનો. સ્વીકાર કરીને તે પુરુષ ઘનશ્રીને લઈને તેના પિતાના ઘરે ગયા. તેને ત્યાં મૂકીને વિમલે કહ્યું હતું તે જ પ્રમાણે ત્યાંથી પાછા વળ્યા. ધનશ્રીના માતા–પિતાએ પૂછ્યું: હે વત્સ !
આમ કેમ? ધનશ્રીએ કહ્યું હું જાણતી નથી. પતિએ અપરાધ વિના જ મને કાઢી મૂકી છે. માતા-પિતાએ કહ્યું. આ ચોગ્ય નથી. પણ જ્યાં સુધી સાચી વાત મેળવીએ ત્યાં સુધી તે અહીં રહે.
પછી તે વચનથી જાણે મુદગરથી હણાઈ હોય તેમ તે રોવા લાગી. તેણે વિચાર્યું હા! અપ્રિય કરનારા પતિએ પરીક્ષા કર્યા વિના જ, રામે શ્રી સીતાજીને છેડી તેમ, મને જે છેડી, તે શું તેમને ઉચિત છે? હું શું કરું? અથવા ક્યાં જાઉં? અથવા તેની આગળ કહું? પતિથી દુઃખ થયું એ શરણથી ભય થયે. અથવા અનિષ્ટસંગ અને ઈષ્ટવિયેગથી ભરેલા આ સંસારમાં ધર્મહીન જીવોને આવું સુલભ છે. આ સર્વ સ્વકર્મના વિપાકને જ હું અનુભવું છું. તેથી એનો નાશ કરવા માટે ધર્મ જ મારે એગ્ય છે. આ પ્રમાણે વિચારીને ક્રમથી આવેલા સુખ-દુઃખમાં સમભાવવાળી તે નિત્ય ધર્મના અનુષ્ઠાનથી યુક્ત બની.
એકવાર ત્યાં સિદ્ધાદેશ નામનો નૈમિત્તિક આવ્યો. તેના પિતાએ તેને પૂછ્યું: ઘનશ્રી દુષ્ટ શીલવાળી છે કે સુશીલવાળી છે? શીલવતી હોવા છતાં તે સસરાના ઘરે જશે કે નહિ? તેણે કહ્યું તે શીલવતી છે અને સસરાના ઘરે જશે. આ વિષે આ ખાતરી છે કે કેટલાક દિવસ પછી એને પતિ લેવા માટે આવશે. તેથી ખુશ થયેલા તેના પિતાએ સિદ્ધાદેશને ઈનામ આપીને રજા આપી. પિતાએ ઘનશ્રીને કહ્યું: હે પુત્રી ! તું ધર્મમાં તત્પર બનીને સુખપૂર્વક રહે, ઉચક મનવાળી ન થા, તને લેવા માટે તારે પતિ આવશે. તેનાથી આશ્વાસન અપાયેલી ઘનશ્રી “પિતા જે પ્રમાણે આજ્ઞા કરે છે તે પ્રમાણે કરું છું” એમ કહીને ધર્મમાં વિશેષ તત્પર બનીને કેટલાક દિવસ ત્યાં જ રહી.
૧. “ધીરી થા” એ આદેશનું.
