________________
1
- ૩૧૫
શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથને ગુજરાતી ભાવાનુવાદ - ધર્મદેશના શરૂ કરી. તે આ પ્રમાણે - હે ભવ્યો ! જન્મ, જરા, મૃત્યુ અને રોગથી હેરાન થયેલા જીને આ સંસારમાં એક જિનશાસનને છોડીને બીજું કંઈ શરણ નથી. કારણ કે મહાબુદ્ધિશાળીએ જિનશાસનની આરાધનાથી કર્મરૂપી વનને બાળીને ભવરૂપ જંગલને ઓળંગીને મોક્ષને પામ્યા છે. વળી– જીવાદિના વિસ્તારને જણાવીને અને જીવદયાના ઉત્તમ ઉપાયથી (= જીવદયાને ઉત્તમ ઉપાય જણાવીને) જિનશાસનમાં જેવી જીવદયા કહી છે તેવી જીવદયા બીજે ક્યાંય કહી નથી. આથી જ આ શાસનમાં રહેલા સવંત સાધુએ પોતાના લેશ સુખના લેભથી અલ્પવીર્યવાળા જીવને દુઃખ આપતા નથી. મદથી મલિન ગંડસ્થળવાળા ઉત્તમ હાથીઓ ગંડસ્થળને ખંજવાળવા માટે શું હલકા એરંડદંડનો આશ્રય લે છે?
દેશના સાંભળીને શિવકુમારે વિચાર્યું ભગવંતે આ સત્ય કહ્યું. કેવળ અને પરિપૂર્ણ જિનાજ્ઞાના પાલન વિના જીવદયા પાળી શકાય નહિ, અને ગૃહસ્થાવસ્થામાં સંપૂર્ણ જિનાજ્ઞા પાળી શકાય નહિ. તેથી, પિતાની રજા લઈને વ્રતનો સ્વીકાર કરું. વળી– આ આચાર્યને મેં એક જ વાર જોયા હોવા છતાં મને તેમના ઉપર જેટલો નેહ થાય છે તેટલે માતા-પિતા ઉપર પણ થતું નથી. આથી વ્રત લેવાથી હું એમની સેવા નિર્વિદનપણે કરી શકું. વળી મને એમનાં દર્શનથી નેત્ર અને મનના અતિશય સુખનો અનુભવ થ, આનું કારણ અતિશય સ્નેહનો અનુબંધ છે. મને એમનાં દર્શનથી આટલા બધા સુખનો અનુભવ થયો તેનું શું કારણ છે? એમ ભગવંતને પૂછવું જોઈએ. આ પ્રમાણે વિચારીને કથા પૂર્ણ થયા પછી શિવકુમારે કહ્યું: હે ભગવંત! મને આપનાં દર્શનની અતિશય તૃષ્ણ થાય છે એનું શું કારણ? કારણ કે લાંબા કાળથી છૂટા પડેલા ભાઈની જેમ આપને જોઈને જાણે હું વધતા સ્નેહરૂપી અમૃતથી સિંચાત હાઉં એવું મારું મન અતિશય પરમાનંદને અનુભવે છે.
ભગવંતે અવધિજ્ઞાનનો ઉપગ મૂકીને જાણીને પૂર્વભવને વૃત્તાંત કહ્યું. તેથી તર્કવિતર્કપૂર્વક વિચારણામાં લીન બનેલા એને જાતિસ્મરણજ્ઞાન થયું. તેથી તેને વાસ્તવિક બંધ થર્યો. તેણે સૂરિને કહ્યું: હે પ્રભુ! આપ પૂજ્યશ્રીએ આ જે પ્રમાણે કહ્યું છે તે પ્રમાણે જ છે. તેથી હવે માતા-પિતાને કહીને તેમની રજા લઈને આપની પાસે જિને કહેલી દીક્ષા લઈને જન્મને સફલ કરું. સૂરિએ કહ્યું હે દેવાનુપ્રિય ! પ્રતિબંધ (=મમતા) ન કરવો. પછી તે ગુરુને વંદન કરીને નગરીમાં ગયે.
તેણે માતા-પિતાને કહ્યું. મેં આજે સાગરદત્ત ગુરુની પાસે જિનેશ્વરે કહેલ ધર્મ સાંભળે, તેથી માત્ર વિડંબને રૂપ સારવાળા, ક્રિપાક ફળ સમાન પરિણામવાળા અને
૧. અહીં સાષિાનુp ( સિ૦ હે૭/૪/૭૦) એ સૂત્રથી અધિક અર્થમાં જે 7 રહ્યું એમ બે વાર પ્રયોગ થયો છે
