________________
શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથના ગુજરાતી ભાવાનુવાદ
કરવું જોઈએ. આ પ્રમાણે સાસુના વચનને માનીને વહુએએ એ સ્વીકાર્યું. કારણ “એક તેા અનાદિ કાળથી સંસારમાં રહેલા જીવાએ આ વિષયસુખા સદા અભ્યાસ કર્યો છે, તેમાં વળી જો એ વિષે વડિલજનની આજ્ઞા પણ મળી, તા ખરેખર ! ઇંદ્રિયાના મહાન મહેાત્સવ થયા. આ તેા ઘરડા બિલાડાને દૂધની પાસે રાખ્યા એ ન્યાય થયા.' તેથી તેએ તે જ રાતે પુરુષને શેાધવા માટે પ્રવૃત્ત થઈ તેટલામાં સાની નજીક દેવમદિરમાં ખાટલા ઉપર ભર ઊંઘમાં સૂતેલા એકલા ધૃતપુણ્યકને જોયા. ભર ઊંઘમાં પડેલા તેને ખાટલા સહિત ઉપાડીને પેાતાના ઘરે લઈ ગઈ. તેને મહેલમાં રાખીને રાવા લાગી, વચ્ચે વચ્ચે માલતી હતી કે, તમે ઘણા કાળથી આવ્યા, આટલા કાળ કયાં રહ્યા ? અમારા વિરહમાં તમાએ સુખ કે દુઃખ શું અનુભવ્યું ? નહિ જોયેલું, નહિ સાંભળેલું અને નહિ અનુભવેલું વેશ્યા સંબંધી આ શું છે? એમ વિચારતા મૃતપુણ્યકે પણ શૂન્યપણે હુંકાર વગેરે આપ્યું, જે થાય તે થાઓ, કાર્યના પરિણામને જોઉં, એવા આશયથી તે ત્યાં જ રહ્યો. તેમની સાસુએ તેને કહ્યું : હે વત્સ ! પૂર્વજન્મમાં ઉપાર્જન કરેલા ઉત્તમ પુણ્યસમૂહના પ્રભાવથી પ્રાપ્ત થતા સર્વ ઇચ્છિત પદાર્થાને અને આ ચાર દિવ્ય પત્નીએ સાથે ઉદાર ભાગાને ભાગવ. આ બધી ય લક્ષ્મી તારી છે. તેથી તને સુખ ઉપજે તેમ આ પદાર્થાના ત્યાગ અને ભેાગમાં તત્પર રહે. તેણે પણ કહ્યું : હે મા! તું જેમ કહે છે તેમ કરું છું. મહાનિધાનને પ્રાપ્ત કરી લેનાર કાણુ દરિદ્રતાને ઇચ્છે ? એમ કહીને તે ત્યાં જ રહ્યો. કામ–ભાગમાં આસક્ત મનવાળા એના દિવ્ય દેવલીલાથી ખાર વર્ષા પસાર થઈ ગયાં. તે ચારેને પુત્રા થયા. આ દરમિયાન ફરી સાસુએ વહુને એકાંતમાં રાખીને કહ્યું : તમને પુત્રા થઈ ગયા છે, ઇચ્છિત દ્રવ્યની રક્ષા થઈ ગઈ છે. તેથી એને બહાર કાઢો, આ પરપુરુષને રાખવાથી શું? તેમણે કહ્યું : આટલા વખત રાખીને હવે એના ત્યાગ કરવા એ ઉચિત નથી. જો તમારા આગ્રહ હાય તા એના ચેાગ્ય કંઈ પણ ભાતું આપીને એના ત્યાગ કરીએ. સાસુએ કહ્યુ : એમ થાઓ. તેથી ભાતાને યાગ્ય મેદકામાં ચંદ્રકાંત અને જલકાંત વગેરે રત્નાને નાખીને એ માદાની એક થેલી ભરી. ભવિતવ્યતાના કારણે અર્ધીરાતના સમયે લેાકેા ભરઊંઘમાં સૂતેલા હતા ત્યારે જ તેજ સાથે અન્ય દેશથી આવીને તે જ સ્થાનમાં પડાવ નાખ્યા. શ્રીએએ કૃતપુણ્યકના ખાટલામાં ઓશીકા આગળ ભાતાની થેલી મૂકી દીધી. પછી પૂર્વ પ્રમાણે જ ખાટલામાં સૂતેલા અને મદિરાના ઘેનથી ચેતનારહિત બનેલા મૃતપુણ્યકને (ખાટલા સહિત) લઈને તે જ દેવ*દિરમાં મૂકી દીધા.
૧. પૂર્વે જે સાની સાથે જવા કૃતપુણ્યક તૈયાર થયા હતા તે સા,
૫૪
૪૨૫
