________________
૨૨૨
શ્રાવકનાં બાર વતે યાને. જમાઈએ સસરાને એકાંતમાં કહ્યું હે પિતાજી ! આ સ્વપુત્રીને રજા આપો, જેથી એ. સસરાના ઘરે આવે. જિનદત્તે કહ્યું: હે પુત્ર! કુલીન સ્ત્રીઓને સસરાના ઘરે રહેવું એ.
ગ્ય છે. પણ જીવને મિથ્યાત્વનો વિકાર અતિપ્રબળ હોય છે. ઘરે ખાધેલા માણસની જેમ મિથ્યાત્વથી બેભાન બનેલા કૃત્ય-અકૃત્યના વિભાગને જાણતા નથી, બલવા યોગ્ય અને ન બોલવા ગ્યના સ્વરૂપને જાણતા નથી, સ્વ-પરના ગુણ-દેષના નિમિત્તોને વિચા-- રતા નથી, તેથી ગમે તેમ પર પરિવારમાં પ્રવર્તે છે, બેટી અનેક આળ આપે છે, સજજનોના પ્રગટ પણ ઉત્તમશીલ વગેરે ગુણસમૂહને ઢાંકે છે, આમ હોવાથી ગાઢ મિથ્યાત્વથી ઘેરાયેલા સ્વભાવવાળા આપના પિતા વગેરે લેકની સાથે મારી પુત્રી રહે એ દુઃખરૂપ છે એમ હું સંભાવના કરું છું. તેણે કહ્યુંઃ હે પિતાજી! હું એને અલગ સ્થાનમાં સુખપૂર્વક રાખીશ, માટે તમે ચિંતા ન કરે. તેથી સસરાએ કહ્યું છે એમ હોય તે તમારી ઈચ્છા પ્રમાણે કરો. પણ કષાયરૂપ રાક્ષસેથી આત્માને બચાવ, ઘણી કાળજીથી જિનધર્મની પ્રાપ્તિરૂ૫ ધનનું રક્ષણ કરવું. કારણ કે આ સંસારમાં જૈનધર્મ અત્યંત દુર્લભ છે. તે આ પ્રમાણે – હે પુત્રજેનાથી મોટા માણસેથી પૂજ્ય બની શકાય તેવી સુંદર રાજ્યરૂપ સંપત્તિઓ અનેકવાર મળે છે, જેમાં ઈચ્છા પ્રમાણે આશાઓ પૂરી થાય તેવા વૈમાનિક વગેરે દેવનાં સ્થાને અનેકવાર મળે છે, પણ વિશિષ્ટ સ્વર્ગ અને મોક્ષના સંબંધનું કારણ આ જિનેશ્વરએ કહેલો મહાધર્મ મળતો નથી. આ પ્રમાણે બુદ્ધદાસને શિખામણ આપી. પછી પિતાની પુત્રીને બોલાવીને કહ્યું: હે પુત્રિ! હવે તારે સસરાના ઘરે જવું જોઈએ. ત્યાં તારા સસરાના ઘરના માણસે ગાઢ મિથ્યાત્વવાળા છે. તેથી તે તે રીતે વર્તવું કે જેથી શાસનની મલિનતા ન થાય, જેન ધર્મ હાંસીને પાત્ર ન બને, આ તારો પતિ મિથ્યાત્વનો સ્વીકાર ન કરે. આ પ્રમાણે શિખામણ આપીને બંનેને ઉચિત આદર કરવાપૂર્વક રજા આપી. સ્વસ્થાને ગયેલા બુદ્ધદાસે સુભદ્રાને અલગ સ્થાનમાં રાખી. સુભદ્રા દરરોજ જિનમંદિરે જવું, પૂજા કરવી, ચૈત્યવંદન કરવું, સાધુઓની સેવા કરવી, સાધુઓને વહોરાવવું, સ્વાધ્યાય કરવ, ધર્મધ્યાન કરવું, ઇત્યાદિ ધાર્મિક પ્રવૃત્તિમાં પરાયણ રહેતી હતી. “કુલીન સ્ત્રીઓ પતિને દેવસમાન માને છે” એવા નીતિવાક્યને યાદ કરીને અતિશય આંતરિક પ્રીતિથી સર્વસ્થામાં પતિના ચિત્તને અનુસરતી હતી. આ પ્રમાણે તેણે કેટલાક દિવસો પસાર કર્યા. પછી ધર્મભેદના કારણે ઈર્ષ્યાથી તેને સાસુ અને જેઠાણી વગેરે સ્વજનવર્ગ તેના પતિને કહેવા લાગે આ તારી પત્ની સુશીલ નથી, કારણ કે દેવવંદનના બહાને જિનમંદિરમાં જઈને વેતવસ્ત્રધારી સાધુઓની સાથે ઘણુ વખત સુધી વાત વગેરે કરતી રહે છે. તે સાધુઓ પણ ભિક્ષાના બહાને એના ઘરે સતત આવે છે અને ઘણું વખત સુધી રહે છે. નિર્મલશીલથી શોભનારાઓને આ અતિસંબંધ એગ્ય નથી. સ્વકુલના કમથી આવેલ બૌદ્ધધર્મને છોડીને પત્નીને અનુસરીને તામ્બર ધર્મના શરણે ગયેલ તું પણ મૂઢ છે. આ સાંભળીને તેમના વચનને અસત્ય માનતે તે બેઃ કદાચ
