________________
૧૨૮ ..
શ્રાવકનાં બાર વ્રતે યાને હોવાથી તે માર્ગ સુકર છે. પરંતુ તે માર્ગ મોક્ષપુરીમાં જલદી પહોંચાડતો નથી. તેથી વીર માણસોએ મેક્ષિપુરીમાં જલદી જવાની ઈચ્છાથી પહેલા જ માર્ગને આશ્રય લીધે છે.
આ સાંભળીને પડ્યોત્તર રાજા જાતિ, જન્મ અને મરણ આદિના પરિવર્તનથી વિરક્ત બન્ય, અર્થાત્ તેને સંસાર ઉપર વૈરાગ્ય થયે, મેક્ષમાં નિવાસ એ પરમ-- સુખમાં નિવાસરૂપ છે એમ સાંભળીને તેને મોક્ષની પ્રબળ ઈચ્છા થઈ, ઉલ્લસિત. બનેલા જીવવીર્યથી તેને સર્વવિરતિનો પરિણામ છે, આથી તેણે વિનયથી અંજલિ જોડીને કહ્યું હે ભગવંત! પિતાના રાજ્ય ઉપર વિષ્ણકુમાર વગેરે કઈને બેસાડ્યા. પછી આપની અનુજ્ઞાથી આપની પાસે જ સર્વકર્મરૂપી મલને જોવામાં કુશળ એવી દિક્ષાને લઇશ. ભગવંતે કહ્યું હે દેવાનુપ્રિય! જીવોને શુભકાર્યને અવસર ઘણું. વિદનવાળો હોય છે. ભવ્યજીને આ (= દીક્ષા સ્વીકાર) કરવા યંગ્ય છે. તેથી ક્યાંય મમત્વ કરીશ નહિ. પછી તે ગુરુને પ્રણામ કરીને નગરમાં ગયે. પોતાના ઘરે જઈને તેણે મુખ્ય સંબંધીઓની સાથે વિષ્ણુકુમારને અને મંત્રીઓને બોલાવ્યા. પછી તેમને સંબોધીને રાજાએ કહ્યું-ભગવંત વડે વર્ણવાયેલી સંસારની અસારતા તમાએ સાંભળી જ છે. તેથી લાગણીશીલ માણસને સંસારમાં રહેવું નથી, એના માટે સંસારનો ઉચછેદ કરવો એ જ શ્રેયસ્કર છે. આથી હું વિકુમાર રાજ્યાભિષેક કર્યા પછી. દીક્ષા લઈને મનુષ્યભવ વગેરે સામગ્રીને સફળ કરવાને ઇચ્છું છું. તેથી કુમારે કહ્યું : હે પિતાજી! હું શું આપને અપ્રિય છે? જેથી કિંપાઇફલની જેમ પ્રારંભમાં મધુર અને પરિણામે ભયંકર એવા આપના રાજ્યને મારા ઉપર નાખીને આપ સ્વયં પરિણામે સુંદર અને સકલ કર્મોરૂપી વ્યાધિને દૂર કરવામાં કુશળ દીક્ષારૂપી મહાન ઔષધિને સ્વીકારશો. તેથી હું પણ જલદી જ આપની સાથે દીક્ષા લઈશ. રાજાએ તેને દીક્ષા. લેવાને આગ્રહ જાણીને મહાપદ્યને બોલાવીને કહ્યું: હે પુત્ર ! તું રાજ્યને સ્વીકાર કર, જેથી હું સઘળા સંગોનો ત્યાગ કરીને દીક્ષાને પાળું. તેણે કહ્યું હે પિતાજી ! આપ. (રાજ્ય સ્વીકારવા) વિષ્ણુકુમારને કહો, જેથી હું તેને દાસ બનું. રાજાએ કહ્યું: હે વત્સ! વિષ્ણુકુમાર રાજ્ય લેતો નથી. તે તે મારી સાથે જ દીક્ષા લેશે. આથી “દેવની. જેવી આજ્ઞા” એમ કહીને મહાપદ્મ મૌન રહ્યો. પિતાએ સમસ્ત સામંત રાજાઓની સંમતિથી. બધી રીતે વિશુદ્ધ દિવસે મહાન આડંબરથી અતિશય વિશુદ્ધ લગ્નનો સમય થયો ત્યારે મહાપદ્મનો રાજ્યાભિષેક કર્યો. સ્વયં ત્રિક, ચતુષ્ક, ચરો વગેરે સ્થાનોમાં (જેને ધન વગેરેની જરૂરિયાત હોય તે લઈ જાઓ એવી) ઘોષણાપૂર્વક ગરીબ, અનાથ વગેરે લોકોને ઘણું દાન અપાવ્યું. મહાન આરાધ્ય શ્રીતીર્થકર ભગવાનને પણ પૂજ્ય એવા શ્રી શ્રમણસંઘની પૂજા કરી. સર્વ જિનમંદિરોમાં અષ્ટાક્ષિક મહોત્સવ કરાવ્યું. પ્રશસ્ત દિવસે જેની પાછળ અનેક રાજાઓ વગેરે ચાલી રહ્યા છે એવો તે વિકુમારની સાથે સૂરિની પાસે ગયે. ભગવંતે યથાયોગ્ય વિધિથી વિષ્ણુકુમારની સાથે તેને દીક્ષા આપી. પછી રાજા વગેરે
