________________
શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથને ગુજરાતી ભાવાનુવાદ
૧૨૯ લોકેએ વિષકુમાર સહિત તેને વંદન કર્યું. પછી ગુરુએ ધર્મદેશના શરૂ કરી. આ સંસારમાં મનુષ્યભવ, ધર્મશ્રવણ, ધર્મશ્રદ્ધા અને સંયમમાં સામર્થ્ય (=સંયમના પાલન માટે વીયૅલ્લાસ જાગ) એ ચાર ધર્મનાં મુખ્ય કારણ છે અને તે દુર્લભ છે, ઈત્યાદિ દેશના આપી. પદ્મોત્તર મુનિએ કેમે કરીને તેવા પ્રકારના (વિશિષ્ટ) ક્ષયોપશમથી થોડા જ કાળમાં બંને પ્રકારની શિક્ષાને અભ્યાસ કરી લીધું. તે વિષયમાં વિરક્ત હોવાથી ગીતાર્થને (=ગીતના વિષયને) ત્યાગ કર્યો હોવા છતાં મુખ્ય ગીતાર્થ થયા. સમય જતાં સર્વઘાતી કર્મોનો ક્ષય કરીને ભૂતકાળ-ભવિષ્યકાળ–વર્તમાનકાળના સર્વપર્યાથી સહિત લેક અને અલકને પ્રકાશિત કરનારું કેવલજ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું.
મહાપદ્મ રાજાને પણ આયુધશાળામાં ચકરતન ઉત્પન્ન થયું. તેણે સર્વ દિશાઓમાં વિજય મેળવીને ભરતક્ષેત્રના છખંડ સાધ્યા. આથી તે નવમે ચક્રવર્તી થયો. પૂર્વે તૈયાર કરેલા તે બન્ને રથ નગરીમાં હજી સુધી ફેરવવામાં આવ્યા ન હતા. અત્યારે જિનરથને નગરીમાં પહેલો ફેરવીને તેણે માતાને સંતોષ પમાડવા સાથે શાસનની પ્રભાવના કરી. ત્યારથી અનેક લોકોએ જિનશાસનને સ્વીકાર કર્યો. તેણે સંપૂર્ણ ભરતક્ષેત્રની ભૂમિ અનેક જિનમંદિરથી વિભૂષિત કરી. પોત્તર મુનિ કેટલેક કાળ સુધી કેવલી પર્યાયથી વિચરીને નિર્વાણ પામ્યા.
વિષ્ણુકુમાર મુનિએ વિવિધતપ કરીને શરીરને શેષવી નાખ્યું. જ્ઞાન-દર્શનચારિત્રના પર્યાયોથી વૃદ્ધિ પામતા તેમને વૈકિયકરણ, આકાશમાં ગમન વગેરે વિવિધ લબ્ધિઓ ઉત્પન્ન થઈ. આમાં કંઈ આશ્ચર્ય નથી. પ્રત્યેક પળે નિરતિચારપણે સર્વવિરતિ ધર્મની આરાધના કરતા સાધુઓને લબ્ધિઓ ઉત્પન્ન થાય છે. કહ્યું છે કે સાધુઓ ક્ષણમાં પોતાની ચરણરજથી સર્વરોગોને નાશ કરી શકે, ઘાસની અણીમાંથી ત્રણ ભુવનને વિસ્મમ પમાડે તેવા ઈચ્છિતને આપી શકે. (૧) ધર્મથી રત્નયુક્ત સુવર્ણની વૃષ્ટિ કરી શકે, આશ્ચર્યજનક અને ભયંકર હજારે મોટી શિલાઓને પાડી શકે. (૨)
આ તરફ સ્વશિષ્યોથી પરિવરેલા સુવ્રતસૂરિ માસકલ્પની મર્યાદાથી વિહાર કરતાં કરતાં ચોમાસાના નજીકના દિવસોમાં હસ્તિનાગપુર પધાર્યા. બહારના ઉદ્યાનમાં સ્થિરતા કરી. રાજા વગેરે લોકે તેમને વંદન કરવા માટે આવ્યા. તેમણે ધર્મકથા શરૂ કરી. ધર્મકથામાં મિથ્યાત્વ વગેરે પદાર્થોની નિંદા કરી, અને સભ્યત્વ વગેરે પદાર્થોની પ્રશંસા કરી. તેથી તીર્થકરના વચનને યથાર્થ જેમણે જાણ્યું છે એવા કેટલાકએ દીક્ષા લીધી, બીજા કેટલાક શ્રાવક થયા. આ વખતે નમુચિ મંત્રીને પૂર્વનું વૈર યાદ આવ્યું. એથી તેને સાધુઓ ઉપર તીવ્ર ગુસ્સો આવ્યા. એથી તે સાધુઓનાં (જેનાથી સાધુઓને હેરાન કરી શકાય તેવા) છિદ્રો જેવા લાગે. એટલામાં ચોમાસાને સમય આવી ગયો.
