________________
११७
सत्य मार्गदर्शन । ठाविऊण सक्कत्ययंतो अरिहंतचेइयवंदणवत्ति । अन्नत्थय उस्सग्गो, अदुसासजहण्णं कुणई ॥ पारेइ णमुक्कारं, थुई भणइ जाव उजो। सबलोए अरिहंत-चेइयाणं वंदण अन्नत्थं ॥ उस्सग्ग पुव्वविहिणा ठावइ पूरइ तओ पच्छा। थुई पुक्खखरदीव, सुअस्स भगवओ अन्नत्थं ।। उस्सग्गं पारइ तह, थुई सिद्धाणं तओ ठिच्चा । सकत्थंयं जावंति, इच्छामि य जावंत गाहा ॥ णमोऽरहथुत्तं च (वा) जाव पणिहाणकए पुण्णं ॥"
__ श्री प्रद्युम्नसूरिकृत समाचारीप्रकरण श्री बुद्धिसागरसूरिजी स्वरचित — गच्छमत प्रबंध अने संघ प्रगति' नामक गुजराती पुस्तक के पृष्ठ १६९ पर लिखते हैं कि
વિદ્યાધર ગરછના શ્રીમાન હરિભદ્રસૂરિ થયા. તે જાતે બ્રાહ્મણ હતા. તેણે જૈન
રહણ કરી, યાકિની સાવીને ધર્મપુત્ર કહેવાતા હતા. તેમણે ૧૪૪૪ વ્ર બનાવ્યા. ઝી વાર નિર્વાણ પછી ૧૦૫૫ વર્ષે સ્વર્ગે ગયા. ત્યાર પછી ચતુસ્તુતિક મત ચાલે.”
श्री विजयवल्लभसूरिजी के आज्ञावर्ती श्री कस्तूरसूरिजी निजलिखित 'ज्ञानप्रदीप' में लिखते हैं कि:
દેહમાં આત્મબુદ્ધિ ધારણ કરી પોતાના સ્વરૂપને ભૂલી ગયેલા જડાસકત છે જાણતા નથી કે દેવગતિમાં ઉત્પન્ન થયેલા દેવ, મનુષ્યના શુભાશુભના ઉદય સિવાય કંઈ પણું શુભાશુભ કરી શકતા નથી. મનુષ્ય પોતાના શુભના ઉદયથી અનુકૂળ સુખ મેળવી સાધનસંપન્ન બની શકે છે. બાકી દેવતાઓ કંઈ પણ આપી શકતા નથી.” (પૃષ્ઠ. ૧૬૭)
इन प्राचीनार्वाचीन प्रमाण पाठों से भली प्रकार यह सिद्ध हो जाता है कि यह आर्य सनातन सत्य त्रिस्तुतिक सिद्धान्त शास्त्रसंमत और पूर्वाचार्य समाचरित है; नहीं कि शास्त्र और पूर्वाचायों से विरुद्ध एवं नवनूतन ।
