Book Title: Rajendrasuri Smarak Granth
Author(s): Yatindrasuri
Publisher: Saudharmbruhat Tapagacchiya Shwetambar Shree Sangh

Previous | Next

Page 860
________________ સંરકનાં થડ શાહ अस्याश्च भूमेः पूर्वस्यां दिशि भट्टारिका क्षेत्रं । तथा ब्राह्मरुद्र। नेहां लालाक्षेत्रं च। दक्षिणस्यां महिवराम क्षेत्रं । पश्चिमायां संडेरग्रामसीमा । इति चतुरा घाटोपलक्षितां भूमि... સૂણુંક ગામ સડેરથી ત્રણ ગાઉ ઈશાન ખૂણામાં આવેલું છે. આજે સંડેર અને સૂણાક ગામની સીમ, ઉપર્યુક્ત તામ્રપત્રમાં જણાવ્યું છે તે પ્રમાણે એકબીજાને સ્પર્શ કરતી નથી. અત્યારે તે વચ્ચે-વચ્ચે બીજાં નાનાં નાનાં ગામે વસેલાં છે. “સંડેરક” ની આસપાસ–આજુબાજુમાં ઘણે દૂર-દૂર સુધી ના પાયા નજરે પડે છે એટલે તે પરથી પણ પૂરવાર થઈ શકે છે કે-એક સમયે “સડેરક”ને વિસ્તાર ઘણે વિશાળ હશે. “વસ્તુપાલનું વિદ્યામંડળ અને બીજાં લેખ” નામના પુસ્તકમાં પૃ. ૭૧ પર ઉલ્લેખ છે કે મહામહોપાધ્યાય શ્રીમાન વિજયજી મહારાજશ્રીની પ્રેરણાથી શ્રી જ્ઞાનવિમલસૂરિજીએ વિ. સં. ૧૭૪૯માં આ “ સરકગામમાં કિદ્ધાર કરી સંવેગી પક્ષ સ્વીકાર્યો હતે. પેથડશાહના પુત્રનું નામ પદ્ય હતું. તેને પુત્ર લાડણ, તેને પુત્ર માહણસિંહ, તેને પુત્ર મંડલિક નામને હતે. આ મંડલિક ઘણો ઉદાર હતે. ન્યાયથી ઉપાર્જન કરેલ દ્રવ્યથી તેણે શ્રી ગિરનાર તેમજ આબૂના જિનાલયે જીર્ણોદ્ધાર કરાવ્યું હતું. અનેક ગામમાં ધર્મશાળાઓ બંધાવી હતી. તે રાજાને પણ માનીતું હતું અને વિ. સં. ૧૪૬૮ માં પડેલા ભયંકર દુષ્કાળ સમયે તેણે લોકોને મફત અનાજ આપ્યું હતું. વિ. સં. ૧૪૭૭ માં શ્રી શત્રુંજયની યાત્રા કરી હતી. શ્રી જયાનંદસૂરિજીના ઉપદેશથી પુસ્તક લખાવી, સંઘપૂજા વિગેરે કૃત્ય કર્યા હતા. મંડલિકને વિજિત નામને પુત્ર હતું. તેને પર્વત, ડુંગર અને નર્મદ એમ ત્રણ પુત્ર હતા. ડુંગરે પોતે તૈયાર કરાવેલ પ્રતિમાની પ્રતિષ્ઠા કરાવીને વિ. સં. ૧૫૫માં પ્રતિષ્ઠા મહોત્સવ કર્યો હતે. વિ. સં. ૧૫૬માં તેણે શ્રી જીરાવલા તીર્થ તેમજ શ્રી આબૂ વિગેરેના તીર્થની યાત્રા કરી હતી. ગંધાર નગરના દરેક ઉપાશ્રયમાં તેમણે કલ્પસૂત્રની પ્રતિઓ અર્પણ કરી હતી. શ્રી વિવેકરત્નસૂરિજીના ઉપદેશથી તેમણે એથું બ્રહ્મચર્ય વ્રત રહણ કર્યું હતું. આ સંબંધી વિશેષ માહિતી મેળવનાર પ્રશસ્તિ તેમજ પેથડરાસ, જે ગાયકવાડ એરિયેન્ટલ સીરીઝમાં છપાયેલ પ્રાચીન ગુર્જરકાવ્યના પરિશિષ્ટ તરીકે છપાયેલ છે તે જોવે. આ સંડેરક પુરાણું હેવાનાં ચિહ્નો જોવાય છે આસપાસની ભૂમિ ઉપર પ્રાચીન શિલાકૃતિઓ, કેરણીભર્યા પથ્થરે જ્યાં ત્યાં પડેલા મળી આવે છે. મકાની દીવાલમાં પણું ચણે લીધેલા એવા પર પણ ક્યાંય દેખાય છે. મકાનના પાયા વગેરે દૂર દૂર સુધી નજરે પડે છે. તે વખતમાં જેની પણ આબાદી હતી. જુઓ સંવત ૧૩૫૩માં વિજાપુરમાં પૂવદ પેથડે લખાવેલી ભગવતીસૂત્રની પ્રશસ્તિમાં અહિના મંદિર વિષે આ પ્રકારે ૧-બાહૂળચંદ સંઘ ટ્રૌસંદ રો.

Loading...

Page Navigation
1 ... 858 859 860 861 862 863 864 865 866 867 868 869 870 871 872 873 874 875 876 877 878 879 880 881 882 883 884 885 886 887 888 889 890 891 892 893 894 895 896 897 898 899 900 901 902 903 904 905 906 907 908 909 910 911 912 913 914 915 916 917 918 919 920 921 922 923 924 925 926 927 928 929 930 931 932 933 934 935 936 937 938 939 940 941 942 943 944 945 946 947 948 949 950 951 952 953 954 955 956 957 958 959 960 961 962 963 964 965 966 967 968 969 970 971 972 973 974 975 976 977 978 979 980 981 982 983 984 985 986