________________
भावबोधिनी टीका. एकविंशतिसमवाये एकविंशतिशबलादि निरूपणम् २५७ साध्वर्थ संमुखमानीय दीयमान समयमाणं भुञ्जानः साधुः शबलो भवति ५। (७) 'अभिक्खणं अभिक्खणं पडिया इक्खेत्ताणं जमाणे सबले' अभीक्ष्णमभीक्ष्णं प्रत्याख्याय भुञ्जानःशबल:=वारंवारमशनादिकं प्रत्याख्याय भुञ्जानःशबलो भवति पुनः पुनः प्रत्याख्यान भञ्जकः । (८) 'अतो छण्हमासाणं गणाओ गणं संकममाणे सबले' अन्तःपण्णां मासानां गणाद् गण संक्रामन् शवल:-दीक्षादिदिनमारभ्य षण्मासाभ्यन्तरे स्वगच्छात परगच्छ संक्रामन् मुनिः शबलो भवति । (९) 'अंतो मासस्स तओ दगले वे करेमाणे सबले' अन्तर्मासस्य त्रीनुदकलेपान् कुर्वन् शबलः एकस्य मासस्य अन्तः= मध्ये त्रीन् त्रिवारम् उदकलेपान् असत्यन्यमार्गे मार्गसमागतनद्याद्युत्तरणरूपान् कुर्वन् शबलो भवति । (१०) 'अंतो मासस्स तओ माईठाणे करेमाणे सबले'अन्तर्मासस्य त्रीणि मातृस्थानानि कुर्वन्शवल:= एकमासमध्ये वारत्रयं मायास्थानानि सेवमानः शबलो भवति । (११) 'सागलाकर आहार का देना सो आहृत्य है ५। यह छट्ठा शबल दोष है। बार २ किसी वस्तु का त्याग करके उस वस्तु का खाने वाला साधु शबल माना गया है । क्यों की इस तरह की प्रवृत्ति से वह अपने प्रत्याख्यान का भंग करता रहता है। यह सातवां शबल दोष है। दीक्षा धारण करने के दिन से लेकर जो साधु छह महिना के भीतर भीतर अपने गच्छ से परकीय गच्छ में जावे-तो वह शबल माना गया है । यह आठवां शबल दोष है। एक माह के भीतर जो तीन बार उदकलेप लगाबे अर्थात्-नदी
आदि उतरे, अन्य मार्ग के नहीं होने पर नदी को पार करता है वह साधु शबल दोषका सेवी माना जाता है। यह नववां शबल दोष है। एक मास के भीतर जो साधु तीन बार मायास्थानो का सेवन करता है वह शबल दोष का सेवी माना गया हैं। यह दशां शवलदोष है। जो मुनि उस ते 'अनिसृष्ट' मा६।२ छे. साधुनी सना माहा२ सावाने हे। ते 'आहृत्य' मा २ छे. તે છઠ્ઠો શબલ દે ષ છે. વારંવાર કઈ વસ્તુને ત્યાગ કરીને તે વસ્તુ ખાનાર સાધુ શબલ ગણાય છે, કારણ કે આ પ્રકારની પ્રવૃત્તિથી તે પોતાના પ્રત્યાખ્યાનને ભંગ કરે છે આ સાતમ શબલ દોષ છે. દીક્ષા લીધી તે દિવસથી છ મહિનાની અંદર જે સાધુ પિતાના ગછમાંથી બીજાના ગ૭માં જાય તે શબલ ગણાય છે. આ આઠમો શબલ દોષ છે. એક માસ દરમિયાન જે ત્રણ વખત ઉદક લેપ લગાવે એટલે કે નદી આદિ પાર કરે, અન્ય માગ ન હોવાથી જે સાધુ નદીને પાર કરે છે, તે સાધુ શબલ મનાય છે આ નવમે શબલ દોષ છે. એક માસ દરમિયાન જે સાધુ ત્રણ વાર માયાસ્થાને નું સેવન કરે છે, તે શબલ મનાય છે. આ દસ શબલ દોષ છે જે ગૃહપતિ કે જે સાધુને
શ્રી સમવાયાંગ સૂત્ર
