Uttaradhyayan Sutram Part 03

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 192

-
-
-
૩૨
उत्तराध्ययनम् विनयपादिनन्तु मुरनपमुनिगजानिगोमगारभमहिपकुधर गलशृगामाम्मक रादि नमस्कारकरगादेव कर्मषय मन्यन्ने । पपा मते नियादेश प्रेयो नान्य था। एतन्मतमपि न समीचीनम् । शान्ने गुणाधिकम्यत्र पिनयाई तया प्रतीतत्वान् । तदन्यविनयेऽशुभलपमहाच । अज्ञानादिनस्तु वानस्य मोक्ष मति कारणव न प्रतिपद्यन्ते । ते वदन्ति-जगद्धिपये आत्मविषये प पिभिन्ना पन्थानः । तन किं सत्यम् ? किं मिया ? उनि को वेत्ति ? अतः कष्ट-तप एर कार्यम् ।
विनयवादियो की ऐसी मान्यता है कि मुर, नृपति, गज, वाजी, गाय, मृग, करभ-उप्ठ, महिप, कुएर, लगल, काक, मकर आदिको नमस्कार करने से कर्मोंका क्षय होता है। विनय के आश्रय से ही आत्मा का श्रेय है अन्यथा नहीं । यह मान्यता विनयवादियों की है। सो एसी कल्पना भी उचित नहीं है क्योंकि विनय तो गुणाधिक का ही किया जाता है । यद्यपि गुणाधिकता केवल केचलियों में ही उत्कृष्ट रूप से है। फिर भी बीच के जीवों मे यथायोग्य से उसका प्रकाश होता है अत' सबको विनर का पात्र न मानकर गुणाधिक को ही विनय का स्थान माना है। अन्य अज्ञानी प्राणियों का विनय उल्टा अशुभ फ्लमद् कहा गया है।
अज्ञानवादी ज्ञान को मोक्ष के प्रतिकारण रूपसे नहीं मानते, उनका कहना है कि इस संसार मे आत्मा के विषय में भिन्न २ पान्यताएँ प्रचलित है तब किन २ मान्यताओ मे सत्य है किन २ मे असत्य है ? इस बातका निर्णय कौन कर सकता है। इसलिये तप
विनयवाहियानी सेवी मान्यता छ, सुर, नृपति, ग, पाल, भाष, भृग, ४२१, 62, लेस, १२, छपस, ४४, म४२, मामिने नमः४२ ४२पाथी भाना ક્ષય થાય છે વિનવના આશ્રયથીજ આમાનું શ્રેય છે એ શીવાય નહી આવી માન્યતા વિનયવાદીની છે કે આવી કલ્પના પણ ઉચિત નથી કેમકે, વિનય તે ગુણવાળાઓને જ કરવામાં આવે છે જે કે, ગુણાધિકતા તે ફક્ત કેવળીઓમાજ કૃષરૂપથી છે છતા પણ વચ્ચેના જીવનમાં ક્રમ અનુસાર તેને પ્રકાશ થાય છે
થી સઘળાને વિનયના પાત્ર ન માનીને ગુણાધિકને જ વિનયનું સ્થાન માનવામાં આવેલ છેઅન્ય અજ્ઞાની પ્રાણીઓને વિનય ઉ૮ટે અશુભ ફળને આપનાર બતાવવામા આવેલ છે
અજ્ઞાનવાદી જ્ઞાનને મેલના પ્રતિકારણરૂપથી માનતા નથી તેમનું કહેવું છે કે, આ સંસારમાં આત્માના વિષયમાં ભિન્ન ભિન્ન મા યતાઓ પ્રચલિત છે ત્યારે કઈ કઈ માન્યતાઓમાં સત્યતા છે, કઈ કઈમા અસત્યતા છે ? આ વાતને નિર્ણય