Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
२१०
उत्तगध्ययनसन
मुनि दृष्ट्वा तो पुनरपि तदेव पोचत । मुनिः पुनरपि न किञ्चिदुवाच । तन स्तृतीय चार ता तदेव प्रोचतुः । तदा मुनिरूपाच-सही। किं युवरा शारीरिक व्यापिनिराकरणे समयौँ, किं पा कर्मव्याधिनिराकरणे ? तो प्रोचतुः-भदन्त ! आवा शारीरिकव्याधिनिराकरणे समर्थो, न तु कर्मव्याधिनिराकरणे । तदा सनत्कुमारमुनिना स्वमुग्यात् निष्ठीवनमानाय स्वायैकालिरालेपिता । आलेप समकालमेर तस्य सर शरीर कनकरर्ण जातम् । एर तत्मभार सहनशक्ति च विलोक्य विस्मितो तो देवो त भणम्य स्वस्थान गतौ। सनत्कुमारपिस्तु प्रत्युत मौनका अवलम्बन कर स्थित रहे । मौनी हुए मुनिको देवफर फिर वही यात देवोंने कही परन्तु फिर भी मपिने उनकी बात कोड उत्तर नही दिया। जब उन्होने टीमरी बार ऐसा ही कहा, तब मुनिने महा-हे वैद्यो! हमें पहिले आप यह बतलायें कि आप लोग शारीरिक व्याधि को दूर करने मे शक्तिशालि है या कर्मन्याधि से दूर करने में ? मुनिकी बात सुनकर वैद्य वेषधारी देवोंने कहा-महाराज ! हमलोग तो शारीरिक न्याधि को ही दूर करने में शक्तिशाली हैं कर्मव्याधि को नहीं। उनकी ऐसी बात सुनकर ऋपिने अपने मुख से अमी निकाल कर उसको अपनी गुली पर लगाया । अगुली पर अमीको लगाते ही वह कुष्ठपीडित समस्त शरीर सुवर्णमय हो गया और सय रोग मिट गये। इस प्रकार का प्रभाव जब सनत्कुमार मुनिका प्रभाव उन देवोंने देखा तो उनकी सहनशक्ति से वे बडे ही चकित हुए और इन्द्र के वचनो पर विश्वास करते हा मुनिराज को नमन कर अपने स्थान पर चले गये। કરીને સ્થિત રહ્યા મૌન બનેલા મુનિને જાણીને ફરીથી એજ વાન દેએ કહી, પર તુ નષિએ બીજી વખત કહેવાયેલી વાતો પણ કે પ્રત્યુત્તર આપ્યો ન
જ્યારે દેવેએ ત્રીજી વખત તેવુ જ કહ્યું ત્યારે ઋષિએ કહ્યું- હે વૈદ્યો ! મને પહેલા આપ એ બતાવે કે, આપ શારીરિક વ્યાધિને દૂર કરવામા શક્તિશાળી છે કે કર્મવ્યાધિને દૂર કરવામા ? કષિની વાતને સાંભળીને વિદ્ય વેશધારી દેવોએ કહ્યું, મહારાજ! અમે લેકે તે શારીરિક વ્યાધિને જ દૂર કરવા શક્તિશાળી છીએ, કર્મવ્યાધિને નહીં તેમની આવી વાત સાંભળીને ઋષિએ પિતાના મુખમાથી ચૂક કાઢીને તેને પોતાની એક આગળી ૮૫ર લગાડયું શૂકને આગળી ઉપર લગાડતાજ તે રોગથી પિડાતુ સઘળું શરીર સુવણ મય થઈ ગયું અને સઘળા રેગ મટી ગયા અનિરાજનો આ પ્રકારને પ્રભાવ જ્યારે દેએ જે તે તેમની સહનશક્તિથી તેઓ ઘણું જ ખુશી થયા, અને ઈન્દ્રના વચના ઉપર વિશ્વાસ અને મુનિ
