Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
३३९
-
प्रियदर्शिनी टीका म १८ करकण्डराजस्था जनाना चन्द्रदर्शनेऽप्यारो नासीत्, तस्य दर्शनमचिदर्शनबनुगुप्सामुत्पादयति। पाणिना हि वयोस्प बलविभुत्वविभत्रादिक स पताकाञ्चलबच्चञ्चलम् । इद यद्यपि प्रत्यक्षमेव, तथापि मोहवशालोका विवेक न प्राप्नुवन्ति । तम्मान्मोहमपनीय म्वजन्मन. साफल्य सम्पादनीयम् । इट च वीतरागधर्मादेव सभवति, तम्मात्स पत्र धर्मो मया सम्यगाराधनीय' एव विचार्य पर वैराग्यमापन्न प्राग्भवसस्कारो दयात्म्वयमेव प्रतियुद्धो राजा राज्य उणवत्परित्यज्य स्त्रय लोच कृत्वा शामन दर्शन में भी अमचि हो जाया करती थी, आज उसी को देखना जी को नहीं भाता है। अशुचि पदार्थ के दर्शनकी तरह इसको देखने मे घृणा उत्पन्न करता है। इससे यह यात ध्रुव सत्य है कि प्राणियों का वय, रूप, बल, विभुत्व एव विमव आदि सर पतासा के समान चचल है। यह सब घातें प्रतिदिन लोगों के साम्हने यद्यपि होती रहती है फिर भी मोह के वश से लोगो को विवेक जागृत नहीं होता है इसी से वे इनसे कुछ भी शिक्षा प्राप्त नहीं कर सकते है। इसलिये मोह को हटाकर इस नरजन्मी सफलता सपादन करने मे ही श्रेय रहा हुआ है । अत. वही कर्तव्य है। यह सब वीतराग प्रभु के धर्म से ही जीव को प्रास हो सकता है। इसलिये उसकी ही हमे आराधना करनी चाहिये।
इस प्रकार के विचार से राजा को परम वैराग्यभाव जागृत हो गया। परभव के सस्कारों के उदय से अपने आप प्रतिवुद्ध बने हुए इस राजाने राज्य का तृण के समान परित्याग करके और स्वय केशજોઈને જેવાવાળાને એકવાર ચદ્રમાને જોવાની પણ અરૂચી થતી આજ એને જોવાનું પણ કેઈને સારૂ લાગતુ નથી અશુચિ પદાર્થના દર્શનની માફક તેને લેવામાં ઘણું થાય છે આથી આ વાત ધ્રુવ સત્ય છે કે, પ્રાણીઓનુ વય રૂ૫ બળ, વિભૂત્વ, આદિ સઘળું પન ગની માફક ચ ચળ છે આ સઘળી વાતો દરેજ લોકોની સામે જે કે બન્યા જ કરે છે તે પણ માહથી વશ બનેલા લેકમા વિવેક જાગૃત થતું નથી જેથી તેનાથી તે કોઈ પણ જાતની શિક્ષા પ્રાપ્ત કરી શકતા નથી આથી મેહને હટાવીને આ માનવજન્મની સફળતા કરવામા જ શ્રેય સમા યેલું છે એ જ એક માત્ર કર્તવ્ય છે, આ સઘળુ વીતરાગ પ્રભુના ધર્મની જીવને પ્રાપ્ત થઈ શકે છે જેથી તેમની મારે આરાધના કરવી જોઈએ
આ પ્રકારના વિચારથી પરમ વૈરાગ્યભાવ ઉત્પન્ન થયે પરભવના સંસ્કારના ઉદયથી પિતે પિતાની મેળે જ પ્રતિબુદ્ધ થયેલા આ રાજાએ રાજ્યનો તણખલાની જેમ ત્યાગ કરી દઈને પોતાની મેળે જ કેશોનું લેાચન કરીને શાશનદેવ તરફથી
