Uttaradhyayan Sutram Part 03

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 553

प्रियदर्शिना टीका न १८ महारत्कथा
૩
सौम्यानि मुक्तवा राई प्रवज्या गृहिया । कुमार माह-मातः ! अशुचि पूर्णे माविले रोगाचे कारागारे इव असारेऽस्मिन शरीरे नृणा किं सुखमस्ति ? किं च - अगसामन्ये सत्येव न युक्तम्, वार्ड के तु शरीरं शक्तिराहि त्येनानिन्याऽपि न भवति । माता माह-पुत्र रमणीगुणभूषिताभिरामिरष्टाभिभि सह भोगान भुव । साम्प्रत दोक्षायाः किं प्रयोजनम् ? कुमार प्राह-मात ! देशमा यैर्वाजिमेत्रितैर्दुग्खानुसन्निभिर्विपफलोपमैर्भगिर्नास्ति सुकुमार का उनसे सहन कैसे कर सकेगा इसलिये उचित यही है अभी तो तुम पर में ही रह कर सुग्व भोगो पश्चात् वृद्धावस्था मे दीक्षा ले लेना । मानाकी इस बात को सुनकर कुमार ने उससे कहा - हे माता' यह शरीर अशुचि स्वरूप है अशुचि से भरा हुआ तथा मल से मलिन है। रोगों का यह पर है। अन. कारागार ( जेलग्वाना ) के समान असार इस शरीर मे मनुष्यों को मुग्वदायी वस्तु ही कौन सी है । ज्ञानियों का तो यही आदेश है कि जबतक शरीरमे सामर्थ्य बना हुआ है, तभीतक नतोकी आराधना होती है । वुढापे में ऐसी आराधना नही होती है, क्योंकि उस अवस्था में जन शरोर सामर्थ्य रहित हो जाता है त मुश्किल से त पाले जाते ह । इस प्रकार महावल का कथन सुनकर माताने भोगों को भोगने का प्रलोभन प्रकट कर कहा-पुत्र रमणीगुणो से विभूषित इन आठ वधुओ के साथ अभी तो तुम भोगों को भोगो-दम समय तुमको दीक्षा से क्या काम है ।
'
તુ એને કઈ રીતે સહન કરી શકીશ? આ કારણે એજ ઉચિત છે કે, હમણા તા તુ ઘરમા રહીને સુખાને ભાગવ પછી વૃદ્ધાવસ્થામા દીક્ષા લઇ લેજે માતાની આવા પ્રકારની વાતને સાભળીને કુમારે કહ્યુ−હે માતા ! આ શરીર અશુચિયી ભરેલુ તથા મળથી મલીન છે રાગેાનુ આ ઘર છે એથી કારાગારના જેવા અમાર આ શરીરમા મનુષ્યેાને સુદાયી એવી કઈ વસ્તુ છે? જ્ઞાનીઓના તે એજન્માદેશ છે, જ્યા સુધી શરીરમાં મામર્થ્ય હાય છે ત્યા સુધી જ તેની આાધના થઇ શકે છે બુઢાપામા એવી આરાધના થઈ શકતી નથી કારણ કે, એવી અવસ્થામા જ્યારે શરીર સામર્થ્ય વગરનુ બની જાય છે. આથી એ અવસ્થામા તેનુ પાલન મહામુશ્કેલીથી થાય છે. આ પ્રકારનુ કહેવાનુ માભળીને માતાએ તેની સામે ભેગેને ભેગવવાનુ પ્રàાભન રજુ કરતા કહ્યુ “પુત્ર રમણી ગુણેથી વિભૂષિત એની એ આઠ કુળવધૂઓની સાથે હમણા તા તમે ભેગાને ભાગવા આ સમયે તમારે દીક્ષાથી શું કામ છે ?