Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
६८८
उत्तराध्ययनमा समोपे दीपा गृहीतवान् । स मिश्चिनानि ना पूर्माणि समधीत्य गुरारनुनया एकाकी विहरन् एकटा मगपदेशे गत.। तत्र ग्रामाद पहि. पापि भायात्सग कृत्वा स्थिन । तस्मिन्नेव समये सयोगशालघुभ्राता पनोऽपि भ्रमस्त नागतः। स कायोत्सर्गेण सस्थित मुमित्रमुनि नया ममुत्तनशनुभा राणमार्णमाम्प्य मुनिमुरसि जवान । मम कर्मण एवेद फलम, यदि ममा तयाम्मे राज्य दत्तमभविष्यत्तदाऽय नैवविधमत्यमागियर। इति हेतोरय पूगेन तमयामि, कर दी। उससे उममा चित्त मांसारिक न्यवहार कार्य म अरचि सपन्न बन गया। कुछ दिनो वाद सुमित्र ने अपने पुत्र को राज्य पर स्थापित कर सुयश मुनिराज के पाम दीक्षा पारण करली। सुमिन मुनि कुछ स्म नौ पूर्व रा अध्ययन करके गुर की आज्ञा से एकाकी विचरने लगे। विचरते २ चे एक समय मगधदेश मे आये । वहा ग्राम से बाहर पिसी एकान्त स्थान में जर ये पायोत्सर्ग में स्थित थे तर वही पर घूमता घामता इनका मसारी अवस्था रा छोटा भाई पम भी आपहुँचा। उसने कायोत्सर्ग में स्थित सुमिनमुनिराज को देखकर उत्पन्न हुए क्रोध के आवेग से आकर्णाण ग्वचार उनकी माता मे मागे । बाण से छातीमें विद्ध होने पर भी मुनिराज ने उस पर क्रोध भाव नहीं किया प्रत्युत अपने मन में इस प्रकार विचार रिया कि इस बाण के द्वारा चिद्ध होने मे मेरा ही कर्म का उदय कारण हैउसी का यह फल है। यदि मैंने इसको उसी समय राज्य दे दिया તેના મનમાં વિરાગ્યના ભાવના જાગૃત બની ગઈ આથી તેનું ચિત્ત સ સારી વ્યવહાર કાર્યમા અરૂચિ સ પન્ન બની ગયુ ઘોડા દિવસ પછી પિતાના પુત્રને રાજ્યગાદી સોપીને સુયશ મુનિરાજની પાસે દીક્ષા ધારણ કરી લીધી આ રીતે સ સારથી વિર કત બની મુનિ બની ગયેલા સુમિત્ર મુનિ નવ પૂર્વથી ચેડા ઓછા એવા પૂર્વ અધ્યયન કરીને ગુરૂની આજ્ઞાથી એકાકી વિચરને લાગ્યા વિહાર કરતા કરતા તેઓ એક સમય મગધ દેશમાં આ યા, ત્યા ગામથી બહાર કોઈ એક એકા ત સ્થાનમાં જ્યારે તેઓ કાર્યોત્સર્ગમાં સ્થિત હતા ત્યારે ત્યા ઘમ ઘમતે તેને સ સાર વ સ્થાને નાન ભાઈ પવ ત્યા આવી પહોચ્યા તેણે કાત્સર્ગમા લાગેલા મુનિરાજ સુમિત્રને જોઈને ઉત્પન્ન થયેલા ફોધના આવેશવી પિતાની પાસેના બાણમાથી આકરૂ એવુ એક બાણ તેની છાતીમાં માર્યું બાણ લાગતા તેની છાતીમાં વીધ પડી જવા છતા મુનિરાજે તેના ઉપર ક્રોધભાવ ન કર્યો પરંતુ પિતાના મનમાં એવો વિચાર કર્યો કે, આ બાણથી વી ધાવામાં મારાજ કર્મના ઉદયનું કારણ છે અને એનુજ આ ફળ છે, જે મે આને એજ સમયે રાજ આપી દીધું હોત તો આ માસ સાથે
