Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
७८३
-
प्रियदर्शिनी टीका अ. २० नेमिनाथचरितनिरूपणम्
एकदा भगवानरिष्टनेमिरुद्याने गतः । तस्मिन्नेव समये कृष्णोजी तर गत । तत्र कृष्णोऽरिष्टनेमिमेवमुक्तवान भात ! एहि शौर्य परीसितुमा युद्ध कुर्वहै। ततो भगवानरिष्टनेमि मुदेवमेवमुवाच-परीक्षण तु पाहुयुद्धनापि भवितु शक्नोति, अत. साधारणजनीचित युद्ध नारय युज्यते । कृष्णेनारि, प्टनेमिाचन स्वीकृत भरतार्द्धजयश्रीसमभृत. परिचतुल्य. स्वबाहु पसारितः। ततो भगवानरिष्टनेमिः कृष्णम्य पाहु बाड़मदेन सह नमयामास । अथ भग वानरिष्टनेमि वचटण्डदृढ स्वमुजदण्ड प्रसारयामास । तत. कृष्णम्तस्य पाहु नमयितु सर्व बसामथ्र्य प्रादर्शयत् । परन्तु भगवतो बाहु. मिचिदपि नो सदेह नहीं करनी चाहिये। इस प्रकार यलभद्र के कहने पर भी श्रीकृष्ण अपनी हृदयगत शका को दूर करने में समर्थ नहीं हो सके।
एक दिन की बात है कि भगवान् उद्यान में गये। वहा उसी. समय कृष्ण भी आ पहुँचे। आते ही कृष्णने नेमिप्रभु से कहा-भाई! आओ शौर्य के परीक्षण के लिये हमदोनों युद्ध करे। कृष्ण की इस पान को सुनकर प्रभुने कहा-युद्ध करने की क्या आवश्याता है-बल का परीक्षण तो बायुद्ध से भी हो सकता है। अतः साधारण जनो चित युद्ध करने में हमारी तुम्हारी शोभा नहीं है। प्रभु के इन वचनों को सन्मान देकर कृष्णने आधे भरत की जयश्री के एक गृह स्वरूप अपने बाहु को जो परिधा के समान थी फैला दिया। प्रभुने उनके इस बाहु को वाहमद के साथ २ नमा दिया। अब प्रभुने अपने बाहु को जो वज्रड के ममान दृढ था पसारा | कृष्णने इसको नमाने की वृष ન કરવો જોઈએ આ પ્રકારના બળભદ્રના કહેવા છતાં પણ શ્રી કૃષ્ણ પોતાની હૃદયની રકાને દૂર કરવામાં સમર્થ ન થઈ શક્યા,
એક દિવસની વાત છે કે, ભગવાન બગીચામાં ગયા, ત્યાં એ વખતે કચ્છ પણ આવી પહયા આવતા જ કૃષ્ણ નેમિ પ્રભુને કહ્યું –ભાઈ આ શૌર્યની પરીક્ષા કરવા માટે આપણું અને યુદ્ધ કરીએ કૃષ્ણની આ વાતને સાંભળીને પ્રભુએ કહ્યું – યુદ્ધ કરવાની શું આવશ્યકતા છે? બળની પરીક્ષા તો બહુ યુદ્ધથી થઈ શકે છે આથી સાધારણ માણસેના જેવું યુદ્ધ કરવામાં અમારી તમારેં શેભા નથી પ્રભુના આ વચનોને સન્માન આપીને કૃણે અધો ભારતની જવાત્રીના એક ગૃહ સ્વરૂપ પિતાના હાથને કે જે પરિઘ સમાન હતાં તેને ફેલાવી દીધે પ્રભુએ તેમના એ હાથને પિતાના હાથના જોરથી નમાવી દીધે હવે પ્રભુએ પિતાને હાથ કે જે વા દડની માફક દઢ હવે તેને લાગે કર્યો કૃણે તેને નમાવવાની ખૂબ ખૂબ કોશિશ કરી પિતાનામાં
