Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
उत्तगध्ययनम्त्र 'हा! हा! इयमुर्गी निर्मारा जाता, नो चेदाध्य मा भिस्माद् दुष्टात्परिप्रायत' इति करण रिलापमानार्य निमनगन्य गन्न अटत । पिपिएर गतः स मज्ज्वलज्मालामालगलितस्य ज्वलनस्य मीप स्थितामेश घिय समा कृष्टरलमेर पूरुप च दृष्टवान। पुन सापाला परुणमानन्दन्ती एपमुगनयोऽन वीरो भोत्स मामस्माद पिघाघरादरक्षत। तताऽपराजित कुमारोऽन गत्वा त विद्याधरमेमु गच-रे पियाधर ! अममग कय पदयसि ? यदि ते बलमदम्तदा मया सह यूद्धा त सार्थक कुम। इत्य कुमारम्य पचन चलते २ जय किसी जगल मे आये तो घरा पर उन्होंने इस प्रकार किसी स्त्री की कमण चिहाहट सुनी कि-"हा हायर पृथ्वी निर्वीर हो गई, नहीं तो अवश्य ही कोई मुझे इस दृष्ट के पजे से छुडा लेता और मेरी रक्षा करता।" ज्यों ही कुमार के कान में इस प्रकार की ध्वनि पडी तो वे उसी पनि का अनुसरण पर वहा से चले। कुमार कुछ दूर चलकर पहुँचे ही थे कि उनकी दृष्टि में प्रज्वलित ज्वालामाला से आकुलित अग्नि के पास एक स्त्री बैठी हुई दिग्वलाई पडी और उसके पास तलवार खींचे हुए एक पुरुप । स्त्री रोरो कर इस प्रकार कह रही थी कि जो कोई यहा वीरपुरुप हो वह मेरी इस दुष्ट विद्याधर से रक्षा करे। इस परिस्थिति को देखकर मित्रसहित अपराजित कुमार शीघ्र हो आगे और जाकर उस विद्याधर से कहने लगा रे विद्या घर । क्यों व्यर्थ मे इस अवला को तू दुख दे रहा है ? क्यों इसके ऊपर अपने पल की छाप जमा रहा है ? यदि वास्तव मे तुझ मे बल हो तो आजा मेरे साथ युद्ध करले-तब तुझे मालूम हो जावेगा कि दूसरो को જવા ચાલી નીકળ્યો ચાલતા ચાલતા જ્યારે તેઓ એક જ ગલમા પહોચ્યા તે ત્યાં તઓએ કોઈ સ્ત્રીનું કરૂણ રૂદન સાભળ્યું કે, “હાય હાય આ પૃથ્વી નિવીર થઈ ગઈ નહી તે મને આ દુષ્ટના પ જામાથી કે છોડાવી લેત અને મારૂ રક્ષણ કરત' જ્યારે કુમારના કાને આ પ્રકારનો અવાજ અથડા ત્યારે તે એ અવાજ તરફ ચાલ્યા કુમાર થોડે હૂર જતા ત્યાં પહોંચવામાં હતા ત્યાં તેમની દૃષ્ટિએ પ્રજવલિત વાળાઓવાળી અગ્નિ સામે એક સિને બેઠેલી દેખાઇ અને તેની પાસે તરવાર બે ચીને ઉભેલા એક પુરૂષને જોયો સ્ત્રી રોઈ રોઈન આ પ્રમાણે કહી રહ્યું છે હતી કે, અહીંયા જે કંઈ વીરપુરૂષ હોય તે તે મારી આ દુષ્ટ વિઘાઘરથી રક્ષ ! કરે આ પરિસ્થિતિને જોઈને મિત્ર સાથે અપરાજીત કુમાર જીથી આગળ જઈને તે વિઘારને કહેવા લાગ્યો કે, વિઘાધર ! શા માટે આ અબળાને તુ વ્યર્થમા દુ ખ આપી રહેલ છે ? શા માટે અ ના ઉપર પોતાના બળની છાપ જમાવી રહેલ
