Uttaradhyayan Sutram Part 03

Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti

Page 630

उत्तराध्ययनमूने
%3
कि च-- मूलम्-कंदतो कंदुकुमीसु, उपाओ अंहोसिरो।
हुआसिणे जलतम्मि, पर्पयो अणंतसो ॥१९॥ छाया-कदन् कन्दुसम्भीए, उदुर्भपाठः अधः निरा. ।
हुताशने अलति, पापूर्वः अनन्तगः ॥४९|| टीका--'करतो' इत्यादि। .
हे मातपितरी! पाद: चरण', अधः गिरा: अघोमस्तकः प्रल समानोऽह क्रन्दन-रुदन् कन्दुकुम्भीपु-मन्द 'कराही' इति रयाता भाजन (असाया सीया वेयणामा वेहया-असाता शीता. वेदना मया वेदिताः) यह शीत वेदना मैंने सहन की है।
इन ४४, ४०, ४०, ४७, ४८ न की गाथाओं का भाव केवल इतना ही है कि जो मस्पृह है-उनको ही सब कुछ कठिन तथा दुख हैं। निस्पृहों को न कुछ कठिन है और दस ही है। शारीरिक एव मानसिक वेदनाओं का अनुभव इस ही पर्याय में नवीनरूप से करने में नही आयगा-यह तो कईयार किया जा चुका है। नरको में यहा से भी अनत गुणित उष्ण वेदनाओं का तथा शीत वेदनाओं का अनुभव किया है। फिर आप लोग इमको भय किस बात का प्रद शित करते है ॥४८॥
फिर भी-कदतो' इत्यादि।
अन्वयार्थ- हे मातातात ! (उड़पाओ अहो सिरो-उर्ध्वपादः अध शिराः) ऊचे पैर एव नीचे शिर होकर मैने (कदतो-क्रन्दन् ) राता मए वेइया-असाताः शीताः वेदनाः मया वेदिताः मापी मसा मेवी शात વેદનાને પણ મે સહન કરી છે
આ ૪૪, ૫, ૪૬, ૪૭ અને ૪૮ મી ગાથાઓને ભાવ કેવળ એટલે જ છે કે, જે સસ્પૃહ છે તેને જ બધુ કઠણ છે તથા દુ ખરૂપ છે નિસ્પૃહિને ન કોઈ કઠણ છે, ન કોઈ દુખરૂપ છે શારીરિક અને માનસિક વેદનાઓને અનુભવ અને પર્યાયમાં નવીનરૂપથી કરવ માં નથી આવતો એ તે કઈકવાર કરી ચૂકયા છે નરમાં અહીંના કરતા અન તગણી ઉણ વેદનાઓને તથા ઠડીની વેદનાઓને અને ભવ કરેલ છે તે પછી આપેલો કે કઈ વાતને ભય મને કહી બતાવે છે જે ૪તા __छता प-"कदतो" त्यादि
मन्वयाय-भापित । उडुपाओ अहोसिरा-उर्वपाद अध' शिरा. 62 ५॥ अने नये भाथु शमीन में क्दतो-क्रन्दन् शत। शता कदुकुमार