Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
३९
निगगिनी टोग अ. १८ फरकण्डगा कथा कार्यों भपात । किंच बातो धूतध्वजमान्तपचञ्चले धनधान्यादिरूपेश्वर्थे चञ्चले भियजनसामे च किंचिदपि मुख नास्ति मागिनाम् । जन्ममृत्युनराव्याधिशोक दु स्थित्यादि सकुलेऽस्मिन् ससारे माणिना मायो दु खमेर भाति । विपयाधुपभोगजनित यत्किमपीह मुस तदपि परिणामविरसत्याद दु ग्यमेव । यत ममारो निन् उन्नदुःसाम्पमतो पिवेकिनो जना मोषमार्गमेव मतिपद्यन्ते । इति तस्या देशना श्रुत्वा सा पमावती पैराग्यवासितान्त करणा दीक्षा
गतमुद्यता । तत प्रातिन्या पृष्टाऽपि सा 'एता मा दीक्षा न दास्यन्तीति कमों का विपाक ही ऐसा है। यह देवताओं को भी चक्कर मे डालकर उनको मृढ बना देता है। इसका कोई उपाय नहीं है। पवन से प्रेरित 'चजा के प्रान्तभाग की तरह चचल पह धन पान्यादि रूप ऐश्वर्य है। प्रियजनोका सगम भी सदा म्यायी नहीं है। और न इनके समागम मे ही कुछ सुग्व है। यह ससार जन्मजरा एव मरण आदि भय कर उपद्रवो से सकुल बना हुआ है। फिर भला इम मे रहनेवाले प्राणियो को दुःस के सिवाय सुग्व मिल ही कैसे सस्ता है। विपया दिको के उपभोग से जिसको ससारियोने सुरव मान रखा हैं वह भी वास्तव में सुग्न नहीं है-परिणाम मे विरस होने से वहतो एक दुख का ही प्रकार करते है। जो निरन्तर दुग्योका स्थान है। उसी का नाम तो ससार है। इसी लिये विवेशी जन मोक्षमार्ग को अपनाते है।
और उसको पेटने का प्रयास करते है। इस प्रकार उस प्रवर्तिनी की धर्मदेशना का पान कर पद्मावती का मन चैराग्य से वामित हो जाने के कारण दीक्षा ग्रहण करने के लिये उद्यत हो गयी। प्रवर्तिनीने उससे કરા કર્મોને વિપાક જ એ હોય છે કે, જે દેવતાઓને પણ ચકકરમા નાખીને તેમને મૂઢ બનાવી દે છે તેને ઈ ઉપાય નથી પવનથી પ્રેરિત ધજાનો જેમ ઉપલો ભાગ હોય છે તેની માંકડ આ ધન ધાન્યાદરૂપ શ્વયં ચ ચળ છે પ્રિયજનને એ ગમ પણ સદા સ્થાયી નથી અને સમાગમમાં કોઈ સુખ પણ નથી આ સ સાર જન્મ, જરા અને મરણ આદિ ભય કર એવા ઉપદ્રવથી ભરાયેલ છે તે પછી ભલા એમાં રહેવાવાળા પ્રાણીઓને દુખના સિવાય સુખ કયાથી મળી શકે ? વિષય આદિના ઉપભેગથી જેને સ સારી સુખ માની રહ્યા છે તે વાસ્ત વમા સુખ નથી પરિણામમાં વિરસ હોવાથી તે તે એક દુ અને પ્રકારજ છે જે નિર તર ( બેન થાન છે, તેનું નામ જ સ સાર છેઆ માટે વિવેકી જન મે & માર્ગને અપનાવે છે અને તેને છોડવાનો પ્રયાસ કરે છે આ પ્રમાણે સાધ્વીજીની ધમદેશનાનું પાન કરીને પદ્માવતીનુ મન વૈરાગ્યથી ભરપૂર થઈ જવાના કારણે દીક્ષા ગ્રડણ કરવાને માટે તે તૈયાર થઈ ગઈ સાલ્વીજીએ તેને ગર્ભ રહેવાની વાત
