Book Title: Uttaradhyayan Sutram Part 03
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
प्रियदर्शिनी टीका अ ८ करफराजकया कण्डूमातापितरौ करमण्ड गृहीत्वा ग्राम त्यक्तयाऽन्यत्र गतौ। त त्रयोऽपि क्रमण काञ्चनपुरे समागताः। तर पुराद् हिस्ते राना मुप्ताः। तस्मिन् समये निर पत्यस्तनगराधिपतिम॑तः । नि स्वामिक राज्य विलोक्य मन्त्रिणो पिचारितवन्तः-- राजगन. शुण्डया मालामादाय य कर्माप परिधापयेत् , सोऽन्य राज्यस्य राजा भवतु । इत्य विचार्य शुण्डागृहीतमाल भैनिरनुगम्यमान महागन विसर्जितान्तः । स महागन. शुण्डया मालामादाय परिभ्रमन सुप्तम्य तस्य मातगदाररस्य कण्ठे उससे ले लू ।। ब्राह्मणो के इस विचारको करकाडूकी माताने जिम किसी तरह सुा लिया, सो वह और उसके पति ये दोनों करकडू को लेर वहा से दूसरे गार को चल दिये । चलते • ये तीनों ही काचनपुर में आ पहुंचे ! रात्रिका समय हो चुका था सो ये गांव के बाहर ही सो गये। इसी बीचमें उस गावरा राजा विना पुत्र के ही मर गया था। मो मत्रीयो ने विचार किया कि इस समय राज्य अस्वा मिक है अतःस्वामी की नलास क लिय राजगजको शुण्ड में माला देकर छोडा जाय-र जिसने गले में इस मालाको डाल दवे-वही व्यक्ति इम राज्यका राना वनादिया जायगा। इस प्रकार विचार कर उन लोगोंने पट्टहस्ति को उसकी शुण्ड में माला दे कर छोड़ दिया। माथ में उसके अनेक योद्धों को भी जानेका आदेश दे दिया। यह हस्ती योथो से परिवृत होता हुआ माला को शुण्डादण्ड में दवाकर इधरउधर फिरने लगा-फिरते २ वह उसी स्थान पर जा पहुँचा कि जहा पर वह चाडाल यालक सो रहा था। हाथीने माला उम सुस चांडाल કન્વની માતાએ જયારે બ્રાહ્મણના આ વિચારને બીજા પાસેથી સાભાળ લીધે ત્યારે તેને પતિની સાથે કરકન્વને લઈને ત્યાંથી બીજા ગામે ચાલી નીકળ્યા ચાલતા ચાલતા તેઓ કાચનપુરમાં પહોચ્યા બત્રીને સમય હોવાથી તે ગામ બહાર સુઈ •હ્યા આ સમયે એ ગામને રા ન અપુત્ર ગુજને ગયે આથી મ ત્રીઓએ વિચાર કર્યો કે, આ વખતે રાજ્યનો કે સ્વામી નથી માટે સ્વામીની શોધ માટે કાયના હાથીની સૂઢમાં માળા આપીને તેને છુટે મુકવે છે જેના ગળામાં કાળા નાખે તેને આ રાજ્યો માલીક બનાવવામા આવે આ વિચાર કરીને મુખ્ય હાથીની સૂંઢમાં માળા લઈને તેને છુટો મુકી દીધે આ હાથીની સાથે યુદ્ધાઓને જવાની આજ્ઞા કરી રાજયને એ મુખ્ય હાથી ઢાઓની સાથે પિતાની સૂઢમાં માળા લઈને અહીતહી કરવા માટે, ફરતા ફરતા જ્યા ચાડાળ બાળક મતે હતું ત્યાં આવી પહોચ્યો ત્યા મૂતેવા એ ચડાળ બ ળકના ગળામાં તેણે માળા પહેરાવી દીધી સુલક્ષણ એ