________________
ૉંગ્રેસ્ટરમાં સુકામ
થામાં જતા અને લળી લળી હાસ્ય વેરતા અને હાસ્ય ઉધરાવતા. તે ગટ્ટો જાડા ગેટા જેવા માણસ હતા. બધાંની સાથે હરફર કરતી વેળા ખાસ કરીને એક નાની મુઠ્ઠી વિધવા પ્રત્યે તે ખાસ લક્ષ બતાવતા. તે મુઠ્ઠીએ પહેરેલાં ઘરેણાં અને તેને પેશાક એછી આવકવાળા કાઈ પણ પુરુષને તેનેા ભાવિ પતિ થવા લેાભાવે તેવાં હતાં જ. મિ॰ ટપમન તથા પેલે અજાણ્યા એ દાક્તર ઉપર અને પેલી
તવંગર વિધવા ઉપર જ નજર રાખી રહ્યા હતા.
२३
૯ ઢગલાબંધ પૈસા – મુઠ્ઠી છેાકરી–દાક્તરને સારા વિચાર – મજા – ખૂબ.”
મિ॰ ટપમન એ અજાણ્યાના મે સામે જોઈ રહ્યા.
r
“હું એ મુઠ્ઠી. સાથે નાચું ત્યારે ખરા.” અજાણ્યાએ પેાતાને નિરધાર મક્કમ શબ્દોમાં અને પૂરા સળંગ વાકયમાં જણાવી દીધા.
અને તરત જ તે નિરધારને અનુરૂપ કામગીરી પણ તેણે શરૂ કરી દીધી. દાકતર બીજી કેાઈ બાનુ સાથે નાચવામાં પડયો હતા, તે અરસામાં પેલા અજાણ્યાએ એક બાજુએ પણ પેલી તવંગર વિધવાની બરાબર સામે ઊભા રહી, તેના જાડા લચી પડેલા ગાલ ઉપર પ્રશંસાદર્શક કટાક્ષા નાખવા માંડયા તથા સાથે સાથે યેાગ્ય વખતે છાતી ઉપર હાથ પછાડીને તેમાં મચી રહેલું ઘમસાણ પણ તેણે યથાયેાગ્ય વ્યક્ત કરવા માંડયું.
અને એ તપશ્ચર્યાને સ્વીકાર પણ તરત જ થયા ! થેાડી વારમાં જ વિધવાએ પેાતાના હાથના પંખા નીચે પડી જવા દીધેા; જે તરત જ પેલા અજાણ્યાએ ષાસે દોડી આવી અને કાઈ મહારાણીને અંજલિ અર્પતા હાય તે મે જરા લળીને તથા થાડા શબ્દો ખેાલીને તેના હાથમાં
અને, અને મિ॰ ટપમને જોયું કે, ઘેાડી
અને પેલે અજાણ્યા નૃત્યના મેદાનમાં ચકરડી
ઉપાડી લીધે, જરા હસીને મૂકી દીધા.
વારમાં તા તે વિધવા લેવા મંડી ગયાં !
