Book Title: Updeshpad Mahagranth
Author(s): Haribhadrasuri, Munichandrasuri, Hemsagarsuri, Ratnatrayvijay
Publisher: Ranjanvijay Jain Pustakalay
View full book text
________________
૧૪
ઉપદેશપદ-અનુવાદ
કે, તેને તો મેં આજે જ હણ્યો છે. હર્ષથી વિકસિત થયેલ શરીરવાળી તે કહેવા લાગી કે, ‘બહુ સારું બહુ સારું કર્યું.' તેવા પ્રકારના ખરાબ આચરણ કરનાર માટે મરણ સુંદર ગણાય. સ્નેહની ખાણ સરખી તેની સાથે તે જ ક્ષણે ગાંધર્વ-વિવાહથી લગ્ન કર્યું. તેની સાથે જેટલામાં રહેલો છે, તેટલામાં અમૃતવૃષ્ટિ સમાન કર્ણને આનંદ પમાડનાર દેવતાઈ વલયોનો શબ્દ સંભળાયો. એટલે પૂછ્યું કે, ‘આ અવાજ શાનો સંભળાય છે ? ‘હે આર્યપુત્ર ! આ તમારા શત્રુ નાટ્યમત્તની રૂપવંતી ખંડા અને વિશાખા નામની બે બહેનો છે. તેના ભાઈના વિવાહ માટે વિવાહ સામગ્રી લઈને અહીં આવે છે, માટે આપ જલ્દી આ સ્થાનથી થોડાક આધા ચાલ્યા જાવ. હું તેમનો ભાવ જાણીશ કે, ‘તેઓ બંને તમારા તરફ અનુરાગવાળી છે, તો મહેલ ઉપર લાલ ધજા ચડાવીશ અને અનુરાગ નહીં હશે તો ધોળી ધજા ચડાવીશ.' આવો સંકેત આપ્યો અને થોડા વખત પછી ધોળી ધજા ફરકતી જોવામાં આવી. તે ધોળી ધજા દેખી તે પ્રદેશથી પર્વતની ખીણોની અંદર ગયો કે, જ્યાં એક મહાસરોવર દેખવામાં આવ્યું. તે કેવું હતું ? સજ્જનના મન સરખું સ્વચ્છ, બીજાનું પ્રિય કરનારના જેમ શીતલસ્વભાવવાળું, આવેગવાળું, સંગ્રહ કરવાની ચેષ્ટાવાળુંહોય તેમ કામી પુરુષના કુલની જેમ ઘણા ચપલ કલ્લોલવાળું, ચંદ્ર સમાન ઉજ્જવલ રૂપાળું, સ્ફટિકપર્વતના હૃદયસરખું, સમુદ્રના જળની જેમ પાર વગરનું, આકાશ સ્થલ જોવા માટે દર્પણ સમાન, વળી આમ-તેમ નજર કરવાથી એમ જણાતું હતું કે, કેશનાં પુષ્પો ખરી પડેલાં હતાં, નેત્રનાં અંજન, શરીર પરથી કુંકુમ, પગ પરથી અળતો, અને તિલકના ચંદનથી મિશ્રિત થયેલું જળ-એ કારણથી સૂચિત થતુંહતું કે, તેમાં વિદ્યાધરીઓએ સ્નાન કર્યું હશે અને એની સુગંધથી ભમરાઓથી સેવાયેલું હતું.
આવા પ્રકારના સરોવરમાં ઇચ્છા પ્રમાણે કુમારે સ્નાન કર્યું. માર્ગમાં લાગેલો થાક દૂર કર્યો, તેમ જ વિકસિતસફેદ કમલની પવિત્ર ગંધ ગ્રહણ કરી.સરોવરનો કિનારો ઉતરતાં વાયવ્ય દિશામાં ઊંચા સ્તનવાળી નવયૌવના એક કન્યાને દેખી.તત્કાલ ધનુષમાંથી છૂટેલા કામબાણથી ઘવાએલો કુમાર તેને વર્ણવવા લાગ્યો. ‘અહો ! મારા પુણ્યની સફળતા કે, આવા અરણ્યમાં આ મૃગ સરખા નેત્રવાળી કોઈ પ્રકારે મારા દૃષ્ટિપથમાં આવી.સ્નેહપૂર્ણ ઉજ્જવલ નેત્રથી કુમારનાં દર્શન કરતી તે એકદમ તે પ્રદેશમાંથી વિજળી માફક અદ્દેશ્યથઈ ગઈ. ત્યાર પછી મુહૂર્ત માત્રમાં એક દાસીને અહિં મોકલી. તેણે આવીને અતિકોમલ મહાકિંમતી વજ્રયુગલ કુમારને આપ્યું. વળી તાંબૂલ, પુષ્પો અને બીજી પણ શરીરને ઉપયોગી વસ્તુઓ મોકલી અને કહ્યું કે, ‘તમોએ સરોવરને છેડે જે કન્યા દેખી હતી, તેણે આપને આ પ્રીતિદાન મોકલાવ્યું છે.તેમ જ મારા દ્વારા આપ માટે કહેવરાવ્યું છે કે - ‘અરે સિખ ! વનલતા પાસે
મહાભાગ્યશાળી પુરુષ છે,તેઓ કોઈ પ્રકારે મારા પિતાના મંત્રીના ઘરે વાસ કરે તેવી વ્યવસ્થા કર.' માટે આપ મંત્રીના ઘરે પધારો. ત્યાર પછી તે કુમારને મંત્રીના ઘરે લઈ ગઈ. કપાળ પર બે હાથ જોડી અંજલિ કરીને મંત્રીને દાસીએ કહ્યું કે, ‘આને આપના રાજાની શ્રીકાન્તા નામની પુત્રીએ મોકલાવેલ છે, તો ગૌરવપૂર્વક તેની દરેક સાર-સંભાળ કરવી.' મંત્રીએ પણ તે જ પ્રમાણે કુમારની દરેક સરભરા સાચવી.બીજા દિવસે કમલવનને વિકસિત કરનાર સૂર્યનો ઉદય થયો. (૨૦૦)