________________
૫
પ્રા. ઉપદેશમાલાનો ગૂર્જરાનુવાદ
રાણી અને પોતાના સુજય નામના સાળા સાથે ભવસમુદ્રમાં મહાપ્રવહણ એવા વીર પ્રભુના હસ્તથી દીક્ષા ગ્રહણ કરી. ત્યારબાદ અતિ તીવ્ર તપ તપવા લાગ્યા, આગમશાસ્ત્રનો અભ્યાસ, ગ્રહણ-આસેવન શિક્ષા, ધ્યાન તેમ જ મનોહર ધર્મની આરાધના કરવા લાગ્યા. કેટલોક સમય વીત્યા પછી તેમને અવધિજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. બળવાન્ તેજસ્વી યશસ્વી એવા તે મહાતપસ્વી શ્રી વીર ભગવંતના ચરણકમળની નિરંતર સેવા કરતાં કરતાં ગીતાર્થ થયા ત્યારપછી તે સાધુ સાથે પૃથ્વીમાં વિહાર કરતા હતા.
આ બાજુ વિસ્તાર પામેલા નવયૌવનવાળો મનોહર રૂપવાળો રણસિંહ ખેતરની સારસંભાળ કરતો હતો. ગામની નજીકમાં ખેતરની સામે શ્રી પાર્શ્વનાથ ભગવંતનું એક જિનમંદિર હતું, જેનું રક્ષણ એક યક્ષ કરતો હતો.
જે મંદિર, પાટણના બજાર જેવું, તુલા-સહિત ધાન્ય-સહિત, પુષ્પમાલા-સહિત હાથીના કુંભસ્થળવાળું, શ્રેષ્ઠ સકલ શાલિવાળું શોભતું હતું. નિપુણ શિલ્પીએ અનેક કારીગરીવાળું જિનમંદિર બનાવ્યું હતું, જેના શિખર ઉપર કળશ અને ધજાદંડ શોભતા હતા. દ૨૨ોજ વિજયપુર નગરમાંથી ધાર્મિક લોકો આવી અભિષેક, વિલેપન, પુષ્પપૂજા, નાટક કરતા હતા. તેમાં વિવિધ પ્રકારનાં ચિત્રામણો હતાં. વળી ઘસેલી નિર્મલ કાંતિવાળી ભિત્તિમાં યાત્રા માટે આવેલા લોકોનાં પ્રતિબિંબો દેખતાં હતાં. નિર્ધનને ધન, દુ:ખીને સુખ, દુર્ભાગીને સૌભાગ્ય, અપુત્રિયાને પુત્ર નમસ્કાર કરનારાને હંમેશાં પ્રાપ્ત થતા હતા. ખેતર ખેડવાના લાગેલા થાકને દૂર કરવા માટે અને કેળના શીતળ ગૃહ સમાન તે તીર્થસ્થાનમાં રણસિંહ આવી પહોંચ્યો. પ્રતિમાનું અવલોકન કરતો જેટલામાં ત્યાં રહેલો હતો, તેટલામાં નિર્મલ કલહંસના યુગલ સરખા બે ચારણ મુનિઓ આવી પહોંચ્યા. ભગવંતને વંદન કરીને જેટલામાં મુનિઓ જતા હતા, તેટલામાં પુરુષસિંહ સરખા રણસિંહકુમારે તેમને અભિવંદન કર્યું, એટલે મુનિઓએ તે કુમારમાં ૨ાજલક્ષણો દેખ્યાં, મુનિઓએ આશીર્વાદ આપીને ધર્મદેશના શરુ કરી. એટલે મસ્તક ઉપર અંજલિ કરી આગળ બેસી શ્રવણ કરવા લાગ્યો. ‘ધર્મના પ્રભાવથી હાથીઓની શ્રેણીયુક્ત, ચપળ હણહણતા અશ્વો સહિત, નવીન વિજળી સરખી કાંતિવાળા અંતઃપુર સહિત મહારાજ્યની પ્રાપ્તિ થાય છે. કેટલાકો સૌભાગ્ય ઉપર મંજરી સમાન સ્વર્ગ, કોઈક રાજ્ય, કોઇક પુત્ર જે કંઇ પણ ચિંતવે છે, તે ધર્મના પ્રભાવથી મેળવે છે. શાલિભદ્રના જીવે આગલા ભવમાં સુંદર દાનધર્મનું આરાધન કર્યું હતું, તો તેના પ્રભાવે તેણે અતુલ સુખ મેળવ્યું. અને હજારો શીલાંગ સહિત સાધુપણું પાલન કરવાથી મોક્ષની પ્રાપ્તિ થાય છે. તીવ્ર તપ કરવાથી કઠણ પાપકર્મ નાશ પામે છે અને અંતઃકરણપૂર્વક ભાવના ભાવનાર સર્વ સુખ-સંપત્તિ મેળવી છેલ્લે સિદ્ધિપદ પ્રાપ્ત કરે છે.' જે દાન, શીલ, તપ, ભાવનારૂપ ધર્મ કરવા માટે શક્તિમાન્ ન હોય, તે કોઈપણ એક નિયમનું પાલન કરે,
