________________
૮
યુગવીર આચા
“ ગુરુદેવ આપની વાણી ફળે. ” બધાં ખેલી ઉઠયાં.
“ સાહેબ ! અમને તે
ભૂલ્યા ભુલાતા પણ નથી. ”
“ બહેન ! માહ વસ્તુ
ખુલાસા કર્યાં.
હજી પણ રાજ સાંભરે છે. અહેન ખેલ્યાં !
એવી
છે. ’’ આચાય શ્રીએ
“ સાહેબ ! અમને બધાને તેમના પ્રત્યે બહુ જ સ્નેહ હતા. તે એટલા બધા વિનયી હતા કે મને તે માતા તુલ્ય માનતા. ” ભાભીએ સ્નેહ વ્યક્ત કર્યાં.
“ ભાભી તેા માતા જ ગણાય ને ! ” આચાય શ્રીએ ન્યાય આપ્યા.
66
પણ સાહેબ! આ શરીરે કદી કષ્ટ વેઠયું નથી. તેમના દેહ તે કેવો સુકામળ છે? કેવા સુંદર વાળ શેભતા હતા ? છૂટ-મેાજા' તે તેમને બહુ ગમતાં અને તિયું તેા બહુજ સરસ રીતે પહેરતા. તેમના કેટ આદિ જોઈ જોઇને હજીએ વારંવાર આંસુ આવી જાય છે. ” ભાભી ગળગળાં થઈ ગયાં. ખીજાએની આંખમાં પાછો અશ્રુ ઉભરાઇ આવ્યાં.
“ ભાભીને તેા દિયર લાડકા હાય જ અને તમને એમના ગુણા વગેરે સાંભરે તે સ્વાભાવિક છે, પણ તમારા કુટુબનું એ રત્ન છે. આખુ જગત તેનું કુટુંબ બન્યું છે. તમે જરા પણ ચિંતા ન કરશે. તમારા જેવા ધમપ્રેમી આમ આંસુ પાડે કે આનંદ માને ? ” આચાય શ્રીએ સાંત્વન આપ્યું.
