________________
श्रीमोध-त्यु નિર્યુકિત
f
॥१४०॥
केनचित्प्रत्यनीकेन व्युद्ग्राहितः, यथैते तवानिष्टं ध्यायन्तीति कुप्येत् । "लोकं प्रत्यनाचारं समुद्देशादौ दृष्ट्वा कुप्येत, अपहरणं कृत्वा तत्प्रतिबद्धो दीक्षित इति कुप्येत्, आज्ञालोपे वा आज्ञा काचिल्लोपिता-न कृता ततश्च कुप्येत्, अन्तःपुरे प्रवेशं कृत्वा केनचिल्लिङ्गधारिणा विकर्म कृतं ततः प्रद्वेषं यायात्, वादिना वा केनचिद्भिक्षुणा परिभूत इति, ततो निमित्तात् स इति-राजा प्रद्विष्यात् प्रदुष्येद्वा । दारं ।। । 'तं पुण रायदुटुं कहं होज्जा ?, केणति लिंगत्थेणमंतेउरे अवरद्धं होज्जा। अहवा जहा वा वादिणा वादे "तस्स । पंडियमाणस्स बुद्धिल्लस्स दुरप्पणो । मुद्धं पाएण अक्कम्म वाई वाउरिवागओ ॥१॥" एवं रायदुटुं हविज्जा, निव्विसए
समा.२५-२६ भत्तपाणपडिसेहे उवगरणहरे अ एत्थ गच्छेण चेव वच्चंति, जत्थ जीवियचरित्तभेओ तत्थ एगाणिओ होज्जा । दारं ।
પ્રશ્ન પણ મને તો એ ખબર નથી પડતી કે સાધુઓ તો તમામ અપરાધો ત્યાગી ચૂક્યા હોય છે. તેઓને વળી રાજભય થાય જ શી રીતે ? શા માટે રાજા તેઓ પર ક્રોધી થાય ?
જુઓ ને ? શ્લોકમાં પણ કહ્યું છે કે “જેના બે હાથ અને પગ તથા જીભ સારી રીતે નિયંત્રણમાં છે અને જેની ઇન્દ્રિયો ગુપ્ત છે તેને રાજા શું કરે ?'
સમાધાન : તમારી વાત સાચી છે, પરંતુ (भाष्य -२५, २६ (पूर्वाध): 2ीर्थ : (१) मो. अभिभुप बोलावीने मारे भरेते ममिभर. (साभे छाती ५२
वी॥१४॥
-
भ
