________________
મિલ કુમાર-- માશ થવું ઉગ્યા વગર રહે નહિ, પણ મને નિશ્ચય ખાત્રી છે કે . તારી સ્ત્રીએ થવ બદલાવી નાખ્યા. તે તારી સ્ત્રી દુષ્ટ ગંગદતમાં ખચીત અનુરાગિણી જણાય છે. મારી કહેલી મિતાહારી વાર્તાય તું કેમ સંભાર નથી. તે બને આજે તારે આડે આવી. જે મેં કહ્યું હતું કે–સ્ત્રીનો વિશ્વાસ અને નીચ સંસર્ગ ન કર.” સજજન પુરૂને નહિ માનવા ગ્યાએ નીચ ગંગદત્ત, તેને તે તારો સુહ બનાવ્યું, અને તેને કૃત્રિમ પ્રેમ બતાવતી એવી તારી સુરૂપ પ્રિયાને તે વિશ્વાસ કર્યો, તે આજે તે તારી વરિષ્ટ થઈ. મારા એ શિક્ષારૂપ ઉત્તમ મંત્રને તું ભૂલી ગયે, જેથી એ બને પિશાચાએ હાલમાં તને ઠગ્યા છે.” - વરરૂચિના એ પ્રમાણેનાં વચન સાંભળીને ધર્મત બે
“મિત્ર! તમે કહ્યું તે ખરૂં હશે, પણ મારી સ્ત્રી તે ગંગાજળ સમાન ઉજ્વળ છે. શીલે કરીને શેભતી એવી સ્ત્રીને અન્યાય આપે એ શું તમને એગ્ય છે? ”
“તું તે હજી પણ ભેળે રહો. સ્ત્રીચરિત્ર તું મુલે જાણ નથી. ચાલ જે તારી એ સતી પ્રિયાનું સર્વ વૃત્તાંત તને પ્રગટ કરીને બતાવું.” દ્વિજે કહ્યું.
“કેવી રીતે તમે તેનું દુશ્ચતિ જાણી શકે છે? ને મને જણાવી શકે છે?” ધર્મદને પૂછયું.
જે સવારે રાજા જ્યારે તારે ઘેર આવે ત્યારે પત્નીને માળ ઉપર ચઢાવીને નીચેથી નિસરણી લઈને દર મૂકી દેજે, પછી હું બધું બતાવીશ.” ધર્મદત્તને શિક્ષા આપી. - એ પ્રકારની તેની શિક્ષા પિતાના મનમાં હસતાં છતાં તેણે સ્વીકારી પછી તે પિતાને ઘેર ગયે.
