________________
दुक्ख-दुग्गम्म पाइअसहमहण्णवो
४६७ ११२) वह वि [वह] दुःख-प्रद | दुक्खुर देखो दुखुर (पि ४३६)
दुगुंछिय वि [जुगुप्सित] घृणित, निन्दित ( पउम १५, १००)। सिया स्त्री दुक्खुल देखो दुकुल (अवि २१)।। (ोष ३०२) [सिका] वेदना, पीड़ा (ठा ३, ४)। दुक्खोह ' [दुःखौघ] दुःख-राशि (पउम | दुगुंदुग पुं [दौगुन्दुक] एक समृद्धि-शाली देखो दुइ दुःख ।। १०३, १५५; सुपा १६१) ।।
देव (सुपा ३२८)। दुक्ख न [दे] जघन, स्त्री के कमर के पीछे
दुक्खोह वि [दुःक्षोभ कष्ट-क्षोभ्य, सुस्थिर दुगुच्छ देखो दुगुंछ । दुगुच्छइ (हे ४, ४, का भाग चूतड़ (दे ५, ४२)।
(सुपा १६१, ६२६)।
___षड्)। वकृ. दुगुच्छंत (पउम १०५, दुक्ख अक [ दुःखाय ] १ दुखना, दर्द
दुखंड वि [द्विखण्ड] दो टुकड़ेवाला (उप ७५) । कृ. दुगुच्छणीय (पउम ८०, २०). होना । २ सक. दुःखी करना; "सिरं में ६८६ टीः भवि)
दुगुण देखो दुउण (ठा २, ४ पाया १, १; दुक्खेई' (स ३०४)। दुक्खामि (से ११, दुखुत्तो देखो दुक्खुत्तो (कस)
दं सुर ३, २१६). १२७) । दुक्खंति (सूम २, २, ५५)।
दुगुण सक [द्विगुगय] दुगुना करना। दुक्खड देखो दुक्कर (चार २३) दुखुर पुं [द्विखुर] दो खुरवाला प्राणी, गौ,
दुगुणेइ (कुप्र २८५) भैस मादि (पएण १)। दुक्खण न [दुःखन] दुखना, दर्द होना.
दुगुणिअ देखो दुउणिअ (कुमा)। (उप ७५१, सूअ २, २, ५५) दुग न [द्विक] दो, युग्म, युगल, जोड़ा (नव
दुगुल्ल । देखो दुअल्ल (हे १, ११६ कुमाः १०. सुर ३, १७ जी ३३) दुक्खम वि [दुःक्षम] १ असमर्थ । २
दुगूल) सुर २, ८० २)
दुगोत्ता स्त्री [द्विगोत्रा] वल्ली-विशेष दुगंछ देखो दुगुंछ । वकृ. दुगंछमाण (उत्त अशक्य (उत्त २०, ३१)
४, १३) । कृ. दुर्गछणिज्ज (उत्त १३, १६ | (पएण १)। दुक्खर देखो दुक्कर (स्वप्न ६६)। पि ७४)
दुग्ग न [दे] १ दुःख, कष्ट (दे ५, ५३; दुक्खरिय पु [दुष्करिक ] दास, नौकर दुगंछणा स्त्री [जुगुप्सना] घृणा, निन्दा षड् परह १, ३)। २ कटी, कमर (द ५, (निचू १६) (पउम ६५, ६५)
५३) । ३ रण, संग्राम, युद्धः 'पाढतं च दुक्खरिया स्त्री [दुष्करिका ] १ दासी, दुगंछा स्त्री [जुगुप्सा] घृणा, निन्दा (पान;
णेणिमं दुग्गं' (स ६३६) ।। नौकरानी (निचू १६) । २ वेश्या, वाराङ्गना कुप्र ४०७) । देखो दुगुंछा।।
दुग्ग वि [दुर्ग] १ जहाँ दुःख से प्रवेश किया (निचू १)
जा सके वह, दुर्गम स्थान (भग ७, ६ विपा दुक्खल्लिय (मप) वि [दुःखित] दुःख-युक्त दुगंध देखो दुग्गंध (पउम ४१, १७)।
१, ३)। २ जो दुःख से जाना जा सके (सूप (भवि)। दुगच्छ। सक [जुगुप्स् ] घृणा करना,
१, ५, १) । ३ पुंन. किला, गढ़, कोट दुगुंछ निन्दा करना। दुगच्छइ, दुगुछइ दुक्खविअ वि [दुःखित] दुःखी किया हुआ (षड्; हे ४, ४)। वकृ. दुगुंछंत, दुगुंछ
(सुपा १४८) नायग ["नायक] किले (उप ६३४; भवि)।। माण ( कुमाः पि ७४; २१५ )। संकृ.
का मालिक (सुपा ४६०)। दुक्खाव सक [ दुःखय् ] दुःख उपजाना, दुगुंछिउं ( धर्म २)। कृ. दुगुंछणीय
दुग्गइ स्त्री [दुर्गति] १ कुगति, नरक आदि दुःखी करना। दुक्खावेइ (पि ५५६)। (पउम ४६, ६२)
कुत्सित योनि (ठा ३, ३, ५, १; उत्त ७, वकृ. दुक्खावेत (पउम ५८, १८) । कवकृ.
१८ प्राचा)। २ विपत्ति, दुःख । ३ दुर्दशा, दुगसंपुण्ण न [द्विगसंपूर्ण] लगातार बीस दुक्खाविज्जत (प्रावम)।
बुरी अवस्था। ४ कंगाजियत, दरिद्रता (पराह दिन का उपवास (संबोध ५८)। दुक्खावणया स्त्री [दुःखना] दुःखी करना,
१, १; महा ठा ३, ४ गच्छ २)। दुगुंछग वि [जुगुप्सक घृणा करनेवाला दर्द उपजाना (भग ३, ३)।(माव ३)।
दुग्गठि स्त्री [ दुर्ग्रन्थि ] दुष्टप्रन्थि, गिरह, दुक्खि वि [दुःखिन्] दुःखी, दुःख-युक्त दुगुंछण न [जुगुप्सन] घृणा, निन्दा (पि |
कठिन गांठ (पि ३३३)
दुग्गंध ([दुर्गन्ध] १ खराब गन्ध । २ वि. (प्राचा)।---
खराब गन्धवाला, दुर्गन्धि (ठा ८-पत्र ४१८, दुक्खिअ वि [दुःखित] दुःख-युक्त, दुखिया दुगुंछणा देखो दुगंछणा (प्राचा)।
सुपा २१: महा)। (हे २, ७२: प्राप्र प्रासू ६३; महा सुर दुगुंछा देखो दुगंछा (भग) कम्म न |
दुग्गंधि वि [दुर्गन्धिन] दुर्गन्धवाला (सुपा ३, १६१)
कर्मन् ] देखो पीछे का अर्थ (ठा १०)MY८७)। दुक्खुत्तर वि [दुःखोत्तार] जो दुःख से पार मोहणीय न ['मोहनीय] कर्म-विशेष,
दुग्गम वि [दुर्गम] जो कठिनाई से जाना किया जाय, जिसको पार करने में कठिनाई जिसके उदय से जीव को अशुभ वस्तु पर
जा सके वह (धर्मवि ४)। हो (पएह १, १)। घृणा होती है (कम्म १)।
दुग्गम । वि [दुर्गम] १ जहाँ दुःख से दुक्खुत्तो प्र[द्विस् ] दो बार, दो दफा दुगुंछि वि [जुगुप्सिन् ] घृणा करनेवाला, दुग्गम्म प्रवेश किया जा सके वह (पउम (ठा ५,२-पत्र ३०८)।
नफरत करनेवाला (उत्त २,४६,८) । ४०, १३, भोध ७५ भा); 'पडिवक्खनरिंद
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org