________________
દેશનિકાલની સજા
૫ બહુ સારું, બહુ સારું; એમાં કશી મુશ્કેલી નથી.” “એને પાછો બેલાવો જેઉં.”
કાર્યરે તરત વૉલ્ટરને પાછો બેલા. તે આવ્યો એટલે મિ. ડોમ્બીએ તેને કહ્યું, “જે, તારે માટે એક સારી જગા ઊભી થઈ છે, વેસ્ટ ઇન્ડિઝ-બાબેંડાઝમાં; તે જગા ઉપર હું તારી નિમણૂક કરું છું. તારા કાકાને ખબર કહેજે કે, મેં તને ત્યાં ગોઠવ્યો છે, અને તારે ત્યાં જવાનું છે.”
વૉટરને શ્વાસ બંધ પડી જવા જેવું થઈ ગયું. પિતાના કાકાને પાછળ મૂકીને વેસ્ટ ઈન્ડિઝ જવું, એ કાકાને માટે કેવી કારમી વસ્તુ થઈ પડે, એ તે સમજતો હતો.
“કોઈકે તો ત્યાં જવું જ જોઈએ; અને તું જુવાન તથા નીરોગી છે; તારા કાકાનું દેવું પણ તારે પાછું વાળવાનું છે; તેથી તારી નિમણૂક ત્યાં કરી દીધી છે, એમ તારા કાકાને જણાવી દેજે. હજુ એકાદ મહિનો વાર છે; ત્યાર પછી તારે ઊપડવાનું થશે—”
“મારે ત્યાં જ રહેવાનું થશે, સાહેબ ?” ઑલ્ટરે મહાપરાણે પૂછયું.
એટલે? તું શું પૂછવા માગે છે? મિ. કાર્કર, એ શું કહેવા માગે છે?”
“મારે ત્યાં જ આખી જિંદગી રહેવું પડશે કે થોડા વખત માટે જ ત્યાં જવાનું છે, એમ હું પૂછું છું, સાહેબ.”
“વાહ, તને એ કામ માટે ત્યાં મોકલીએ છીએ એટલે ત્યાંના કામને જ તારે સંભાળવાનું છે વળી; અહીંના કામકાજ માટે અમે બધા છીએ, સમજ્યો ? તારે હવે અહીં મારા કમરામાં વધુ રોકાવાની જરૂર નથી.” મિ. ડોબીએ ફરમાવ્યું.
ઑલ્ટર જાણે ઘેનમાં હોય તેમ શૂન્યમનસ્ક થઈ કમરાની બહાર નીકળ્યો.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
