Book Title: Siddhachakra Varsh 04 - Pakshik From 1935 to 1936
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૬૧
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૧૦-૧૧-૧૯૩૫ એ દશા હતી કે ભક્તિ એજ દાન આપવામાં જેમ ખૂણામાં મૂકી રાખવામાં આવ્યા છે અને જેમ પ્રધાનપદે સ્થાપિત થઈ રહેતી હતી. નવકારવાળીમાં તેનો કોઈ ભાવ પણ નથી પુછતું તેજ રીતે મોતીની માળા ફેરવનારો પોતેજ એવું વિચારનારો સુચારિત્રવાળા સાધુઓનો કોઈ ભાવ પણ પૂછશે થતો હતો કે જે મને નવકારવાળી મોતીની જોઈએ નહિ. મતલબ કે જનતા તેવા સુભાગી આત્માઓની છે તો શા માટે ગુરુને પણ મારે તેવીજ નવકારવાળી કશી જ કદર કરવાની નથી. ત્યારે બીજી બાજુએ ન વહોરાવવી જોઈએ ? આ મધ્યકાળની ભાવના જેમ ભાંગેલા ઘડો વ્યવહારમાં વપરાય છે તે રીતે હતી. આ કાળ હવે પલટાયો છે. આજે એવી દશા
૨ જી ( જેમનું ચારિત્ર કલંકરહિત નથી એવા અર્થાત્ છે કે સુપાત્રે દાન કરવાનું તો બાજુમાં રહે છે પણ
શિથિલાચારી સાધુઓ જ જ્યાં ત્યાં માન મેળવતા
થશે. શિથિલાચારી સાધુઓ એ ભાંગેલા ઘડાનો ગમે ત્યાં - ગમે તેવા ક્ષેત્રોમાં દીનને નામે લક્ષ્મીનો
ફળાદેશ છે એમ અહીં ગ્રહણ કરવાનું છે. જેમ વ્યય થાય છે ! ખેડુત જેમ સડી ગએલું બીજ ઉખરમાં
ભાંગેલા ઘડાઓ સ્થળે સ્થળે વ્યવહારમાં વપરાતા વાવે છે તે પ્રમાણે શ્રાવકો ધર્મધર્મથી કરેલ કૃત્યોથી દેખાય છે તેવીજ રીતે શિથિલાચારી સાધુઓ પણ મેળવેલો પૈસો કુપાત્રભૂમિરૂપ અપાત્ર ક્ષેત્રમાં દાનમાં સ્થળે સ્થળે સંચાર કરતા દેખાવા પામશે. લોકો પણ વાપરતા જશે. બુદ્ધિહીન ખેડુત જેમ ઉખરમાં સડી તેમને મોટો આડંબર કરશે. ક્ષમાદિગુણવાનું ગએલું ધાન્ય બીજ સમજીને વાવે છે અને તે વાવલ મહર્ષિઓનો કોઈ ભાવ પણ નહીં પુછે. નિષ્ફળ જાય છે તે રીતે શ્રાવકોએ પણ અપાત્ર વાવતાં
ઝઘડાખોર કોણ ગણી શકાય ? ધાન્યનો એકાદ દાણો સારા ક્ષેત્રને વિષે પડી જાય
હવે શિથિલાચારી સાધુલિંગધારીઓ કેવા છે અને તેમાંથી રોપો ફુટે છે તેજ પ્રમાણે ધાન્યના
કાર્યોમાં પ્રવૃત્તિ કરશે તેનો ફળાદેશ જણાવવામાં દાણારૂપ કોઈ સુદ્રવ્ય સારા ક્ષેત્રને વિષે પડી જશે
આવ્યો છે. શિથિલાચારીઓ સ્વાર્થવૃત્તિ, અજ્ઞાનતા, અર્થાત્ અપાત્ર દાન આપવાવાલા શ્રાવકો સુપાત્રે
પ્રમાદિપણું એ સઘળાને પોષનારા થશે અને તેઓ પણ દાન આપશે એવો એનો ફળાદેશ છે.
વારંવાર મહર્ષિઓ સાથે કલહ કરશે. આ સ્થિતિમાં શિથિલાચારીઓ સત્કાર પામશે. લોકો પ્રમાદી સાધુ અને મહર્ષિઓ ઉભયને
સ્વપ્નમાં આગળ એવું દ્રષ્ય નિહાળવામાં ઝઘડાખોર કહી દેશે અને તેમની નિંદા આદરશે. આવે છે કે સારા અને અભિત દેખાતા દો. તમે જગતના વ્યવહારમાં જુઓ તો પણ સઘળે ઘડાઓ ખુણામાં મૂકી રાખવામાં આવ્યા છે. આ
આવીજ દશા તમારી નજરે આવવા પામે છે. ઘડાઓમાં સુંદર છે. સ્વચ્છ અને શીતળ પાણી ભરેલું
રસ્તામાં એક સોનીની દુકાન છે. તેની પાસે બીજો
માણસ ઉઘરાણી જાય છે. સોની પૈસા આપવાના છે, તેનો કશો વપરાશ થતો નથી જ્યારે પેલા ભાંગ્યા
વારંવાર ખોટા વાયદાઓ કરે છે. ત્યારે કંટાળીને તૂટ્યા ઘડાઓ વ્યવહારમાં વપરાય છે ! આ દૃષ્યનો
પેલો ઉઘરાણીવાળો ગમે તેવા અપશબ્દો બોલવા ફળાદેશ એવો વર્ણવવામાં આવ્યો છે કે મનોહર લાગે છે અને પરિણામ એ આવે છે કે બંને માણસો ચારિત્ર અને અખૂટ પવિત્રતાથી યુક્ત એવા લડી પડે છે. આ બે લડે છે તેમાં દોષ કોનો છે? પરમર્ષિ હશેજ, પરંતુ તેઓ સારા ઘડાનું પરિણામ લડાઈનું મૂળ શું છે? તે કોઈ જોતું જ નથી. તેમના પામશે. અર્થાત્ સારા અને સ્વચ્છ જળવાળા ઘડાઓ કલહમાં હેતુ શો છે તેની પણ કોઈ તપાસ કરતું
