Book Title: Siddhachakra Varsh 04 - Pakshik From 1935 to 1936
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૩૪૧
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૬-૫-૧૯૩૬ અને શિલ્પનો ઉપદેશ અને પ્રવૃત્તિ ભગવાને પ્રજાના એટલે શિક્ષાને માટે જ. આવી રીતે યુમિઓના હિતને માટે કરાવી એમ જે શાસ્ત્રકારો સ્થાને સ્થાને બચાવને માટે ગુન્હેગારોને સજા કરવાની ફરજ જણાવે છે તે વ્યાજબીજ છે એમ માનશે. આ બધી ભગવાન્ શ્રી ઋષભેદેવજીને શિર આવેલી હતી. તેને હકીકત વિચારતાં સ્પષ્ટ થશે કે દક્ષિણદિશાના દમન પોષણ અને ઉદ્યોગઆદિની જરૂર છે, બીજી લોકાર્ધનું આધિપત્ય ધરાવવા સાથે રક્ષા કરવામાં બાજુ એ વાત પણ ધ્યાનમાં રાખવાની છે કે કટીબદ્ધ એવા ઈદ્રમહારાજને ભગવાન ગુન્હાઓની ઉત્પત્તિ જો કે તૃષ્ણા અને આસક્તિને ઋષભદેવજીનો રાજ્યાભિષેક કરવાની જે જરૂર પડી લીધે થાય છે, પણ તે સંખ્યા ઘણી ઓછી છે, પણ તે પણ આ કારણને લીધે યોગ્ય જ હતી, ભગવાન્ હોટી ગુન્હાઓની સંખ્યા તો નિરૂદ્યોગપણાને શ્રી ઋષભદેવજીને પણ રાજ્યગાદીને અંગે પ્રજાના આભારી છે, વર્તમાનમાં પણ દેખીયે છીયે કે બેકારી રક્ષણની ફરજ બજાવવાની હતી એ વાત જ્યારે વધે છે ત્યારે ગુન્હાઓની સંખ્યા કલ્પી ન શકાય બરોબર રીતિએ લક્ષ્યમાં લઈએ તો જરૂર સમજાશે તેવી રીતે કુદકે ભુસકે વધે છે, અને તેથી દરેક રાજ્યો કે પ્રજાના રક્ષણની ફરજ ત્યારેજ અદા કરી શકાય પોતાની આબાદીનો હિસાબ બેકારીના ઘટાડા કે જ્યારે પ્રજાનું જરૂરી પોષણ પૂરું પાડવામાં આવે, ઉપરજ રાખે છે, અને જેઓ પોતાના રાજ્યમાંથી અર્થાત્ રક્ષાની ફરજ બજાવવા તૈયાર થયેલો મનુષ્ય બેકારી જેટલી ટાળે તેટલો તે રાજ્યનો ઉદય કર્યો જો પોષણની ફરજને સમજે નહિ તો કહેવું જોઈએ છે એમ ગણાય છે, અને તેથીજ પ્રજા અને કે મનુષ્ય જેમ કમઅક્કલનો હોય અને પોતાના અધિકારીયો પોતાના રાજ્યોમાંથી બેકારી એટલે બાલકને વસ્ત્ર આભૂષણોથી શણગારે, પણ અંશે ટળે છે કે ટળી શકે છે તેટલા પુરતો રાજ્યનો ખાનપાનનો બંદોબસ્ત ન કરે અને જેવો લોકોમાં ઉદય થયેલો ગણે છે. અને તેથી વર્તમાનપત્રમાં દરેક હાંસીને પાત્ર થાય, તેમ અહીં પણ રક્ષણની ફરજ રાજ્યો પોતપોતાના રાજ્યના બેકારીના આંકડા ઉપાડનારને શિર તેના ઉદ્યોગની ફરજ આજીવિકાના આપે છે. આ બધી હકીકત સમજનારો મનુષ્ય સારી નિર્વાહના સાધનોને અંગે આવી પડે છે. અને તેવી પેઠે સમજી શકશે કે ભગવાન્ શ્રી ઋષભદેવજીએ રીતે રાજગાદીના આરોહથી રક્ષણ અને રક્ષણને રક્ષણનું કાર્ય ઉપાડતાં પોષણનું કાર્ય જરૂર ઉપાડવું અંગેજ પોષણ અને પોષણને અંગે ઉદ્યોગ જ પડે. આ વાત એથી પણ હેજે સમજાશે કે બતાવવાની ફરજ ભગવાને આવી પડે તે અનિવાર્ય અત્યારની યુદ્ધની તૈયારીઓ અને ૧૯૧૪નું ભયંકર જ છે.
યુદ્ધ પ્રગટાવવાનું જો કોઈ કારણ મુખ્ય હોય તો શિક્ષાને અંગે પણ ઉધોગની જરૂર -
માત્ર વ્યાપાર અને રોજગારીની સગવડ છે.
જાપાનનું ચીન ઉપર આક્રમણ પણ મુખ્યત્વે વળી એ વાત પણ ધ્યાનમાં રાખવાની છે કે
વ્યાપારને અંગે અને પોતાની પ્રજાને ગોઠવવાને તે વખતના યુગ્મિકોએ ભગવાન્ શ્રીષભદેવજીને
આભારી છે, તે સહેતુકપણે સમજી શકાશે તો પછી રાજા તરીકે જે પસંદ કર્યા છે તેનું કારણ બીજું કંઈ
ભગવાનને પ્રજાનું રક્ષણ કરવાને અંગે ઉદ્યોગનું હોતું પણ માત્ર હકારઆદિ નીતિની મર્યાદાને પણ
જરૂરીપણું સમજાશે. જ્યારે પોષણ માટે અને ઉલ્લંઘન કરીને જેઓ ગુન્હાઓ કરતા હતા અને
ગુન્હેગારોની સંખ્યા ઓછી કરવા માટે ગાય અને ગુન્હાની ક્ષમા આપ્યા છતાં વારંવાર ગુન્હા કરવામાં બળદ વગેરેની જરૂર પડે તો તેનો સંગ્રહ કરવોજ ટેવાઈ ગએલા જેઓ હતા તેઓના દમનને માટે પડે. ધ્યાન રાખવાની જરૂર છે કે શાસ્ત્રકારો ગાય
