Book Title: Siddhachakra Varsh 04 - Pakshik From 1935 to 1936
Author(s): Ashoksagarsuri
Publisher: Siddhachakra Masik Punarmudran Samiti
View full book text
________________
૧૦૪
શ્રી સિદ્ધચક્ર
તા. ૧૦-૧૨-૧૯૩૫ જાણે પોતે સણી હોય તેવું બતાવવાનો ડોળ કરે ભરાએલા કાળા મેઢાંઓ જ્યારે અપકો આદરે છે. આ જ કારણથી તે પોતાનું દુર્ગણી સ્વરૂપ છુપાવે છે ત્યારે તેમણે ધારણ કરેલા સ્વાંગરૂપ ઓપ ઘસાઈ છે અને સગુણોનો ઓપ ચઢાવી પોતાનું સ્વરૂપ જાય છે અને ત્યારે જ તેને માણસો ઓળખી શકે બદલી દુનિયાને છેતરવા ફરે છે એથીજ મનુષ્યને છે આ તો સજ્જનના વેશમાં છુપાએલો સેતાન છે! આપણે તેના સાચા સ્વરૂપમાં કદાપિ પણ ઓળખી એજ પ્રમાણે પિત્તળના કળશ ઉપરનું ગીલીટ ઘસાઈ શકતાજ નથી.
જાય છે ત્યારે લોકો પણ જાણી શકે છે કે આ સામાન્યજીવો અંતરંગ જોઈ શકતા નથી.
કી તો પિત્તળનો કળશ છે ! કળશ સોનાનો છે કે
પિત્તળને છે તે પારખતાં સાધારણ જન સમાજને સદ્ગુણનો ડોળ કરનાર દુર્ગુણી હોય તેને
વાર લાગે છે પરંતુ ચોકસી કે પારેખ તો જે ઘડીએ તો પારખનારાઓજ પારખી શકે છે. બધામાંજ એવી ઓપ ચઢાવેલી વસ્તુને દેખે છે તેજ પળે પારખી શક્તિ રહેલી નથી કે બધા જ માણસો એવા દુગુણીને કાઢે છે કે આ ઓપ ચઢાવેલી વસ્તુ છે તે અભંગ પારખી શકે ! એકાદ સુંદર મંદિર હોય પોતાની સોનાની અથવા તો શુદ્ધ ધાતુની વસ્તુજ નથી. અપૂર્વ કારીગરી અને સુંદર જાહોજલાલીથી તે ઝળહળી રહ્યું હોય, લોકોનું ચિત્ત તેણે હરી લીધેલું જ્ઞાનીને સર્વ સુલભ છે. હોય એવા સુંદર મંદિર ઉપર કળશ મૂકીએ અને જેમ પારેખ કે ચોક્સી વસ્તુ પર ચઢાવેલા કળશ ઉપર સોનાનો રસ ચઢાવીએ તે લોકો એવા ઓપને દૃષ્ટિ પડે છે તે જ ક્ષણે પારખી જાય છે, રસ ચઢાવલા-ઓપ ચઢાવેલા કળશને શુદ્ધ સોનાનો તેજ પ્રમાણે જ્ઞાની મહારાજાઓ પણ મનુષ્ય ધારણ કળશ છે એમજ કહી દે છે ! કળશ પર તમે ઓપ કરેલા સજ્જનતાના ઓપને જાણી શકે છે અને તેઓ ચઢાવ્યો હોય તે પણ આખી દુનિયા તો તમારા એ
' એવા સંતાનના સાચા સ્વરૂપને ઓળખી શકે છે ! બહારના ઓપનેજ જુએ છે, તે કાંઈ અંદરના પદાર્થોને જોતી નથી. તે અંદરનો સાચો પદાર્થ તો
જગતની દૃષ્ટિથી જોનારાઓ ઓપને ઓપ તરીકે ત્યારેજ જુએ જાણે છે કે જ્યારે તેના પર ચઢાવેલો સમજી શકતા નથી. તેઓ તો ઓપનેજ સાચું સ્વરૂપ પેલો ઓપ ઘસાય છે અથવા ઝાંખો પડે છે ! ઓપ માની લેવાને પ્રેરાય છે, અને સોનાથી રસેલા તાંબા ઘસાયા સિવાય અથવા તો તે ઝાંખો પડ્યા કે પિત્તળના કળશનેજ સોનાના તરીકે માની લે છે સિવાયસંસારના પ્રાણીઓ વસ્તુના અંતરંગને જોઈ ! આ પ્રમાણે પિત્તળ કે તાંબાની ચીજ ઉપર સોનાનો શકતા નથી, માત્ર તે તો બાહ્યરંગને જ જુએ છે અને રસ દીધેલ હોય અને તેને સામાન્ય માણસો ન તે જોઈને રાજી થાય છે !
પારખી શકે તો એને આપણે માણસોની ભૂલ તરીકે એ સેતાનોને કોણ પારખી શકે ? જાણતા નથી કારણ કે આપણે જાણીએ છીએ કે
કોઈ બદમાસ પોતાનું દુર્ગણી સ્વરૂપ છપાવે અકજ દેષ્ટિએ વસ્તુ ઉપર ઓપ ચઢેલો છે કે નહિ છે અને સગુણી તરીકે જગતમાં ઘુસી જાય છે પરંતુ તે પારખવાની તેમની શક્તિ નથી પરંતુ ઓપ તેનું એ સદગણીનું ઢોંગ જગત પારખી શકતું નથી. ચઢાવલી કંઠી જો પારેખના હાથમાં આપીએ અને જગત તો ત્યારે જ તેના સાચા સ્વરૂપને પારખી શકે પારેખ પણ તેને ન પારખી શકે તો પછી એવા છે કે જ્યારે પેલા દંભીને હાથે સમાજમાં દુષ્કર્મો માણસને ચોક્સી કે પારેખ કહેવાને માટે કોણ તૈયાર ઘડે છે. સગુણને સ્વાંગ ધારણ કરીને સમાજમાં થશે ?
