________________
૧૭ ,
શ્રી નવપદ પ્રકરણ ગ્રંથને ગુજરાતી ભાવાનુવાદ
જમાલિનું દૃષ્ટાંત આ જ જંબૂકપમાં ભરતક્ષેત્રનું આભૂષણભૂત અને ધન, ધાન્ય, સુવર્ણ વગેરે સંપત્તિથી યુક્ત ક્ષત્રિયકુંડગ્રામ નામનું નગર હતું. તે કાળે તે નગરીમાં ભગવાન મહાવીરસ્વામીની પ્રિયદર્શના નામની મોટી બહેનને જમાલિ નામનો ક્ષત્રિયકુમાર પુત્ર હતું. તે નય અને વિનયથી સંપન્ન હતું, દયામાં તત્પર હતા. પોતાના અતિશયરૂપથી તેણે કામદેવને પણ હલકે પાડી દીધો હતો. તેને સુદર્શના નામની પત્ની હતી. સુદર્શન મહાવીરસ્વામીની પુત્રી હતી. તેણે પોતાના શરીરના રૂપ અને સૌંદર્યથી અમરસુંદરીએને પણ જીતી લીધી હતી. પતિ જમાલિને તે પ્રાણથી પણ અધિક પ્રિય હતી. તેની સાથે જીવલોકના સારભૂત પાંચ પ્રકારના વિષયસુખને અનુભવતા જમાલિને કેટલાક કાળ પસાર થયે.
ભગવાન મહાવીરસ્વામીએ રાજ્ય, પુર, પરિજન, બંધુવર્ગ વગેરેનો ત્યાગ કરીને સમસ્ત સાવઘની નિવૃત્તિરૂપ મોક્ષમાર્ગને (=સંયમનો) સ્વીકાર કર્યો. સંયમ લીધા બાદ ગાઢ પરિષહ અને ઉપસર્ગોને (સમભાવથી) સહન કર્યા. સાડા છ માસ અધિક બાર વર્ષ જેટલું છદ્મસ્થ પર્યાય પાળ્યા બાદ ઘાતી કર્મોને ક્ષય કરીને સંપૂર્ણ લેક અને અલકને પ્રકાશન કરવામાં સમર્થ એવું કેવલજ્ઞાન પ્રગટ કર્યું.
ગામ, ઉદ્યાન, નગર, ખાણ, મંદિર વગેરેથી વિભૂષિત પૃથ્વી ઉપર વિહાર કરતા શ્રમણ ભગવાન મહાવીર એક વાર બ્રાહ્મણકુંડગ્રામ નગરમાં પધાર્યા. આથી બધા જ નગરજને ઉત્તમ વસ્ત્રો અને અલંકારે પહેરીને, વિવિધ સવારી અને વાહન ઉપર બેસીને, શ્રેષ્ઠ વિવિધ પરિવાર સહિત બ્રાહ્મણકુંડગ્રામ નગરની બહાર આવેલા બહુશાલક ઉદ્યાનમાં જવા લાગ્યા. તેઓ જતાં જતાં પરસ્પર “આજે ભગવાન મહાવીર પધાર્યા છે, તેમનાં દર્શન-વંદન આદિ માટે તમે આવે, તમે જાઓ, તમે જજે, તેઓ ગયા છે, અમે જઈશું” ઈત્યાદિ વાર્તાલાપ કરી રહ્યા હતા. પોતાના મહેલના ઝરુખામાં બેઠેલા જમાલીએ જયાં ત્રણ રસ્તા ભેગા થાય તે ત્રિકમાં, જ્યાં ચાર રસ્તા ભેગા થાય તે ચતુષ્કમાં અને ચેક વગેરે સ્થાનમાં નગરના બધા લોકોને આ રીતે જતા અને બોલતા જોયા. આથી તેને કુતૂહલ થયું. તેણે નજીકમાં રહેલા દ્વારપાલને બોલાવીને પૂછ્યું : અહો ! આજે અહીં જે ઉત્સવમાં અંતઃપુર અને પરિવારથી સહિત આ સઘળા લોકે જઈ રહ્યા છે તે કો ઉત્સવ છે? દ્વારપાળે પહેલાંથી જ લોકવાણીથી આ વૃત્તાંત જાણી લીધો હતો. તેણે કહ્યું: બ્રાહ્મણકુંડગ્રામ નગરની બહાર બહુશાલક ઉદ્યાનમાં આપના જ મામા અને સસરા શ્રમણ ભગવાન મહાવીર પધાર્યા છે. તેમને વંદનાદિ કરવા માટે
